Muratcaz

Özgürlük. Beni kendine esir ettin. Sensiz hiçbir şey tat vermiyor.
Sensiz esen rüzgar kanımı karıncalandırmıyor.
Sensiz gözlerim kapkanlı, açık bir yara gibi durmaksızın kanıyor.
Seni hissetmeden içtiğim su boğazıma kan, yediğim yemek yumru gibi geliyor.

Yutkunduğum zaman ruhumun boşluğu titriyor.
Neredesin Özgürlük? Bana hiçbir kadının yapamadığını yaptın.
Sadece düşüncen bile kalbimi hızlandırıyor, ellerim bir hasta gibi titriyor.
Beni kendine esir ettin, çöle düşmüş bir kar tanesi gibiyim.


Özgürlük.. Akan yağmurun, gururla sarılan güneşin, cesur ağaçların o güzel kokusunu alamıyorum.
Yazısız bir kitap okur gibiyim, bomboş sayfalar ellerimden kayıp gidiyor, tutmuyorum, tutamıyorum.
Gözlerim kapkanlı, uyumamak için direniyorum,çabalarım nafile... Yine de devam ediyorum.
Tıpkı bir çocuğun onu şakalayan ebeveynine baktığı gibi, bu karanlık kabustan uyanmak istiyorum.

Özgürlük.. Seni bir gün bulmanın hasretiyle yaşıyorum.
Kalbim senin için atıyor.. Biliyorum bana gülüyorsun, belki acıyorsun.
Zevk alıyorsun belki acılarımdan, sensizlikten yakınmalarımda huşu ediyorsun...
Bende biliyorum, doğuştan esir olan bir adam, hiçbir zaman özgür olmaz.

Takin chance now.. and draw the line to sail ahead now.
Come and fight back! This our last CHANCE!
No way livin' without freedom!
Its time to rise up, this is our last CHANCE!

12.05'te deprem oldu, uzun sürdüğünü söylemeliyim. 7 KM yaşadığım yere.

Bir insan nasıl radikalleşiyor? Bizi radikalleşmeye düşüren kırılma noktası ne? Neden radikal insanlar içlerinde savaşma duygusunu yenemiyorlar? Neden karşı koyma ve tüm bu "savaş" fikri bu insanların sadece amaçları değil, tam anlamıyla yaşama amaçları oluyor? Hayal kırıklığı mı buna sebebiyet veriyor? Yoksa kurulan hayaller mi tehlikeli? Radikalleşme aslında hepimizin beyninde bulunan o hep aradığımız ve hiçbir zaman bulamadığımız duygu mu? Bizi insan yapan şey ne? Fikirleri radikal formda tüm saflığıyla inanmamız mı, yoksa robotikleşip başka bir Radikal'in oyunundaki bir figüran olmamız mı, işte tüm sorular bunlar.

The sleepless nights, the desperate calls, the empty roadI’m spitting blood, I’m staring down a broken
nose
I’m sick to death of standing in the bitter cold
They’ll rue the day they let me hit a new low
Cause I’m no one’s shadow

I felt the lights, and I’m not going back there to talk to your ghost every night in my sleep And I say, I’m through playing dead
I don’t care you can block the exits, I ain’t flinching Bayside built me
The pressure builds, it bottles up, and then explodes
And rips you out of orbit like a black hole

I’ll burn it down and watch as something better grows
And drag you toward the future with your eyes closed
Cause I’m no one’s shadow

1944 almanyasının durumu kadar zor bir durum yok ya. Bir harita çizdim 1944 doğu cephesi Haziran'ı için, berbat durumda cephe. Kuvvetler her taraftan ekipmansızlık ve insangücü açısından düşmana kıyasla en iyi donatılmış kuvvet diyebileceğim armeegruppe süd bile en iyi X4 fark yemiş. Düşünmediğim, uygulamadığım taktik kalmadı. Sovyet karşı taarruzlarına ve şok taarruzları çok etkiliymiş gerçekten. En iyi ihtimalde armeegruppe centre ayakta kalıyor yarım yamalak bile olsa reichsarbeitsreichleitter Warschau'nun doğusunda Vistula'ya gelmeden önce durdurabildim, tabii atlantik savaşını bitirip acilinden baltık kurtarma harekatıyla riga ve kaunas nehir savunma cephesini idare eder bir şekilde bir müddet tuttuktan sonra. Durum ama iyi değil. Hava taarruzları ve artan batıdaki baskıdan ötürü iş gerçekten zor durumda. Sovyetler'e karşı uyguladığımız deception, bu sırada polen ve ostpreußen bölgesinden yaptığımız sivil halkı asker olarak almak, veya cephe gerisine tasinmalarini sağlamak ve sahte taarruzlar sayesinde büyük zaman kazandık ve bu zafer sanırım. Mobil birliklerimiz ve beltlere böldüğüm geri çekilme düzeni sayesinde geri çekilme harekatı panik ve koordinat eksikliği olmadan tamamlandı, Gerçek hayattaki Almanya'dan daha iyi durumdayız o kesin.

Sınavda patladım ya. Kolayda gelmişti halbuki niye böyle oldu? Çalışmadık ama çalışmadık...

Ana de armas hocam lütfen yan hesap açmayın. @Ana De Armas

Bugün kendime yine bir kötülük yaptım. Yıllardır oynamadığım LoL'e döndüm. Allah affetsin.

Hearts uninspired, trapped Inside somebody's dream
Too close to the fire, yet cold and numb with the pain
But the fever has broken, and the river has run to the sea
Washed to the ocean, and saved by a voice Inside'me
Inside'me a light was turned on, Then I was alive
If you close your eyes your Life, a naked truth revealed
Dreams you never lived, and scars never healed
In the darkness, light will take you to the other side
And find me waiting there you'll see, if you just close your eyes...