Kayra342727
Hectopat
Merhaba arkadaşlar, son zamanlarda iyice fazla düşünmeye başladım, ben genel olarak hep tembel bir insandım futbol ve Kur'an'ı kerim kursuna gitmiştim 10-11 yaşlarında isteksizce gitsem de bir zamandan sonra eğlenceli gelmeye başlamıştı ve hep gidesim vardı ancak şehir dışına gideceğim için kursu bırakmak zorunda kaldım o zamanlarda o yaşta sevgili yapmıştım, İstanbul'a geldikten sonra kurslara gitmemeye başladım ve 12 yaşında mastürbasyona başladım ve hayatımın hatası oldu, 13 yaşıma gelince de çok sevdiğim kız başka erkeklere yazıp soğuk davrandığını görünce geri ayrıldım zaten ondan sonra hiçbir kızın yüzüne de bakmadım hayattan soğudum.
Yaşıtlarıma göre çok daha mutsuzdum enerjim yoktu bu yüzdende en sevdiğim arkadaşlarımın beni dışlaması, benimle konuşmamaları aynı şekilde kuzenlerimde onlara göre biraz daha olgun olduğum için benimle konuşmamaya başladılar bu yüzdende iyice içime kapandım insan yüzü görmek istemiyordum, 14 ve 15 yaşlarımda da hayatım hep evde ve bilgisayar, telefon ile geçti çünkü dışarı çıkmak istemiyordum hiçbir şeyden de zevk alamıyordum keyifsizdim.
Şimdi 16 yaşındayım mastürbasyonu bırakıyorum yavaş yavaş ve artık daha öz güvenli biraz daha mutlu olmaya başladım, mental olarak daha iyiyim, neşem yerine geldi biraz ancak şimdi gene bir şey yapasım yok yani sanki eskiden olan tembelliğim hala var zaten ders konusunda da iyi değilim hala telefon ve bilgisayara bakmak istiyorum ama zamanımı da böyle geçirince kendimden nefret etmeye başlıyorum sanki bu hayatta tek ben böyle yaşıyorum diye düşünüyorum çok üzülüyorum. Kısaca sanırsam benim bu tembelliğim doğuştan gelen bir şey ve buna bir türlü çözüm bulamıyorum tek fobim internet dışında tarih videoları izlemek ve tarih kitapları okumak ama onu da üşeniyorum bazen. Ne yapmam gerekiyor?
Yaşıtlarıma göre çok daha mutsuzdum enerjim yoktu bu yüzdende en sevdiğim arkadaşlarımın beni dışlaması, benimle konuşmamaları aynı şekilde kuzenlerimde onlara göre biraz daha olgun olduğum için benimle konuşmamaya başladılar bu yüzdende iyice içime kapandım insan yüzü görmek istemiyordum, 14 ve 15 yaşlarımda da hayatım hep evde ve bilgisayar, telefon ile geçti çünkü dışarı çıkmak istemiyordum hiçbir şeyden de zevk alamıyordum keyifsizdim.
Şimdi 16 yaşındayım mastürbasyonu bırakıyorum yavaş yavaş ve artık daha öz güvenli biraz daha mutlu olmaya başladım, mental olarak daha iyiyim, neşem yerine geldi biraz ancak şimdi gene bir şey yapasım yok yani sanki eskiden olan tembelliğim hala var zaten ders konusunda da iyi değilim hala telefon ve bilgisayara bakmak istiyorum ama zamanımı da böyle geçirince kendimden nefret etmeye başlıyorum sanki bu hayatta tek ben böyle yaşıyorum diye düşünüyorum çok üzülüyorum. Kısaca sanırsam benim bu tembelliğim doğuştan gelen bir şey ve buna bir türlü çözüm bulamıyorum tek fobim internet dışında tarih videoları izlemek ve tarih kitapları okumak ama onu da üşeniyorum bazen. Ne yapmam gerekiyor?
Son düzenleyen: Moderatör: