Kanka ben lisede, üniversitede çok sosyal biriydim, onun öncesinde ben de utangaçtım, dönem fark etmez sonuçta bir noktada açılıyorsun ve açılma sebebin de denemek, kaybetmek, kazanmak böyle şeylerin hepsinin ayrı bir güzelliğinin olması oluyor.
Saygılı ve güvenli hareket ettiğin sürece denemekten zarar gelmez. Biraz hızlı koşabiliyorsan olası tüm aksiliklerden de sıyrılabilirsin diye düşünüyorum.
Misal senin durumunda ben o kızla konuşmak isteseydim ailemin yanında da yapmak istemediğimizi varsayalım, lavaboya gidiyorum ayağına giderken kızla denk gitmeye çalışıp iletişime geçerdim. Herkesin iletişim tarzı farklıdır ben genelde direkt elimi uzatırım en kötü olasılıkta insanlar ayıp olmasın diye tutar, sonrasında İstanbul beyefendisi diksiyonu ile cümleler değişken olsa da ana teması tanışmak için bir şeyler içmek olan bir teklifte bulunurum.
Kabul edeer etmez orası ilk izlenimine, karşındakinin nelere dikkat ettiğine, beklentilerine bir sürü değişkene bağlı oraları hiç düşünmemelisin. Just try it. Bazen yeri geliyor ulan bu karı bana nasıl baktı diyorsun çünkü piyasada özgüvenli olmak çok iş yapıyor. Şuan karşındaki şu yazını okusa ne düşünür? Bunu hayal et ve nasıl biri ister diye hayal et sonra o kişi olmak için kendini geliştirebilirsin.
NOT: Nasılsınız? Arkadaş olabilir miyiz ne birader? Tamam, zamanla gelişir ama ne biliyim biraz daha yaratıcı ol. Mesela "Kolay gelsin, ben Batuhan" diyerek elini uzattın, tokalaşırken başlamak sureti ile "Bütün gün çayın kahvenin içindesin mesai sonrasında da mı kahve diyebilirsin ama birer kahve içip sohbet edelim mi seninle tanışmak istiyorum" diyebilirsin. Göz temasını yere başka yere kaçırırsan büyük iletişim sıçışıdır bu, bunu heyecanlanmadığın insanlarla pratik yaparak geliştir.