Zorba ve yılışık insanlardan nasıl kurtulunur?

Hayatım boyunca yılışık insanlardan sorunsuz bir şekilde kurtulmakta başarılı olamadım. Lisedeyken arka sıramda bir çocuk oturuyordu. Çocukla samimi olmadığım halde çocuk enseme vuruyordu ya da ders aralarında okul bahçesinde volta atarken sürekli yanıma sırnaşıyor ve elini omzuma atıyordu. Kendimi bildim bileli yılışık insanlardan nefret ederim. İlk gün kibarca uyardım dedim ki yaptığın şeyler hoşuma gitmiyor lütfen yapma. Tabi ki de beyefendi görmezden geldi yapmaya devam etti. İkinci gün bende aynısını çocuğa yapmaya başladım. Pat diye enseye yapıştırıyorum falan içten içe keyif almıyorum ama karşımdaki çocuğu empati yapmaya zorluyorum. Ertesi gün gene aynı şeyler yaşanıyor falan. Düşünsenize bir şeye odaklanıyorsunuz, birisiyle konuşuyorsunuz arkadan birisi hiç beklemediğiniz bir anda şak diye ensenize yapıştırıyor kısa süreli şoka giriyorsunuz, şu an bile sinirlendim, her neyse bu çocuk yine enseme patlattı. Çok sinirim bozuldu bu sefer oracıkta kavga edecektim, vazgeçtim. Lavaboya gittim, aynanın karşısına geçip düşünmeye başladım. Daha sonra ders arasında çocuk başka bir arkadaşla konuşuyordu arkasından yavaşça yaklaştım ve babamın düşmanına vurur gibi ensesinin köküne şamarı çaktım. Çocuk 3-4 saniye tribe girdi. Zoruna gitti, sesi titreyerek "ben sana vururken ciddi değildim" dedi. Sonra da kavga çıktı zaten. Hayatımda hep böyle oldu. hiçbir yılışık insanı durduramadım hep sonucu kavgaya çıktı. Pişman mıyım diye sorarsanız değilim bu tür şeylerde kavgadan kaçınmayın kavgadan kaçındığınız dakika böyle zorba yılışık insanlar daha da üstünüze gelir hatta tüm lise hayatınızı mahvederler. Şu yaşımdan sonra böyle tiplerle karşılaşmam düşük ihtimal ama ben hem yaşı küçük arkadaşlara yardımcı olması için hem de sizin alternatiflerinizi merak ettiğim için bu yazıyı yazma gereği duydum. Siz böyle durumlarda ne yapıyorsunuz?

Bizim sınıftan birisi de bana böyle ense hareketleri yapıyordu. Ben de Osmanlı tokadı yapıştırdım ensesine. Eleman dengede duramadı. Sonra da bir daha yapmadı. Başka kurtuluş yolu yok gibi gözüküyor bu tiplerden.

Her okulda var böyle tipler. Azıcık dişini gösterip, gözünü korkutursan sana bir daha dokunmaz. Yaşadım aynılarını.

Aynen kardeşim, kolay mı? Zorbalık yapan çocuklar genelde fiziksel olarak kendinden alt kademede gördükleri insanları hedef alır. Kavga çıktığı zaman altında kalmayacağını bildiği insanlara sataşır. Hal ve hareketlerine bakar, bu zararsız der ve uğraşmaya başlar seninle. Muhtemelen böyle bir insan o zorbalık yapan kişiye vurmaya kalksa öyle bir dayak yer ki 1 hafta okula gelemez. Burda sallamakla olmuyor malesef. En basit örnek, lise'de bana sataşan çocuklardan birine artık çok sinirlenmiştim, biraz sesimi yükselteyim derken yumruğu çaktı burnuma, ağlayarak tuvalete koştum. Bu durumda ailene anlatmak en mantıklı seçenek olacaktır.

Aşırı pısık olmamak gerekiyor katılıyorum fakat bu pısırıklık meselesi zorbalara karşı sesini yükseltmek ile karıştırılmasın. Sıcakkanlı olun, espriler yapmaya çalışın, konuşkan olun, insanlar ile kaynaşın biraz çevreniz olsun zaten o zorbalar size sataşmayacaktır. Sataşırlarsa da arkadaşlarınız sizi korur.

Yaptığında pişman olunacak bir şey göremedim. Bu gibi durumlarda inisiyatifim sıfırdır el şakalarına gelemem 2. ye yapanın ağzını burnunu kırmaktan hiç çekinmedim şu zamana kadar çok da yardımı dokundu bu tavrımın. Kimseye kendinizi açıklamak veya derdinizi anlatmak zorunda değilsiniz. Aksine kibar ve hoş görülü davranırsanız bu mahluklar sizi zayıf sanabilir. Mahallede 25 yaşına gelmiş hala kahve önünden geçerken götüne tekme yiyen var.

Ben kavgacı bir tip değilim aslahada olmadım her zaman sorunlarımı konuşarak çözerim çünkü empati yapmasını biliyorum. Ama bu tür insanlar aslaha vazgeçmezler. Tabi dayak yiyene kadar. Madem siz anlatmışsınız bende bir anımı anlatayım. Geçen sene lisenin 3. haftası falan arka sıramda oturan çocuk kekoydu belliydi her zaman laflar ediyor küfürler ediyor ama takmıyordum. Artık durum bana zarar vermeye gelmişti herfün çıkışta koluma sırtıma yumruk atıp bazen tenefüste atıp kaçıyordu ben bu çocuğu ne kadar öğretmenlere söylesem de ne öğretmenler taktı ne de o çocuk. Okul çıkışında tam çıktık gidiyoruz arkadaşım ile bu sefer yüzüme yumruk attı. Tam kaçıyor du ki kıyafetinden tuttuğum gibi kendime doğru çektim t-shirti yırtıldı çektiğim gibide yumruğu ilk boğazına sonra da aparkatı geçirdim o gün bu gündür bana bulaşmıyor. Yani uzun lafın kısası sizin düşünmeyen birini sizde düşünmeyin.

Brandt dedi:

Aynen kardeşim, kolay mı? Zorbalık yapan çocuklar genelde fiziksel olarak kendinden alt kademede gördükleri insanları hedef alır. Kavga çıktığı zaman altında kalmayacağını bildiği insanlara sataşır. Hal ve hareketlerine bakar, bu zararsız der ve uğraşmaya başlar seninle. Muhtemelen böyle bir insan o zorbalık yapan kişiye vurmaya kalksa öyle bir dayak yer ki 1 hafta okula gelemez. Burda sallamakla olmuyor malesef. En basit örnek, lise'de bana sataşan çocuklardan birine artık çok sinirlenmiştim, biraz sesimi yükselteyim derken yumruğu çaktı burnuma, ağlayarak tuvalete koştum. Bu durumda ailene anlatmak en mantıklı seçenek olacaktır.

Genişletmek için tıkla...

Dediğiniz şey doğru zorbalık yapan insanlar kendilerini üstün gördükleri insanlara daha çok bulaşır. Sizin orada dayak yemenizin sebebi özgüven eksikliğiydi. Bir kişi size uzun süredir zorbalık yapıyorsa bir müddet sonra sizi adam yerine koymaz. Adeta sizi kendi kölesiymiş olarak düşünür. Sizde bir anda patlayınca o kişinin egosu okşandı ve sizi adam yerine koymadığı için rahat bir şekilde yumruğu çaktı.

TerabyteForever dedi:

Bizim sınıftan birisi de bana böyle ense hareketleri yapıyordu. Ben de Osmanlı tokadı yapıştırdım ensesine. Eleman dengede duramadı. Sonra da bir daha yapmadı. Başka kurtuluş yolu yok gibi gözüküyor bu tiplerden.

Genişletmek için tıkla...

El ense çektiniz demek ki? Guresteki adı o.

ByCookie dedi:

Ben kavgacı bir tip değilim aslahada olmadım her zaman sorunlarımı konuşarak çözerim çünkü empati yapmasını biliyorum. Ama bu tür insanlar aslaha vazgeçmezler. Tabi dayak yiyene kadar. Madem siz anlatmışsınız bende bir anımı anlatayım. Geçen sene lisenin 3. haftası falan arka sıramda oturan çocuk kekoydu belliydi her zaman laflar ediyor küfürler ediyor ama takmıyordum. Artık durum bana zarar vermeye gelmişti herfün çıkışta koluma sırtıma yumruk atıp bazen tenefüste atıp kaçıyordu ben bu çocuğu ne kadar öğretmenlere söylesem de ne öğretmenler taktı ne de o çocuk. Okul çıkışında tam çıktık gidiyoruz arkadaşım ile bu sefer yüzüme yumruk attı. Tam kaçıyor du ki kıyafetinden tuttuğum gibi kendime doğru çektim t-shirti yırtıldı çektiğim gibide yumruğu ilk boğazına sonra da aparkatı geçirdim o gün bu gündür bana bulaşmıyor. Yani uzun lafın kısası sizin düşünmeyen birini sizde düşünmeyin.

Genişletmek için tıkla...

Böyle sallamak sizi tatmin ediyor mu?