Arkadaşlar, 27 yaşında kendi çabası ile bu günlere gelmiş birisiyim. Son 5-6 aydır umutsuzluk hali var üzerimde. Konuya gelecek olursam, 4 yıldır özel bir şirkette masa başı bir işte çalışıyorum. Kendimce 200 bin lira civarında birikim yapmıştım, ev almayı ve kira ödemekten kurtulmayı düşünüyordum. (200 bin de kredi ile.) Ancak ülke şartlarından dolayı, özellikle son 2-3 ayda her şeye neredeyse 2 katı gelen zamlardan sonra ne ev alabilecek durumda kaldım, ne de başka bir şey. Düşündükçe aklım almıyor, nasıl olurda her şey bu kadar artar ve insanlar hala her şey yolundaymış gibi davranır? Bir tek ben miyim yoksa anormal veya sorunlu olan diye düşünmeden edemiyorum, sanki kendimi 60-70 yaşındaki bir insanlığın yorgunluğunu yaşıyor gibi hissediyorum. Bu saatten sonra da ne alabilirim veya ne yapabilirim inanın hiç bir bilgim ve isteğim yok. Bilenler olacaktır illa ki, Anthony Burgess'ın Otomatik Portakal kitabı gibi hayatı yaşıyorum.
Mesela yıl başı olacak yarın, sadece tarih değişmesinden başka ne getirecek hayatımıza? Hiçbir şey.
Sırf kafam dağılsın diye gittim yeni ekran kartı aldım ama şuan da diyorum ki, aldık tamam sonrası ne olacak? Yine aynı sıkkınlık yine aynı dertler.