Yaşadığınız anılar

Ben yaramaz bir çocuktum, hep annemler gittiğinde tezgaha kolonya döküp kibrit ile ateşe verirdim. Tezgahta siyah olduğundan yanık çıkmazdı. Bir gün yine döküp ateşe verdim fakat yanarken üzerine kolonya döktüğümden için elimde bir anda patladı şişe dolaplar, yerler alev aldı. Ben yaramazdım da akıllıydım halıyı, kağıt ruloları falan dışarı çıkarmıştım. Yerde bir su gördüm anında döktüm yerlere, çekmeceler, kapaklarda Allah'tan ateşe dayanaklı sert plastiklerdendi, bezlerle vura vura söndürdüm. Kolonya çok dolu değildi yoksa bir faciaya dönebilirdi.

Ben yaramaz değil de, amaçsız bir çocuktum. Anlamsız işlerle uğraşıyordum. Bir gün, annemin tacıyla oynarken kazara kırmıştım. O zamanlar tacın ne olduğunu bile bilmiyordum. Çocukluk hali işte anlarsınız Saklamak için çok uğraştım. Annemi oyalamak için birçok yola başvurdum. Çünkü, eğer fark ederse bana çok kızacağını düşündüm. Ama gel gör ki, kırık taç görüldü. "Okkalı bir dayak beni bekliyor." diye düşünürken, annem tepki bile göstermedi. "Yenisini alırım." dedi sadece. En çok utandığım ve terler döktüğüm anılarımdan biri budur.

Evimin yanında yüksek bir dağ var, en üstünde de santral var. Oraya çıktık işte 3 tane oda gibi yer var ikisinde delik var girdik baktık kablolar felan var. Sonra gittik üçüncü oda gibi yerin kilidi vardı onu taşla kırdık o sırada abiler geldi. Onlardan kaçarken yılan felan gördük. Ödümüz patladı

@whywouldnt? o nasıl bir macera merakı
Ben olsaydım kilidi kırmaz hatta oraya hiç gimezdim bile.

7-8 yaşlarındayken evimizin altında ki süper markette annem alış-veriş yaparken ben de elimde anahtarlıkla markette ki bulgur, pirinç, nohut çuvallarını delerdim.

TéQ10 dedi:

@whywouldnt? o nasıl bir macera merakı
Ben olsaydım kilidi kırmaz hatta oraya hiç gimezdim bile.

Genişletmek için tıkla...

İçim de kalırdı