Asosyal bireyler mutlu olamaz mı?

Asosyal insanlar dışarıya mutlu görünürler genelde ama benim gördüğüm kadarıyla her birinin içinde bir üzüntü hakim oluyor. Fakat her insanın içinde elbet bu vardır.
 
Asosyallik kavramının çarpıtıldığını düşünüyorum. Ben mesela asosyal bi' insan değilim, her türlü ortama girer ve hiç de rahatsız olmam bu durumdan. Ama evde yalnız kalmak daha cazip geliyor bana. İnsanlarla muhatap olmak, bana sıcak yatağımda kafama buyruk takılabilmemden daha cazip gelmiyor... Bu yüzden bu kavramın çarpıtıldığını, dışarı çıkmak istemeyen hemen her insanın asosyal muamelesi gördüğünü düşünüyorum. Eğer insanlarla iletişiminizde bir probleminiz yoksa, biriyle yüz yüze geldiğinizde heyecan yapmıyorsanız, çekinmiyorsanız, bu düşüncenin içine girmeyin. Nasıl rahatsanız öyle davranın. Elbette mutlu olmak sizin elinizde, asosyal olsanız dahi.
 
Kendini ne şekilde mutlu hissediyorsan öyle mutlusundur. Asosyallik bir seçimdir bana göre ve sen tercihini o yönde yapıyorsun; "mutluyum" da diyebildiğine göre sorun yoktur.
 
Asosyal olmak bence insan için çoğu zaman çok daha iyidir. Yani arkadaşların sana sempati duysun derken Şehinşah'ın dediği gibi 'mükemmelliyetçi keçi' oluyorsunuz. İnsanlar sizi sevsin diye, karşı cins size aşık olsun diye kendinizi aşırı yıpratıyorsunuz. Örneğin ben sınava gittiğimde bile aşırı rahatsız hissettim. Herkes gerginliğin doruk noktasında, karşısındakine havalı görünmeye çalışıyor. Kimse kendi olamıyor. Ama sanal hayatta öyle değil. Herkes kimin kim olduğunu önemsemeden birbirleriyle sohbet edebiliyor. Kimisi zengin, kimisi fakir. Kimisi beyaz, kimisi siyah. Kimisi köylü, kimisi soylu. Kimisi çok güzel, kimisinin yüzüne bakan yok. Ben bu yüzden seviyorum sanal hayatı. Kimse özelliklerini sorgulamıyor karşısındakinin. Herkes eşit. Neredeyse kimsenin cinsiyetini anlayamıyorsun. Herkesle istediğin gibi konuşabiliyorsun. Rahatlatıyor insanı. Tamamen asosyalliğe yönelmelerini istemesem de insanların, bence biraz dinlenmek için bir kaçamak yapabilirler asosyalliğe.
 

Araştırmalarım kadarıyla bu kişilik tiplerden benzer özelliklere sahip olanlar daha yakın arkadaş oluyor. Şimdi eğer asosyalseniz içe dönüksünüz demektir, bu kesinlikle kötü bir şey değildir, demek ki kendi içinizde düşünmeyi daha fazla seviyorsunuz ya da yaşıtlarınızdan daha farklısınız. Asosyal olmanız da bu dönemde gayet normal çünkü ben de sahte insanlarla vakit çürüteceğime oyun oynayıp kitap okuyup küçük bir arkadaş çevresiyle vakit geçirmeyi seviyorum. Asosyallere de laf edenlere diyeyim; bir insan %100 mantıklı veya duygulu, içe dönük veya dışa dönük olamaz. Bu da demek oluyor ki her insan farklıdır ve dünyada her duyguya, her özelliğe, her kişilik tipine ihtiyaç var. Bu konuyla alakalı daha da detaylı bir rehber oluşturmayı düşünüyorum.
 
Merhabalar, iyi forumlar. Sizlere bir şey danışmak istiyorum. Asosyal mutlu olamaz diye bir ön yargı var, sizce neden ve doğru mu? Fazlasıyla asosyal bir bireyim; yürüyüş, market alışverişi yapmak dışında ayda 1, maksimum 2 kez dışarı çıkıyorum ve gayet mutluyum. Kitap okuyor, şarkı dinliyor, dizi/film izliyor, oyun oynuyorum (sadece bilgisayar oyunu değil arkadaşlarım ile Discord üzerinden konuşarak FRP de oynuyoruz) fakat yakınlarım beni sosyalleştirmeye çalışıyor, eğer asosyal olmaya devam edersem asla mutlu olamayacağımı söylüyor.

Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.
 
Bence olabilir.

Kendim için konuşacak olursam benim gibileri kimse sevmiyor. Bu yüzden ailemdekilerle bile fazla konuşmuyorum.
 
Merhabalar, iyi forumlar. Sizlere bir şey danışmak istiyorum. Asosyal mutlu olamaz diye bir ön yargı var, sizce neden ve doğru mu? Fazlasıyla asosyal bir bireyim; yürüyüş, market alışverişi yapmak dışında ayda 1, maksimum 2 kez dışarı çıkıyorum ve gayet mutluyum. Kitap okuyor, şarkı dinliyor, dizi/film izliyor, oyun oynuyorum (sadece bilgisayar oyunu değil arkadaşlarım ile Discord üzerinden konuşarak FRP de oynuyoruz) fakat yakınlarım beni sosyalleştirmeye çalışıyor, eğer asosyal olmaya devam edersem asla mutlu olamayacağımı söylüyor.
Özellikle pandemide kim asosyal olmadı ki? Evden işe işten eve. İyi ki bilgisayarım var. Pandemiden önce de sosyal değildim. Reelde saysan 3 5 yakın arkadaşım vardır onlarla da farklı şehirlerde kaldık sadece oyunlarda beraberiz. Ama mutluyum. Varsın partiler yapsınlar kurtlarını döksünler o kafe senin bu kafe benim paylaşsınlar. Mutluluk gösterişte değil insanın kendi içindedir.
 

Geri
Yukarı