Yine Bayramda İstanbul'dan Çıkamadım

Bu bayram da yine İstanbul'dan çıkamamanın hüznü var üzerimde, neden diye soracak olursanız çevremde tanıdığım kişilerin neredeyse hepsi köylerine gitmiş durumda ve o sıcak havasıyla evde atlet ile gezdiren İstanbul'da sadece ben varmışım (kalmışım) gibi bir his var artık içimde. Bu arada sadece 1 kere bayram arifesinde köye gitmiştim trafik deseniz çekilecek seviyedeydi (2 yıl önce). Araba deseniz o da var. Ayrıca birkaç gün önce akrabalarım da köye gittiler... Uzun lafın kısası galiba yalnız kaldım buralarda.
İnstagram'da ekli olan herkesin hikaye kısmına yoldan görüntü vb. atması da ayrı bir koyuyor bana, Onlara mesaj olarak ''Gittin Anladık'' yazasım geliyor.
Sosyal'de içimi dökebilirim belki diye düşündüğüm için bu konuyu açıyorum, benim gibi olanlar var ise mutlaka cevap yazsın kendimi çok fazla yalnız hissediyorum artık...

Yapacak bir şey yok hocam benim de şöyle yanımda bir sürü insan var ama ben de yalnız hissediyorum derdimden anlayan yok denecek kadar az...

Ben de Almanya'dan cikamiyorum, siz en azindan vataninizda bayraminizi geciriyorsunuz.

@Utku Demir 86 Bayramda İstanbul sanki gece markette kilitli kalmışsın gibi bir his verir.. Her şey vardır ama hiçbir şey yapasın da gelmez.. Sessiz olur İstanbul.. Trafiğini bile özlersin içten içe.. Garip hissedersin.. Herkes uzaktadır.. Sen ise burada yalnız başınasındır..
Nedense her İstanbul'da kaldığım bayramda bu şiir gelir aklıma..

Anlatamıyorum

Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Gözyaşlarıma, ellerinizle?

Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce

Bir yer var; biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Ne güzel işte. Evde yalnız kalmanın tadı bir başka

Biz de İstanbul'da kalıyoruz. Her ne kadar akrabalardan para koparma olasılığı azalsa da gayet gezilesi bir yer oluyor İstanbul.

Selim C. dedi:

@Utku Demir 86 Bayramda İstanbul sanki gece markette kilitli kalmışsın gibi bir his verir.. Her şey vardır ama hiçbir şey yapasın da gelmez.. Sessiz olur İstanbul.. Trafiğini bile özlersin içten içe.. Garip hissedersin.. Herkes uzaktadır.. Sen ise burada yalnız başınasındır..
Nedense her İstanbul'da kaldığım bayramda bu şiir gelir aklıma..

Genişletmek için tıkla...

Tam olarak benim durum da bu. Yalnız olmadığımı öğrenmek sevindirici oldu biraz.

15000000 insanın yaşadığı memlekette nasıl yalnız hissediyorsunuz hocam?
Şaka bir tarafa ben Antalya'da yaşıyorum benim memleketim Burdur 125 KM sadece (Bal satıcısı gibi hissetim şuan "sadece 125 KM" öhöm öhöm neyse) ama ben evden dahi çıkmak istemiyorum. Gece 03:00'dan beri uyanığım ama neredeyse hiçbir şey yapmak istemiyor canım. Elimden gelse nefes bile almayacağım. İyi yanından bakın bir de, çıkın dolanın kafa dağıtırsınız belki. Hem başkalarını görürseniz yalnızlık hissiniz de azalır.
Not: Bayram namazından geleli yaklaşık 3 saat oldu pantolonumu bile çıkartmadım o kadar bir şey yapmak istemiyor canım.

Xample-47 dedi:

15000000 insanın yaşadığı memlekette nasıl yalnız hissediyorsunuz hocam?
Şaka bir tarafa ben Antalya'da yaşıyorum benim memleketim Burdur 125 KM sadece (Bal satıcısı gibi hissetim şuan "sadece 125 KM" öhöm öhöm neyse) ama ben evden dahi çıkmak istemiyorum. Gece 03:00'dan beri uyanığım ama neredeyse hiçbir şey yapmak istemiyor canım. Elimden gelse nefes bile almayacağım. İyi yanından bakın bir de, çıkın dolanın kafa dağıtırsınız belki. Hem başkalarını görürseniz yalnızlık hissiniz de azalır.
Not: Bayram namazından geleli yaklaşık 3 saat oldu pantolonumu bile çıkartmadım o kadar bir şey yapmak istemiyor canım.

Genişletmek için tıkla...

15000000 nüfusun hepsi burada değil hatırlatalım bir yandan. 
Sıkılmamın asıl sebebi ise dediğim gibi akrabam ve tanıdığım olan kısmın gitmiş olması zaten.

Üniversiteden beri akrabalarımı 3 yılda bir filan görüyorum Çocukken nefret ettiğim şeyler daha az yapmak gerçektende çok güzel bir şey mesela köy ve denize gitmek