Şiir denemesi

Semâyı sardığında bir ridayı siyâh.
Yâri anmaktan ben oldum tebâh.

Bu eller ki cânana ulaşamadan oldu harap.
Ehversiz leyller düşürdü beni bîtap.

Menâmsız şâmlar aydınlanır yâr ile misal-i kamer.
Yârsiz her şeb olur bana makber.

Çıkarsa menâtık-ı dûşize-i tahayyülümden bir lahza.
Kamerden gelmez olur şu'le-i bî-ziyâ

Şimdilik bu kadar yazabildim.
Vezin kullanmadım.

Gayet güzel çok bilmediğim kelimeler var ama güzele benziyor kafiyeler falan.

Mana ve kafiyesi güzel hocam.