İlk öncelikle selamlar, lütfen bu konuda dalga geçmeyin benim için değeri yüksek bir yaşantı.
Bundan 3 ay önce, ben duraklarda beklerken bir kızın İnstagram hesabı yazıyordu. "Troll" olsun diye yazayım derken onun isminin yazılı olduğu bölgeyi fotoğraf atıp "troll"eyecekken, konuşmaya başladık. Sürekli birbirimize fotoğraflarımı atıyor eski "caps"ler gibi gönderip gülüyorduk. Ona karşı yazışırken bir şeyler hissetmiştim ama açılışı o yaptı, tam 4 Ocak'da çıkmaya başladık ama o tarihlerde o korona kapmış ve ailesi geçici süre başka bir şehirdeydi. Tabii o sırada birbirimizi sürekli motive ediyorduk. O zamanlarda yazıştığımızda sadece yazın gelebileceğini söylemişti. Allaha şükür daha erken bir tarih de buluştuk. Yani pek buluşma sayılmaz. Bu kız yine geçici süre İstanbul'a gideceğini söylüyor ve koronası henüz bitmiş oluyor ve telefonun sınavlarından dolayı yasaklanacağını söylüyor. Tamam falan diyorum. Sonra her yazdığımda aralıklarla mesajlara bakıyordu ama sadece görüldü atıyordu. Sinirlerim bozulmuştu korkmuştum falan derken. Engel attım. Ertesi gün durakta (binmeyeceğim) otobüs geçti ve ona tıpatıp benzeyen biri vardı, o bana bakıyordu ben ona. Aklımda binlerce soru "O muydu? Ama o İstanbulda. Ya yalan söylediyse?" gibi gibi bir sürü soru ve o gece o anın rüyasını yaşadım. Bugün ise yine o kız indi markete gitti. Tam yolun karşısına geçecek iken "Meryem sen misin?" diye sordum. "Evet,benim Merhaba nasılsın?" dedi. O an duygulandım göz yaşlarımı zor tuttum, terledim elim ayağım sürekli titredi. Aklımdaki soruların hepsini ayak üstü sordum. İstanbul'dan dün geldiğini söyledi. Hesabına ise telefon bozuk olduğu için hiç girmediğini hesabı kuzeninde olabileceğini de söyledi. Her şey bir yana, aklımdakinden kat kat daha güzeldi. Sarılmak için izin istedim ama kız orada doğup büyüdüğü için herkes onu tanıyordu bu da hoş olmazdı. Olsun, en azından ilk buluşmamız böyle oldu.
Canınızı sıkıp vaktinizi çaldığım için özür dilerim. Anlatacak başka kimsem yoktu ve anlatmak istedim.