Doğru olanı yapmışsın bana olsa adamı yakalar bir yerini sakatlayana kadar döverdim. Öbür türlü akıllanmıyor bu türdeki şahıslar.Geçtiğimiz saatlerde toplu taşımada çok rahatsız edici bir olay yaşadım ve bu olayın etkileri hala üzerimde. İstanbul'da bir yerden başka bir yere gitmek üzere Marmara'ya bindim. Yolculuk sırasında, birkaç durak önce yanıma oturan bir adam bana hızlı trenler hakkında sorular sordu. Sorularına cevap verdim ve daha sonra bu kişi karşımdaki koltuğa geçti. Yolculuğun sonlarına doğru, duraklardan birine geldiğimizde, tren durduğunda kapılar açıldı.
O sırada tam kapılar kapanmak üzereyken, adam birden telefonumu elimden kaptı ve hızla trenden dışarı kaçtı. Bu beklenmedik olay karşısında büyük bir şok yaşadım ancak refleks olarak yerimden fırlayıp peşinden koştum. Kapılar kapanmak üzereydi; ancak son anda kapıları ittirip açmayı başardım ve dışarı çıkıp hırsızı yakaladım. Yakaladığımda ona telefonu vermesini söyledim ve o da bana telefonu geri verdi, özür diledi ve elimi sıktı. Öfkemi kontrol edemedim ve ona çok sert ve küfürlü bir şekilde çıkıştım. Ardından hırsız int*har etmeyi düşündüğünü söyledi ama ben bu sözlere inanmadım ve ona çok daha sert ve küfürlü bir tepki gösterdim. Sonunda adamı kovdum küfürle ve o da hızla oradan uzaklaştı. Olaydan hemen sonra durakta biraz bekledim ve o sırada başka biriyle tanışıp sakinleşmeye çalıştım. Biraz sohbet ettikten sonra güvenliğin yanına gidip kamera kayıtlarını almak istedim ama güvenlik görevlileri kayıtları vermeyi reddetti.
Bu durum üzerine babamla konuştum ve karakola gitmeyi düşündüğümü söyledim. Ancak babam, başıma daha fazla iş açmamak için gitmememi tavsiye etti ve bir şekilde beni ikna etti. Bu olay sonrasında, hala büyük bir öfke ve korku hissediyorum. Olayın üzerinden saatler geçmesine rağmen düşündükçe hala sinirleniyor ve korkuyorum. Sürekli 'daha dikkatli olmalıydım' ve 'adamı dövseydim' gibi düşünceler aklımdan çıkmıyor. Fiziksel olarak bir belirtim yok ama bu olaydan sonra dışarı çıkmaktan ve toplu taşıma araçlarını kullanmaktan korkuyorum. Bu yaşadıklarımın travma sonrası stres bozukluğu belirtileri olup olmadığını merak ediyorum ve bu konuda daha fazla bilgi ve destek almak istiyorum. Düşünceleriniz neler gençlik? Henüz 17 yaşındayım.
Geçtiğimiz saatlerde toplu taşımada çok rahatsız edici bir olay yaşadım ve bu olayın etkileri hala üzerimde. İstanbul'da bir yerden başka bir yere gitmek üzere Marmara'ya bindim. Yolculuk sırasında, birkaç durak önce yanıma oturan bir adam bana hızlı trenler hakkında sorular sordu. Sorularına cevap verdim ve daha sonra bu kişi karşımdaki koltuğa geçti. Yolculuğun sonlarına doğru, duraklardan birine geldiğimizde, tren durduğunda kapılar açıldı.
O sırada tam kapılar kapanmak üzereyken, adam birden telefonumu elimden kaptı ve hızla trenden dışarı kaçtı. Bu beklenmedik olay karşısında büyük bir şok yaşadım ancak refleks olarak yerimden fırlayıp peşinden koştum. Kapılar kapanmak üzereydi; ancak son anda kapıları ittirip açmayı başardım ve dışarı çıkıp hırsızı yakaladım. Yakaladığımda ona telefonu vermesini söyledim ve o da bana telefonu geri verdi, özür diledi ve elimi sıktı. Öfkemi kontrol edemedim ve ona çok sert ve küfürlü bir şekilde çıkıştım. Ardından hırsız int*har etmeyi düşündüğünü söyledi ama ben bu sözlere inanmadım ve ona çok daha sert ve küfürlü bir tepki gösterdim. Sonunda adamı kovdum küfürle ve o da hızla oradan uzaklaştı. Olaydan hemen sonra durakta biraz bekledim ve o sırada başka biriyle tanışıp sakinleşmeye çalıştım. Biraz sohbet ettikten sonra güvenliğin yanına gidip kamera kayıtlarını almak istedim ama güvenlik görevlileri kayıtları vermeyi reddetti.
Bu durum üzerine babamla konuştum ve karakola gitmeyi düşündüğümü söyledim. Ancak babam, başıma daha fazla iş açmamak için gitmememi tavsiye etti ve bir şekilde beni ikna etti. Bu olay sonrasında, hala büyük bir öfke ve korku hissediyorum. Olayın üzerinden saatler geçmesine rağmen düşündükçe hala sinirleniyor ve korkuyorum. Sürekli 'daha dikkatli olmalıydım' ve 'adamı dövseydim' gibi düşünceler aklımdan çıkmıyor. Fiziksel olarak bir belirtim yok ama bu olaydan sonra dışarı çıkmaktan ve toplu taşıma araçlarını kullanmaktan korkuyorum. Bu yaşadıklarımın travma sonrası stres bozukluğu belirtileri olup olmadığını merak ediyorum ve bu konuda daha fazla bilgi ve destek almak istiyorum. Düşünceleriniz neler gençlik? Henüz 17 yaşındayım.
Dövmek istedim ancak ne idüğü belirsiz biriydi bıçağı vs varsa sıkıntı olurdu. O an ki öfkeyle bunları da düşündüm. Yoksa karşımda özür dilerken bir anda çenesine alttan yumruğu vurup yere yığmamak için kendimi çok zor tuttum.Doğru olanı yapmışsın bana olsa adamı yakalar bir yerini sakatlayana kadar döverdim. Öbür türlü akıllanmıyor bu türdeki şahıslar.
Sizin ne tür olaylar başınıza geldi? Masum bir şekilde bana hızlı trenler hangi illere gidiyor, Bursa'da var mı diye sordu. Bende insanca cevaplar verdim. Evet manipüle olduğunu düşünüyorum ben de babamda aynısını söyledi..Benim de başıma geliyor bu tür olaylar İstanbul'da kimin ne olduğu belli olmaz kimseyle konuşma ve bildiğin bir şey bile varsa bilmiyorum de geç. Adam sana duygu sömürüsü yapmış haksız olduğu için bu da bir manupüle yöntemidir manupüle edilmişsin yani.
Evet insan her ne olursa olsun haklıysa hakkını savunmalı.. Teşekkür ederim sözleriniz için. Evet banada öyle geldi zaten int*har etmeyi düşünüyorum dediğinde "g*ber o zaman o*ospu e*ladı gibi çok sert ve küfürlü bir yanıt verdim o an ki öfkemle.Hakkınızı savunmuşsunuz ve pısırıklık yapmamışsınız helal olsun.
Adam hak etmiş hiç üzülmeyin.
Söyledikleri de fix yalanlar gibi geldi.
Teşekkür ederim bundan sonra öyle yapacağım, o şahıs hakkında da suç duyurusunda bulundum gerekli mercilere yanıt bekliyorum..Tam zamanında müdahale etmişsiniz bundan sonra ekstra özen gösterin.
Evet bende öyle düşünüyorum. Teşekkür ederimHelal olsun hocam, ben yapamazdım. Uzatmamak iyi olmuş sizin için bir yerden sonra. Bıçağı saplayıp kaçsa olan size olacak. Ayrıca korkacak bir şey yok bence en azından sizin açınızdan... Adama kök söktürmüşsünüz, onlar sizden korksun