Yaşamak mı? Daha korkunç ölmek mi?

Uzaylıların olması mı daha korkunç, olmaması mı? Gibi bir şey. Bence en korkuncu yaşamadan ölmek.

Ölünce BSoD -Black Screen of Death- alacağımızdan, sorun yok. Ama kendimi öldürür müyüm? Hayır. En azından ölünce hiçbir şey olmayacak, bu yüzden korkmuyorum. Ama yaşamak ölümden daha korkunç. Ölünce bir şey görmeyeceğiz, yaşamayacağız. Yaşarken onca kötü olayı görüyoruz, duyuyoruz.

O zaman var olmadığını da kanıtlayamazsın? @DamlaUgurlu

102035 dedi:

Duyular değil, duygular yanıltır. Akıl ise duyguyla değil, mantıkla çalışır. Tanrının düşüncelerinde yer almak, yine var olmaktır. @DamlaUgurlu

Genişletmek için tıkla...

Duyular bizi yaniltabilir. Sana cok basit bir ornek vereyim. Suda duran bir dalin bize kirikmis gibi gozukmesi, ama aslinda kirik olmamasi. Ayni seyi cay bardagindaki kasik durumu ile de aciklayabiliriz. Yani duyular bizi kesinlikle yaniltabilir.

Yaşamakta ölmekte bir ekip işidir, yaşamakta ölmekte ...

DamlaUgurlu dedi:

Belki de tanrinin simulasyonuyuz. Fakat gercekten, "gercek olarak" var oldugumuzu, kanitlayabilecegimizi kesinle dusunmuyorum. Var olmak nasil sadece nefes almak, kalbin atmasi olabilir? Sen sadece bu kadar misin?

Genişletmek için tıkla...

Var olmak sadece yasamak degil, ayni zamanda yasamamak olabilir. Mesela bir tas. O da bir varlik. Evrende yer kaplayan her seye varlik denir. Bu arada Tanri'nin simulasyonunda degiliz. Buyuk ihtimalle Tanri vardir fakat oldugumuzde sonsuzluga karisacagiz buyuk ihtimalle.

Ya ben hariç herkes robotsa, belki siz gerçek değilsiniz arkadaşlar.

GungorMemis dedi:

Ya ben hariç herkes robotsa, belki siz gerçek değilsiniz arkadaşlar.

Genişletmek için tıkla...

Asil sen robotsun ulan! Ne haddine senin, bana robot demek? Gercekten de bazen boyle dusundugum oluyor.

Yaşarken ne ile karşılaşacağını tahmin edebiliyorsun ama ölürken bu şansımız yok, Ölüm diyorum.

Yaşadığıma göre ölüm daha korkunç diyorum.