Yalnız olmayı mı seçiyorsun yoksa yalnız olmak zorunda mısın?

mataleon dedi:

Dostum hiç panik atak geçirdin mi dışarıya çıkınca? Sokağın ortasında tek bir adım atamamayı yaşadın mı? Anksiyete yüzünden terlemekten öldüğün oldu mu? Okuduğunuzu anlayamıyorsunuz ciddili, ben istemediğim için, insanlarla ilişkimin iyi olmadığından ve diğer sebeplerden bu durumdayım. Çağıran illa ki var ama yakın hissetmiyorum onlara. Ben zaten yalnız olmak zorundayım demedim.

Genişletmek için tıkla...

ACExACE dedi:

@mataleon yalnızlığı seçiyorum ama yalnız olamıyorum, yalnız olmsk istiyorum.

Genişletmek için tıkla...

httplikeme dedi:

Secilmis yalnizlik yalnizlik degildir ben de lisedeyim ve yalniz takiliyorum ve bundan keyif aliyorum cunku bunu kendim istedim yalakalik yapmayi ben de biliyorum ama ben yalakaliktansa kaliteligi tercih edenlerdenim tavsiye ederim.

Genişletmek için tıkla...

mataleon dedi:

Bildiğim iki tür yalnızlık var, biri zorunda olduğun yalnızlık. Ben bunu hiç tatmadım, bilmiyorum. Bu zorunlu yalnızlıkta çekingensindir, özgüvensizsindir, anksiyeten vardır veya psikoloğa gitmene rağmen çözemiyorsundur, birden çok sebep olabilir iki tür yalnızlık için de. Diğer yalnızlık ise seçtiğin yalnızlıktır. Kendimden örnek vermek gerekir ise şu ana kadar tanıştığım hiçbir insana yakınlık hissetmedim, yanlarında yalnız hissettim hep. Uzaklaştım onlardan, konuşmadım. Kendim ile başbaşa kalınca da yalnız hissettiğim oluyor tabii ama yanlış insanlar ile olmaktan iyidir. Resim çizmeyi, PC oyunları oynamayı, balık tutmayı veya kendi başıma bir aktivite yapmayı tercih ederim. Bu ise seçilen yalnızlık.

Sonuç olarak zorunda olduğun yalnızlık sorunlarından kaynaklanıyor.

Seçtiğin yalnızlık ise zorunluluk değil. İstesen çok ortama girersin ama istemiyorsun. Kalabalık içinde yalnız hissediyorsun.

“Yapayalnızım ama bir kente yürüyen ordu gibiyim” (bulantı) jean-paul sartre.

Genişletmek için tıkla...