Arama Sonuçları - Sorgulanan Kelime: *

Yazılı sonuçlarımı gördü. Beni şimdilik WhatsApp'tan azarladı. Eğer 3 gün içerisinde yanıt yazmazsam...

Bir sunucu barındırma (hosting) şirketi kurdum. Eğer şirket başarılı olursa, evden kaçmayı düşünüyorum.

Konu sahibi 11 yaşında yazılıma başlamış. 15 yaşında şirket kurmuş. 20 yaşına kadar; ya iflas edecek, ya para kazanacak, ya da ølecek. Başka bir ihtimal yok.

Öğretmen aileme anlatır. Zaten yapabileceği başka bir şey yok.

Umuttur insanı yaşatan.

Evet, yok.

Daha yeni kurdum. Şu an zarar ediyorum.

Yani üniversiteye yeni başladın, daha bu sene bilişim şirketinde çalışmaya başladın. Hayır.

Peki senin ne başarın var? Sınavdan 80 almanla mı övünüyorsun?

Şirket kurdum zaten, daha ne yapayım? Şu an şirkette tek eksik olan şey popülerlik, onu da çözeceğim.

Bilgi olarak eksik değilim, yaşım yetmiyor.

11+4=15.

11 yaşında kim beni işe alır?

Anonim olacağım, dolayısıyla paylaşamam. Kısaca özetlemem gerekirse sunucu barındırma ile alakalı bir proje.

Hem yargılanmaktan korktuğum için, hem de kendime yakıştıramadığım için. Ama bu öyle sıradan insanların kusursuzluk takıntısı gibi değil. Mesela şöyle düşün; CSS kodunu alfabetik sırayla yazıyorum, yaklaşık 1000 kez projelerime daha yayınlamadan sıfırdan başladım. Yazılı olmayan kurallara...

Öyle yapıyorum zaten. 11 yaşımdan beri yazılımla ilgileniyorum. Kusursuzluk takıntım olduğu için, her projeme bitmeye yakınken/bitmişken, daha yayınlamadan, sıfırdan başlıyordum. Bir süre önce nasıl bir durumda olduğumu fark ettim, ilk projemi yayınladım.

Ben gençliğimi yaşayamadıktan sonra düzgün yerlere gelsem ne fark eder?

Ben 12:30-20:00 arasında evde olmuyorum. Discord hesabım 13 yaşından küçük olduğum gerekçesiyle silindi, kurtarıp kurtaramayacağım henüz belli değil. Eğer hesabımı kurtarabilirsem veya yeni hesap oluşturursam; unutmazsam Discord hesabımın kullanıcı adını buraya yazarım.

Benim de Discord'da arkadaşım olmuştu, ancak herkesin gerçek hayatta bir sürü arkadaşı olduğu için hiç kimse Discord'daki arkadaşını önemsemiyor. Bir anda hiçbir sebep yokken engelliyor, mesajlarına bakmıyor, sadece işi olunca yazıyor.

8. sınıfta sırf yalnız olduğum için kötü insanlarla arkadaş olmuştum. Şu an çok pişmanım.

4 kardeşiz. Ben 2. çocuğum. Dediğim gibi sürekli kusursuz olmaya çalıştığımdan dolayı hiç arkadaşım yok. Beni sıkıcı buluyorlar. Yani şöyle düşün; okula gidiyorum, sırama oturuyorum, sıramdan kalkıyorum, okuldan çıkıyorum. Gün boyu okulda en fazla 10-12 kelime konuşuyorum.

Şu anda bile etkisi var. Ailemin gözüne battığım için sürekli baskı altında hissediyorum. Her zaman çok stresliyim. Diğer insanların yanında bile kusursuz, robotton farksız davranmaya çalışıyorum. Dolayısıyla insanlar beni sıkıcı buluyor, benimle arkadaş olmuyor. Kusursuz olmaması gerekçesiyle...

Deprem bölgesinde yaşıyorum. Bazı hastaneler yıkıldı, özel hastanelerde göz klinikleri kapandı. Dolayısıyla devlet hastanesinde sıra bulamadım. Eve geldiğimde daha çok yazılımla ilgilendim, çünkü okuyarak, böyle bir aile varken bir yerlere gelemeyeceğimi biliyordum. HTML, CSS, JS, PHP, Node.js...

Az önce ses kaydı almaya başladım. Discord hesabım 13 yaşından küçük olduğum gerekçesiyle silindi. Hesabı kurtarıp kurtaramayacağım henüz belli değil.

Hep aklıma geliyor, ama unutuyorum. Bu sefer unutmayacağım.