Elimizde olan bir şeyin çoğu zaman değerini anlamayız. Değer vermeyiz. Ama o şey elimizden gitti mi çok üzülürüz. Peki neden kaynaklanıyor bu? Neden kaybedince anlıyoruz bir şeyin değerini? Her seferinde bile bile aynı hataya düşüyoruz? Çok övündüğümüz insani yapımız aslında çok mu aciz...