Yalnızlık yüzünden suçlu hissetmek

Mayonezzz · Bugün 02:44

Bence çağımızdaki en büyük sorun bu her ne kadar toplumsal olsa da bireysel yalnızlıkta çok önemli. Hazır terk edilmişken bu konuyu açmak istedim. Herkes kendini yalnız olarak nitelendirebilir. Belki fikirsel bile yalnız olabilirsiniz. Ben sosyalce birbirimizle bu konu hakkında dertleşmek istiyorum. Ben herkese pozitif yaklaşmaya çalışıyorum. Ama bir gece sonunda muhakkak kendimi camın kenarında kendimi sıkarak buluyorum. Artık mutlu insanları kıskanmaya başladım. Tekrar birileriyle tanışmak zor geliyor. Sanki son kullanma tarihim varmışta bitince atılıyormuş gibi. Geçen gün sen hayatımda yıllardır neden yoktun diyen insan bugün farklı oluyor. Sanırım küçükken birini çok üzdüm ve hak ediyorum. Sizin bir çözümünüz ya da yaşadığınız durumlar varsa anlatırsanız sevinirim.

1.3vvti · Bugün 09:26

Herkese pozitif yaklaşmak gibi ilginç düşünceleri bir kenara bırakmakla başlayabilirsin. Başka vazifeler edin, görevin insanlara pozitif yaklaşmak değil.
Ne kadar ulaşılabilir olursan değerin o kadar azalır. Belki pozitif olduğun için insanlar seni kolay lokma sanıyor. Veya "bu herkese böyle" diye düşünüyor.

Mayonezzz · Bugün 09:44

1.3vvti dedi:
Herkese pozitif yaklaşmak gibi ilginç düşünceleri bir kenara bırakmakla başlayabilirsin. Başka vazifeler edin, görevin insanlara pozitif yaklaşmak değil.
Ne kadar ulaşılabilir olursan değerin o kadar azalır. Belki pozitif olduğun için insanlar seni kolay lokma sanıyor. Veya "bu herkese böyle" diye düşünüyor.

Şu ankibar olmak biraz daha kötü kalıyor haklısın. Kiminle değer verdiğimi belli etmeden konuşursam değerim artıyor sanırım herkes zor insan figürü istiyor. Ben sadece insanlar kırılmasın diye biraz fazla düşünürüm.

poyriho · Bugün 10:50

Çağımızın en büyük sorunlarından biri olmasının sebebi maalesef ki devrin değişmesi ve teknolojinin sıklığı. Şimdi devir değişikliği derken demek istediğim çevresel etkenlerin (Aile, Arkadaşlar, kısaca insanlar) değişmesi. Bundan 20-25 sene öncesine bakacak olursan kimse bu dönemin gençleri gibi değiller. Eğer yalnız kalıyorsak bunun bir sebebi budur. Artık insanlara çok güven olmaz bu dönemde hele ki kızlara.
Gerçi sadece kızları örnek göstermeyeyim erkeklerin bir çoğu da artık güvenilmez. Eli yüzü, kişiliği normal erkekler herhalde %35 civarı falan vardır bu ülkede geri kalanları herkes biliyor zaten. Peki bu insanları düzeltmenin bir yolu var mı? Yok. Her şeyi düzeltebilirsin ama toplumu düzeltmek çok zor özellikle böyle bir dönemdeyken.
İkinci sebep ise Teknoloji. İnsanın yalnızlaşmasında bana göre en büyük rol oynayan da bu aslında. Hadi insanlar kötü şöyle böyle diyerek içe kapanık olan biri sonradan açılır ama Teknoloji bağımlısı bir insan kesinlikle yalnızlığa çekiliyor. Ya biraz klasik olacak belki ama LOL bu konuda çok profesyonel mesela veya İnstagram. Mesela Teknoloji bağımlısı birine "ya bak sen çok bağımlısı oldun bunun git biraz kitaba yönel" dersen o çocuk gider E-Kitap okur çünkü normal kitaplardan haberi bile yok. Ya Ailesi aşılamamış ya da tablet telefon dışı bir şeyden haberi yok.

Dediğin gibi herkes yalnız olabilir her anlamda ama görünürdeki yalnızlık aslında bir yerden sonra insana koyuyor. Senin iç dünyadan da ki yalnızlık tam olarak yalnızlık değil çünkü illa o fikirlere, düşüncelere sahip birini de bulur takılırsın. Görünürdeki yalnızlığın bu aralar çok çaresi yok. Ya kendin bu durumdan bıkıp sosyalleşmeyi deneyeceksin ya da yalnız olmaya mahkum olacaksın. Mesela önceden hiç arkadaşın olmadıysa muhtemelen birileriyle arkadaş olmayı denemek işkence gibi gelir çünkü tiplerin hepsi aynı. Kız desen onlarda artık aynı modellerden sıklaştı. Bu dönemde çevrendekilerden çok kendini düşün. Bencillik deme şuan bu zamanlar için baya faydalı aslında.

biraz uzun yazdım bazı yerler alakasız kaçmış olabilir ama umarım ne demek istediğimi anlarsın.

Mayonezzz · Bugün 10:59

poyriho dedi:
Çağımızın en büyük sorunlarından biri olmasının sebebi maalesef ki devrin değişmesi ve teknolojinin sıklığı. Şimdi devir değişikliği derken demek istediğim çevresel etkenlerin (aile, arkadaşlar, kısaca insanlar) değişmesi. Bundan 20-25 sene öncesine bakacak olursan kimse bu dönemin gençleri gibi değiller. Eğer yalnız kalıyorsak bunun bir sebebi budur. Artık insanlara çok güven olmaz bu dönemde hele ki kızlara.
Gerçi sadece kızları örnek göstermeyeyim erkeklerin birçoğu da artık güvenilmez. Eli yüzü, kişiliği normal erkekler herhalde %35 civarı falan vardır bu ülkede geri kalanları herkes biliyor zaten. Peki bu insanları düzeltmenin bir yolu var mı? Yok. Her şeyi düzeltebilirsin ama toplumu düzeltmek çok zor özellikle böyle bir dönemdeyken.
İkinci sebep ise teknoloji. İnsanın yalnızlaşmasında bana göre en büyük rol oynayan da bu aslında. Hadi insanlar kötü şöyle böyle diyerek içe kapanık olan biri sonradan açılır ama teknoloji bağımlısı bir insan kesinlikle yalnızlığa çekiliyor. Ya biraz klasik olacak belki ama LoL bu konuda çok profesyonel mesela veya Instagram. Mesela teknoloji bağımlısı birine "ya bak sen çok bağımlısı oldun bunun git biraz kitaba yönel" dersen o çocuk gider e-kitap okur çünkü normal kitaplardan haberi bile yok. Ya ailesi aşılamamış ya da tablet telefon dışı bir şeyden haberi yok.

Dediğin gibi herkes yalnız olabilir her anlamda ama görünürdeki yalnızlık aslında bir yerden sonra insana koyuyor. Senin iç dünyadan da ki yalnızlık tam olarak yalnızlık değil çünkü illa o fikirlere, düşüncelere sahip birini de bulur takılırsın. Görünürdeki yalnızlığın bu aralar çok çaresi yok. Ya kendin bu durumdan bıkıp sosyalleşmeyi deneyeceksin ya da yalnız olmaya mahkum olacaksın. Mesela önceden hiç arkadaşın olmadıysa muhtemelen birileriyle arkadaş olmayı denemek işkence gibi gelir çünkü tiplerin hepsi aynı. Kız desen onlarda artık aynı modellerden sıklaştı. Bu dönemde çevrendekilerden çok kendini düşün. Bencillik deme şu an bu zamanlar için bayağı faydalı aslında.

Biraz uzun yazdım bazı yerler alakasız kaçmış olabilir ama umarım ne demek istediğimi anlarsın.

Ekonomide büyük etken arkadaşlarım ve ben artık hepimiz işe gittiğimiz için buluşup edemiyoruz. Dediğinizi anladım aslında uzun yazmanızda iyi geldi. Belirli bir yaştan sonra kimseyle yeniden tanışma kararı alamıyor aslında bu durumda ürkütücü geliyor. Çok insan tanıyorum geneli erkek olmak üzere çoğunun zihniyeti pek sağlam değil esnaflık yaptığımız için aşağı yukarı buradaki herkese hakimim. Birisiyle tanışmak gerçekten zulüm geliyor çünkü herkes aynı farklı bir karakter görmek çok zor en basit ilişkiler bile sosyal medya akımlarıyla yönetiliyor. Çünkü herkes şu saçma bunu yapan şöyle yapsın akımlarına kafayı kaptırmış durumda. Düne göre iyiyim biraz kendime aktivite aradım ve buldum. Sanırım zor biri olmak en hayırlısı olacak.

1.3vvti · Bugün 11:05

Montaigne veya profilimde resmi olan C.G. Jung'un bu konular hakkında onlarca makaleleri var. Kendin araştırmak senin için daha keyifli olabilir.

Mayonezzz · Bugün 11:06

Güzel olabilir teşekkürler

1.3vvti dedi:
Montaigne veya profilimde resmi olan C.G. Jung'un bu konular hakkında onlarca makaleleri var. Kendin araştırmak senin için daha keyifli olabilir.

Yalnızlık yüzünden suçlu hissetmek

Mayonezzz

Hectopat

1.3vvti

Hectopat

Mayonezzz

Hectopat

poyriho

Hectopat

Mayonezzz

Hectopat

1.3vvti

Hectopat

Mayonezzz

Hectopat