Tacı başında yürümeli,yürüyordu oysa
Karanlıklara büründü ki korktular ondan
Parıltısı dünyamın Yoktu sen yoksan
Hep benimle kal Şeytan
Tutarken ellerimden,hiçbir şeyden korkum yok
Hüzünler bile ürkütmez artık,karşımda duran
İçimde alevlenip kül olmadan duam,
Beni de yanına al Şeytan
Sarınıp korkularımı miğfer yaptım kendime
Sarsılır artık karşımda en güçlü düşman
Kurdun pençesinde kalıp,bir ev yaptım kendime
Seninleyim ey Şeytan
Kavuştur beni gücünle bilgi ve aşka
Son sözleri duamın belliydi baştan
Belki de bana verdiğin sevgiden başka,
Her şey yalandı şeytan.