Brunei Üniversitesi öğrencisi Solveiga Pakstaite tarafından geliştirilen teknoloji, gıda israfını önlemekte büyük devrim yaratabilir.
Teknoloji deyince çoğumuzun aklına hemen elektronik ya da mekanik buluşlar gelir. Ama tabii ki bilimin ilgilendiği alanlar bunlarla kısıtlı değil. Nitekim Brunei Üniversitesi öğrencilerinden Solveiga Pakstaite, üzerinde çalıştığı biyo-teknoloji projesiyle büyük bir çıkış yaptı. Her yıl dnya çapında düzenlenen James Dyson Ödülü’nün İngiltere ayağını kazanan öğrenci, projesini daha da geliştirmesi ve dünya finaline katılması için 2,000 sterlin de yardım aldı.
Pakstaite tarafından geliştirilen teknoloji, içinde hiç bir elektronik parça içermiyor ve tamamen biyolojik kökenli bir tasarım. Bu teknoloji gıda ambalajına yapıştırılmak üzere tasarlanmış basit bir etiket gibi görünüyor. Ancak aslında temelinde biyolojik kökenli bir jelatin malzeme var. Bu jelatin, geçen zamanla birlikte tıpkı gıda gibi bozuluyor ve etikette dokunmayla hissedilen kademeli bir yapısal değişiklik gerçekleşiyor.
Bu jelatinin en büyük özelliği ise farklı gıdaların bozulma hızına uygun biçimde programlanarak üretilebilmesi ve bozulma durumunu çok hassas biçimde taklit edebilmesi. Bu sayede üzerine bu etiketlerden yapıştırılmış gıda paketlerini açmadan ya da son kullanma tarihi hesapları yapmadan, içindeki gıdanın durumu kesin biçimde tahmin edilebiliyor. Halen gıda etiketlerinde kullanılan son kullanma tarihleri aslında çok genel bir hesaplama formülüne dayanıyorlar ve güvenilir olmaktan çok uzaklar.
Oysa bu türden bir etiket sayesinde gıdaların depolanması ve satışı çok daha iyi kontrol edilebilir. Bu tür bir teknolojinin sıradan bir ailenin gıda masraflarında, bozulmadan kaynaklanan israfı ciddi biçimde önleyebileceği, her yıl çok ciddi miktarda tasarruf sağlayabileceği düşünülüyor. Tabii ki gıda zehirlenmesi vakalarının ciddi oranda düşecek olması da bir diğer olumlu yan etki olacaktır.
