Hayat zor. Hayatta her şey her zaman istenildiği gibi gitmese de, bazen küçük şeylerle belli bir noktaya kadar tatmin olmak mümkün gibi geliyor. Zootopia 2 şu an benim için tam olarak o küçük şey. 9 yıl bekledim ve değdi. Film çıktıktan sonraki iki hafta içinde sinemada 4 kez izledim. Beşinci kez izlemek için de bir arkadaşımın ziyaretini bekliyorum. Elimde kendi çektiğim bir sinema kaydı olsa bile, bu filmi özellikle sinemada izlemeyi tercih ediyorum.
Pek çok insan için bir filmin bir kişi için bu kadar anlam ifade etmesi saçma gelebilir. Böyle düşünenlere saygı duyuyorum; haklı oldukları noktalar var. Ancak bu filmin benim için özel olmasının sebebi, hayatıma yön vermiş olması. Küçük yaşlarımda filmin propagandalarından biri olan “Try Everything” mesajının hikâyeye çok iyi yedirilmesi ve kendisinden beklenmeyen birinin başarması fikri beni derinden etkilemişti. O filmden sonra merak ettiğim her şeyi öğrenme ve deneme alışkanlığı edindim ve bunu uzun süre sürdürdüm.
Fakat ülke şartları başta olmak üzere yaşadığım pek çok şey yüzünden bu his zamanla köreldi. İkinci film ise çocukluğumdaki o başarma duygusunu yeniden ateşledi. Şu an tekrar kendime vakit ayırıyor ve kendimi geliştirme yönünde ilerlemeye çalışıyorum. Bu film başkaları için hiçbir şey ifade etmese bile, benim için çok şey ifade ediyor.
Uzun bir süredir ortalarda yoktum, bunun farkındayım. Bunun da bazı sebepleri vardı: hastane işleri, aile baskısı, okulu bitirme çabası, harçlık için internet üzerinden yapılabilecek işler aramam ve zevklerimin ortak olduğu insanları bulma isteği. Özellikle furry fandomlarında epey zaman geçirdim; ancak zamanla bu ortamların bana çok da uygun olmadığını düşünmeye başladım.
Her neyse, umarım foruma temelli olarak dönebilirim. Elimde yarım kalan rehberler var. Mükemmeliyetçi yanımı biraz bastırabilirsem, hepsini toplu hâlde yayınlamayı planlıyorum

İfadeler: Mustafa.Kaan, yusuf7878, Collavino ve 3 kişi daha ifade bıraktı