Sevilen kız nasıl unutulur?

Kimseyi sevmem ama o kız çok güzeldi sevgilisi var, unutulmuyor ama kendime biraz çekidüzen verdim görünce bakmıyorum bile uzaklaşıyorum, hayat hiç şansım olmadı zaten bundan sonrada olmasa bir şey olmaz.
Pes edersen herşey dahada kötü olur, ama sen bilirsin. Karşına çıkacak tek güzel kız sadece o mu?
 
Bende seviyorum be birini... aklına geliyor diyorsun ki, ''ben hep bu imkansız veya olabilitesi düşük aşkın içinde mi kalacağım?'', ki öyle olursa çok üzülürsün hep bu acıyı çekersin. Ama bir yandan da onu sevmeyi bırakmak istemiyorsundur. AŞK çok garip bir şey dostum. Bazen onu kendinden çok ve çoğu şeyden çok seversin ama ebeveynlerin kadar da değerli görmezsin, işte o ince çizgi var ya, insanı öldüren şeydir o. Eğer gerçek AŞK ise aylar, yıllar geçse de unutamazsın, yeni birini bulsan bile unutamazsın, işte o acı katar insana, kalbinin ortasına hançer saplamışlar gibi olursun. Bu sözler sana aşk acısı çeken birinden armağan olsun, ben biraz uzanacağım onu düşünerek usta. Ha bir de, bazen öyle anlar oluyor ki, ''keşke kalbime hançer değil katana saplasaydılar da bu acıyı çekmeseydim'' diyorsun kendi kendine. Yeri geliyor mentaliten bu acıya katlansa bile vücudun katlanamıyor gözlerin göz yaşı döküyor istemsizce :(, depresif bir veletin cümleleri gibi oldu ama gerçekler bunlar. Bazen sadece kendine saklıyorsun bu cümleleri, eğer gerçekten seni dinleyen yakın bir arkadaşın varsa git anlat ona hissettiklerini, ben yarın gidip anlatacağım, kafam çok allak bullak, en azından konuşabileceğim biri olur.
 
Son düzenleme:
Bende seviyorum be birini... Aklına geliyor diyorsun ki, "ben hep bu imkansız veya olabilitesi düşük aşkın içinde mi kalacağım?", ki öyle olursa çok üzülürsün hep bu acıyı çekersin. Ama bir yandan da onu sevmeyi bırakmak istemiyorsundur. Aşk çok garip bir şey dostum. Bazen onu kendinden çok ve çoğu şeyden çok seversin ama ebeveynlerin kadar da değerli görmezsin, işte o ince çizgi var ya, insanı öldüren şeydir o. Eğer gerçek aşk ise aylar, yıllar geçse de unutamazsın, yeni birini bulsan bile unutamazsın, işte o acı katar insana, kalbinin ortasına hançer saplamışlar gibi olursun. Bu sözler sana aşk acısı çeken birinden armağan olsun, ben biraz uzanacağım onu düşünerek usta. Ha bir de, bazen öyle anlar oluyor ki, "keşke kalbime hançer değil katana saplasaydılar da bu acıyı çekmeseydim" diyorsun kendi kendine. Yeri geliyor mentaliten bu acıya katlansa bile vücudun katlanamıyor gözlerin göz yaşı döküyor istemsizce :(, depresif bir veletin cümleleri gibi oldu ama gerçekler bunlar. Bazen sadece kendine saklıyorsun bu cümleleri, eğer gerçekten seni dinleyen yakın bir arkadaşın varsa git anlat ona hissettiklerini, ben yarın gidip anlatacağım, kafam çok allak bullak, en azından konuşabileceğim biri olur.

Anlattın mı? Hocam ben başta bilmiyordum meğer sevgilisi varmış o yüzden benim iş tamamen yaş görmezden geliyorum ama unutulmuyor işte.
 
Anlattın mı? Hocam ben başta bilmiyordum meğer sevgilisi varmış o yüzden benim iş tamamen yaş görmezden geliyorum ama unutulmuyor işte.
Anlatmadım, umarım bir gün onunla tanışırım, imkansız aşk işte bu, bazen bir şeye inandığın zaman olasılıklar ortaya çıkmaya başlıyor %00000000.01 bile olsa.
 
Vay be arkadaş üstünden bir yıldan daha fazla zaman geçmiş, ben bu kızı kendiğilimden bunun arkadaşına aşık olarak unutmuştum, az tatiline girmeden sonra o kız bana neler çektirdi bir bilseniz artık kimseye aşık değilim istesem de olamıyorum kendiliğimden de olamıyor aşık olmak nasıl bir duyguydu unuttum merak ediyorum nasıl bir şeydi diye olsun bana bunu yaşatanada aynısını yaşattım istemeyerek de olsa, zaten bu konuda bahsettiğim ilk kızda o zamanlar bende hoşlanıyormuş ah be.

Kimseyi sevmem ama o kız çok güzeldi sevgilisi var, unutulmuyor ama kendime biraz çekidüzen verdim görünce bakmıyorum bile uzaklaşıyorum, hayat hiç şansım olmadı zaten bundan sonrada olmasa bir şey olmaz.
sevgilisi değil arkadaşıymış zaten.
 
Arkadaşlar ben normalde böyle bir konu açmazdım burada ama gerçekten artık içinde olduğum durumdan sıkıldım, okul bu sene başladığında kızı görmüştüm güzeldi bayağı ne yalan söylüyeyim aklıma kazınmıştı, neyse ben içime kapanık bir insanim yakıkışlıyım veya tipsizim deyip ego kasmayacağim ya da kendimi düşürmeyeceğim, benim sevdiğimi söyleme gibi bir durumum yok söyleyemem yani, neyse sonra bu kızın arkadaşımı sevgilisimi bilmiyorum kimse artık ben sevgilisi sandım ve kızdan %50 soğudum diyebilirim gün geçtikce de unutuyordum, bazen aklıma geliyordu ama yapacakta bir şey yok, neyse işte geçen hafta falan bunlarin 5'li arkadaşlari da var her tenefüs toplanıyorlar falan.

Ne zaman baksam gözümün içine bakiyor arkadaşlari da bakiyor bende kendimce umutlaniyorum işte, kiza ilgim aşırı derecece arttıyor ve ben artık seviyor mu sevmiyor mu diye düşünmekten bıktım, ve seveceğini de hiç düşünmüyorum, sevgilisi vardır diye düşünüyorum, zaten belki arkadaslarindan birini bana ayarlamaya çalışıyorlardır( en büyük olanak bu bende kesin böyle olduğunu düşünüyorum), bugün çıkışta sıra vardı, resmen arkadaslarinla falan tam göz göze geliyoruz kilitleniyorlar resmen bende artık istemedimden başkasına bakiyorlardir diyorum (belki de gercekten öyledir), tamamen ümidimi kesmek icin bana artik bakmamalarini istiyorum kendimde bakmamak istiyorum, zaten kötü bir hayatim var ve bu olayda cok canımı sıkıyor ben nasıl duygularımın önüne geçebilirim nasıl bu durumdan kurtulabilirim?
Hocam indir RDR 2 yi, oyunları seven biriysen zaten bağamlılık yapcaktır 7 günde 50 saat yaparsın, oynadığın süre zarfında unutursun, acını alır. Zaten belli bir süre sonra acısı dinmeye başlar. Unutamassın ama boşverebilirsin, "aman, olmuş bitmiş daha ne?" söylemesi kadar kolay değil ama yapabilirsin. Bunu da bir hayatında yaşadığın bir süreç olarak düşün.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı