16 yaşındaymışsın, fevri olabilirsin, senin bu hayatta kimin var? Bak burada bazen anılarımı yazıyorum konular içinde.
Bir gün annemi dayımlardan biri, nişan, düğün ya da kına gibi durumda ittiklerini söylemişlerdi. Seni yaşlarındayım. Alayına isyan modundayım, hırsız kovalıyorum sokakta silahla. Annem kanser bu arada. Bana söylemiyorlar o olayı çünkü dayımlarla kavgalıyım. Bizde söz, namustur. Sözlerini tutmadıkları için kavgalıydım. Neyse bir gün akşam üstüne doğru konu geçti ve benden gizlediklerini ağızlarından kaçırdılar, ben onların derneklerine gitmediğimden haberim yoktu. Olsaydı zaten böyle şey imkansızdı. Neyse duyduğum gibi çıldırdım, nasıl böyle şey olur. Anneme kardeşlerime kızıyorum. Kendimi kaybetttim. Gittim odamdan çıkardım emaneti, taktım kafaya. O ara annemler kapıyı kilitledi. Dayımın evi aradım geliyorum seni vurmaya, hemen sonra kapattım. İtalyan işi. Neyse kapıya döndüm anneme kapının kilidi aç, çekil yolumdan! İzin vermem. Gitmeme izin vermedi. Zorladım, yok. Annem ağlamaya başlayınca, benim ayarım bozuldu. Lanet ettim hayata. Değmezmiş annemi ağlatmaya dedim çekildim.
Onun için birkaç şarkı açıp onun gönlüne işle onları ve barışın. Beğendiğim birkaç şarkıyı atıyorum, onun duyacağı şekilde aç dinlet.