SunSet
Megapat
- Katılım
- 17 Mayıs 2015
- Mesajlar
- 7.843
- Çözümler
- 58
Bizim eve geç girdi 15 yaşında maddi imkanımız yoktu. 15 yaşına kadar hep internet kafeye kaçardım babam yakalayıp döverdi. Bilgisayardan uzak tutardı ben istedikçe o istemezdi. Kuzenlerimde ve arkadaşlarımda olunca bende olmazdı bende kuzenlerin bilgisayarı ile oynayınca fazla oynatmazlardı bilgisayara bir şey olunca bana kızarlardı. Ben bozmadım desem de kabak bana patlardı. Tabi 15 yaşında öğrenmedim bilgisayarı 4.Sınıfta format ve parçaları takıp çıkarıyordum arkadaşlarım bilmezdi merakı yoktu ben yapıyordum. Amcalarım laptobu vardı en son ben kalkmıştım bilgisayardan sorunsuz kapatmıştım ve yine başkası geçince açılmıyor bilgisayar, kabak yine başımda patladı. Arkadaş nedir bu şans bende en son ben oturdum mu ben bozuyormuşum. Şimdi kızanlar bana yolluyor amcalarım falan bilgisayarı ben tamir ediyorum. Önceden kızan aile şimdi yap diye söylüyorlar. Yani kısacası hep merak ederdim merakımı itince hırsla bilgisayarı öğrendim ve bozulunca dedim ki hep bende bozuluyorsa bende yapmasını öğreneyim derken yazılım ve donanımda pro oldum sonunda. Halen ilkokul arkadaşlarım bana der bilgisayara böyle oldu ne yapabilirim diye. Şimdi tabi mesleğim Harita Kadastro ama halen daha bilgisayarı çok ama çok severim bırakamıyorum. Mesleğimi severim fakat bilgisayarı daha çok seviyorum nedense.
Bence iyi yaptılar bilgisayarı almamaları ve kızmaları beni bu mesleğe yönelttiler. Belki her şey elimde olsaydı bilgisayar merakım olmayacaktı.
Bence iyi yaptılar bilgisayarı almamaları ve kızmaları beni bu mesleğe yönelttiler. Belki her şey elimde olsaydı bilgisayar merakım olmayacaktı.