Merhabalar, kendimi anlatma ihtiyacı duyduğum için buraya yazmaya karar verdim. 22 yaşındayım ve yaşama isteğim yok. Maymundan beş dakika önce doğmuş biri olduğum için aynaya bakamıyorum, birkaç kez spor yapmayı düşünsem de aşırı çirkin bir varlık olduğum için bundan vazgeçiyorum (zaten maymundan farksızım spor yapınca ne olacak ki eşek-altın semer ilişkisi şeklinde düşünüyorum). Aynaya bakmamak bir yana yansımamı görmemek için kapalı televizyon ekranına bile bakmıyorum, gölgemi görmemek için başımı eğmiyorum. Dışarı çıkarken kafama mutlaka şapka ya da kapşon geçiriyorum ve kapalı bir alanda ya da bomboş bir yerde bile olsam maskemi de kafamdaki kapşonu da hiçbir şekilde çıkarmıyorum.
Okula gitmeyi bırakın insan içine çıkmaya korkuyorum, okul derslerini sürekli online takip ediyorum çünkü gitmek istemiyorum. Sınav veya quizler okulda yapılıyor, onlara gitmem gerekiyordu ve ben de kafama kapşonu ağzıma maskeyi geçirip gittim. Instagram hesabım yok, zaten hayatımda hiç selfie vs. çekmedim. Hatta evde bulduğum, ortaokulda, lisede ya da kimlik için çekilmiş vesikalık fotoğrafları geldikleri gibi yırtıp attım. Üniversitenin verdiği öğrenci kimliğinin ya da T.C. kimlik kartımın üstündeki fotoğrafların üstünü kağıtla kapattım. Lise yıllığına çıkmadım, mezuniyete gitmedim çünkü hepsinde fotoğraf çekiyorlar. Staj için başvurduğum banka CV'de fotoğraf isteyince dünya başıma yıkıldı. Zar zor bir tane çektirdim ve o fotoğrafa hiç bakmadım, direk CV'ye koydum. Mülakatta maskemi çıkarabileceğimi söylediler, yüzümde terler dökerek çıkardım çünkü çıkarmasam direk elerler diye korktum. Her gün doğduğum güne lanet ediyorum, her aklıma geldiğinde ölmek için dua etmeye başladım. Evden dışarı çıkamıyorum. İçimi buraya dökmek istedim çünkü biraz daha içimde bu konuyu tutarsam kafayı yiyeceğim.