Ben odasında tek başına sabahtan akşama kadar sessizce oturan yalnız ama çok iyi niyetli birisiyim. Nedenini bilmediğim sebeplerden dolayı annem, babam, kardeşlerim beni sevmiyor. Doğduğumdan beri durum hep böyle. Annem, babam beni hep diğer kardeşlerimden kötü görüyor. Her yaptığım şey onların gözüne batıyor, cezalandırılıyorum.
Mesela arabanın arka koltuğuna oturuyorum, babam beni; neden arka koltuğa oturdun, kaç yaşına geldin falan diyerek azarlıyor. Mesela en büyük travmalarımdan birisi, bir keresinde 2. sınıftayken, İngilizce öğretmeni resim hayvanların resimlerini çizip, altlarına İngilizce isimlerini yazma ödevi vermişti. Babam sabah erkenden işe gidiyordu, ben öğlenciydim. Çizimimi beğenmediğim için anneme okula gitmeyeceğimi söyledim. O gün okula gitmedim, annem ile birlikte misafirliğe falan gittim. Babam eve gelince annem beni babama şikayet etti. Babam da o yaştaki çocuğu bırak, yetişkin bir insana bile yapılmayacak bir şekilde şiddet uyguladı. Ben bu olaydan sonra neredeyse her gün okula gittim.
Kardeşim hastalık bahanesiyle okul yılı boyunca okula en fazla 1 ay gitti. Ona hiçbir şey demedi. Mesela benim alerjim var. Yaylaya gitmemem gerekiyor. Babam beni zorla yaylaya götürüyor. Her şeyime benim yerime karar veriyorlar. En ufak hatam bile onların gözüne batıyor. Sürekli beni cezalandırıyor. Sürekli abimle, başkalarıyla beni karşılaştırıyor. Tek konuştuğumuz konu ders. Bir dersten 99 alırsam, neden 100 almadın deyip ceza verecek birisi. Bu aralar hem aile baskısı, hem yalnızlıktan, hem de okula başladığım ilk ay gözümün derecesi gözlüğümden yüksek olduğu için ders dinleyemedim. 4 dersten 20-35 puan aldım. 2 dersten düşük aldığım gördüğünde bayağı kızmıştı. Bunu görünce de kızacak, telefonumu alacak. Kısaca anlatmam gerekirse durum böyle. Sizce sorun bende mi?
Mesela arabanın arka koltuğuna oturuyorum, babam beni; neden arka koltuğa oturdun, kaç yaşına geldin falan diyerek azarlıyor. Mesela en büyük travmalarımdan birisi, bir keresinde 2. sınıftayken, İngilizce öğretmeni resim hayvanların resimlerini çizip, altlarına İngilizce isimlerini yazma ödevi vermişti. Babam sabah erkenden işe gidiyordu, ben öğlenciydim. Çizimimi beğenmediğim için anneme okula gitmeyeceğimi söyledim. O gün okula gitmedim, annem ile birlikte misafirliğe falan gittim. Babam eve gelince annem beni babama şikayet etti. Babam da o yaştaki çocuğu bırak, yetişkin bir insana bile yapılmayacak bir şekilde şiddet uyguladı. Ben bu olaydan sonra neredeyse her gün okula gittim.
Kardeşim hastalık bahanesiyle okul yılı boyunca okula en fazla 1 ay gitti. Ona hiçbir şey demedi. Mesela benim alerjim var. Yaylaya gitmemem gerekiyor. Babam beni zorla yaylaya götürüyor. Her şeyime benim yerime karar veriyorlar. En ufak hatam bile onların gözüne batıyor. Sürekli beni cezalandırıyor. Sürekli abimle, başkalarıyla beni karşılaştırıyor. Tek konuştuğumuz konu ders. Bir dersten 99 alırsam, neden 100 almadın deyip ceza verecek birisi. Bu aralar hem aile baskısı, hem yalnızlıktan, hem de okula başladığım ilk ay gözümün derecesi gözlüğümden yüksek olduğu için ders dinleyemedim. 4 dersten 20-35 puan aldım. 2 dersten düşük aldığım gördüğünde bayağı kızmıştı. Bunu görünce de kızacak, telefonumu alacak. Kısaca anlatmam gerekirse durum böyle. Sizce sorun bende mi?
