satrancı çok seven biri olarak katıldığım önerme.
önceleri rakibin hamlelerini, stratejisini anlamaya yönelik hareketler yapar, oyunu ne tür bir atakla kazanacağımı hesaplardım. süresiz maçlar yaptığım bu süreçte, satrancın müthiş bir zeka oyunu olduğuna karar vermiştim ve satranç o zamanlar benim için çok yorucuydu. yine, süresiz yaptığımız turnuva maçları sonrası liselerarası turnuvada ilk madalyamı almıştım. daha sonra şu 5'er dakika sürelerimizin olduğu turnuvalara katılmaya başladım, zaman çok önemliydi.
beşiktaş ve
çeşme'deki ilk mağlubiyetlerden sonra rakiplerin aslında benim hamlelerime karşı bir hamle düşünmeden oynadığını gördüm. ataklarımı ezberlemişler ve buna göre oynuyorlardı. daha sonra
blitz şampiyonalarını takip etmeye başladım, aman tanrım herkes yüzlerce, binlerce hamleyi ezberleyerek oynuyordu.
carlsen'in kafasında da binlerce hamlenin ezberde olduğuna inanıyorum.
geçen süreç bana satrancın bir zeka oyunu değil, bir ezber oyunu olduğunu gösterdi.