Dert dinleme blogu

Yorumlar

1 yıllık ilişkimden bugün soğuk yaptığı için ayrıldım LoL'e geri geliyorum.

Bu tarz vakalarda Kafka'nın şu çok doğru tespitini örnek veririm;

"Ortada bir yanlış varsa hatalı olsan sensin" tezi ve bunun 2 nedeni:
1-Yanlışı sen yaptıysan hatalı zaten sensin
2-Yanlış sana yapıldıysa, sana yanlış yapılmasına izin verdiğin(karşı tarafa taviz verirsen, gereğinden fazla yetki/değer verirsen vb.) için hatalı yine sensin

O yüzden çare LoL. Ek bir tavsiye Ahri alıp kimseye E skili tutturmadan oynarsan, çiçek gibi olursun kardeşim, denemeni tavsiye ederim.
 
Bu tarz vakalarda Kafka'nın şu çok doğru tespitini örnek veririm;

"Ortada bir yanlış varsa hatalı olsan sensin" tezi ve bunun 2 nedeni:
1-yanlışı sen yaptıysan hatalı zaten sensin.
2-yanlış sana yapıldıysa, sana yanlış yapılmasına izin verdiğin(karşı tarafa taviz verirsen, gereğinden fazla yetki/değer verirsen vb.) İçin hatalı yine sensin.

O yüzden çare LoL. Ek bir tavsiye Ahri alıp kimseye e skili tutturmadan oynarsan, çiçek gibi olursun kardeşim, denemeni tavsiye ederim.

Zaten tutturamıyorum sorun yok.
 
İçine kapanık biriyim. Konuşmak istiyorum ama aklıma bir şey gelmiyor gelse bile utanıp söyleyemiyorum. Özgüvensizim. Milletin yüzüne bakamıyorum.
 
Hocam benim belirli dertlerim dışında bir şey yok. O dertlerim de anksiyetenin ve dış görünüşün getirdiği insanların senin hakkında ne düşündüğünü kendi kafamda kurup o şeyi sanki onlar gerçekten dile getirip söylüyormuşcasına kendimi yargılamam. Ekmek almak için dışarı bile çıkmıyorum. Evden okula okuldan eve. Birkaç arkadaşım vardı onlarda soğudu benden zaten. Hak veriyorum onlara da sohbet başlatamıyordum onlar başlatınca da devam edemiyordum. Ağzım ile konuşmaktan nefret ederim ama parmaklarım ile konuşunca böyle oluyor:).Arada bir psikiyatriye falan gidiyorum ama kadında sanırım bıktı benden diye düşünüp birden hayatımın düzeldiğini mükemmel olduğunu anlatmaya başladım. Etrafınızda değil de kendini sadece sanal ortamda rahat hisseden biriyim. Artık dürüst olacağım içimde olan bir şey var. O da aslında ilgi çekme isteğim. Önceden bu tip insanlardan nefret ederdim. Bazen böyle oturuyorum ya evde falan. Acaba kendimi ani bir hisle öldürsem ben öldükten sonra hakkımda ne kadar şey konuşurlar. Varlığımı fark ederler mi? Okulda falan böyle posterim olsun istemem. Sadece biraz ilgi istiyorum. Dikkat çekmeyi ve herkesin ağzında dolaşmayı istemem ama. Ne olur birkaç gün beni konuşsalar. Üzülürler mi acaba?
Bulunduğun çevre çok önemli. Çok fazla şeye tanık oldum neredeyse. Eğer yaşın büyükse ve bir hedefin varsa hedefin gerçekleştir ve paranı kazanıp o çevreden ayrıl. insanların hakkında düşündüklerini umursama, hatta bir çok insanı umursama (bilim adamları dışında :d) çünkü toplum öyle bir seviyeye geldiki o kadar aşağılık olduki. Artık insanları umursamıyorum bile. Çünkü değersizler. intihar işine gelecek olursam. Denemeni tavsiye etmem, şuan bu zamanda intihar edebilmek kolay değil. Eğer hayatta kalırsan. Psikolojin iki kat bozulur. Eğer konuşacak birisini arıyorsan bana ulaş. Emin ol. O dışarıdakı aşağılık ve dar görüşlü toplum ancak kendine yardım edebilir. Bizim gibi dışlanmışlar kendimize yardım edebiliriz. Benim düşünceme göre onlardan farklıyız ve özeliz.
 
Hocam benim belirli dertlerim dışında bir şey yok. O dertlerim de anksiyetenin ve dış görünüşün getirdiği insanların senin hakkında ne düşündüğünü kendi kafamda kurup o şeyi sanki onlar gerçekten dile getirip söylüyormuşcasına kendimi yargılamam. Ekmek almak için dışarı bile çıkmıyorum. Evden okula okuldan eve. Birkaç arkadaşım vardı onlarda soğudu benden zaten. Hak veriyorum onlara da sohbet başlatamıyordum onlar başlatınca da devam edemiyordum. Ağzım ile konuşmaktan nefret ederim ama parmaklarım ile konuşunca böyle oluyor:).arada bir psikiyatriye falan gidiyorum ama kadında sanırım bıktı benden diye düşünüp birden hayatımın düzeldiğini mükemmel olduğunu anlatmaya başladım. Etrafınızda değil de kendini sadece sanal ortamda rahat hisseden biriyim. Artık dürüst olacağım içimde olan bir şey var. O da aslında ilgi çekme isteğim. Önceden bu tip insanlardan nefret ederdim. Bazen böyle oturuyorum ya evde falan. Acaba kendimi ani bir hisle öldürsem ben öldükten sonra hakkımda ne kadar şey konuşurlar. Varlığımı fark ederler mi? Okulda falan böyle posterim olsun istemem. Sadece biraz ilgi istiyorum. Dikkat çekmeyi ve herkesin ağzında dolaşmayı istemem ama. Ne olur birkaç gün beni konuşsalar. Üzülürler mi acaba?

Ah hocam ah topu topu 2 arkadaşım var bana mesaj atıp varlığını hatırlatan. Sizin de dediğiniz gibi nedense insanlarla muhabbeti devam ettiremiyorum, arkadaş edinmem çok zorlaşıyor. Ama gel gelelim ben bu durumdan mutluyum sadece kızlarla konuşamıyorum o da ayrı bir acı. Ne hissetiğinizi anlıyorum 1 yıl önce ben de böyleydim fakat lütfen kendinize zarar vermeyin, sorunlarınızın çözümünü arayın.
 
Ah hocam ah topu topu 2 arkadaşım var bana mesaj atıp varlığını hatırlatan. Sizin de dediğiniz gibi nedense insanlarla muhabbeti devam ettiremiyorum, arkadaş edinmem çok zorlaşıyor. Ama gel gelelim ben bu durumdan mutluyum sadece kızlarla konuşamıyorum o da ayrı bir acı. Ne hissetiğinizi anlıyorum 1 yıl önce ben de böyleydim fakat lütfen kendinize zarar vermeyin, sorunlarınızın çözümünü arayın.

Hocam beni yanlış anladınız ben hayatımdan genel olarak mutsuz değilim. Gelecekte belki daha iyi olurum. Hatta eminim denilebilir. O ergenliğin getirdiği düşüncelerden dolayı daha fazla büyütüyorum sadece içimde. Dış görünüşümü vs düzeltirim ayrıca çok zayıfım ondan da bir öz güven eksikliği geliyor. Spora gidecektim çok zayıfım dalga geçerler diye gidemedim zaten. Gelecekte hallolacağına inanıyorum ben her şeyin. Ayrıca dediğiniz gibi sorunların üstüne gidecek bir tip değilim akışına bırakıyorum. Kendime belki içten içten zarar veriyorum ama umurumda sayılmaz pek. Her zaman gelecek ile ilgili olumlu şeyler düşünüp mutlu oluyorum. Sadece şu son yıllarımı çok boş geçirdim. Bende isterdim sırtımı yaslayacağım biri olsun gelecekte ama ne yaparsın ki? Artık ben aramaktan vazgeçtim birilerini. Kendi kendime yetmeye başladım.
Yalanlarıma inanmayın. Gelecek hakkında güzel beklentilerim falan yok kendimi teselli ediyorum. Sadece yobaz cahil yaratığın tekiyim. Herkesten nefret ediyorum. Hoşlandığım kızdan bile nefret etmeye başladım. Herkes bana o küçümseyici gözlerle baktığı, gerçekleri yüzüme vurduğu için nefret etmeye devam edeceğim. Hedeflerim var, imkansız şeyler değil. Ama yapabileceğime inanmıyorum. Hayattan nefret ediyorum yaşamakta istemiyorum ama ölümdden ise korkuyorum. Arada böyle 1 saniye önce ruh halim normal iken birden yaşam enerjimi kaybetmişim gibi yorgun hissediyorum yarına uyanana kadar ama sürekli tekrarlanıyor. Sık sık değil ama nadiren de değil. Yorulmaya başladım. Dediğim gibi ölmek istiyorum ama hem de ölmekten de çok korkuyorum: Tüm bu kötü özellikler neden beni buldu onu da bilmiyorum. Şimdi düşündüm de ben ölmek istemiyorum: Farkındayım düşüncelerim çok hızlı değişiyor ama aşırı özgür hissediyorum şu an kendimi.
 
Hocam beni yanlış anladınız ben hayatımdan genel olarak mutsuz değilim. Gelecekte belki daha iyi olurum. Hatta eminim denilebilir. O ergenliğin getirdiği düşüncelerden dolayı daha fazla büyütüyorum sadece içimde. Dış görünüşümü vs düzeltirim ayrıca çok zayıfım ondan da bir öz güven eksikliği geliyor. Spora gidecektim çok zayıfım dalga geçerler diye gidemedim zaten. Gelecekte hallolacağına inanıyorum ben her şeyin. Ayrıca dediğiniz gibi sorunların üstüne gidecek bir tip değilim akışına bırakıyorum. Kendime belki içten içten zarar veriyorum ama umurumda sayılmaz pek. Her zaman gelecek ile ilgili olumlu şeyler düşünüp mutlu oluyorum. Sadece şu son yıllarımı çok boş geçirdim. Bende isterdim sırtımı yaslayacağım biri olsun gelecekte ama ne yaparsın ki? Artık ben aramaktan vazgeçtim birilerini. Kendi kendime yetmeye başladım.
Yalanlarıma inanmayın. Gelecek hakkında güzel beklentilerim falan yok kendimi teselli ediyorum. Sadece yobaz cahil yaratığın tekiyim. Herkesten nefret ediyorum. Hoşlandığım kızdan bile nefret etmeye başladım. Herkes bana o küçümseyici gözlerle baktığı, gerçekleri yüzüme vurduğu için nefret etmeye devam edeceğim. Hedeflerim var, imkansız şeyler değil. Ama yapabileceğime inanmıyorum. Hayattan nefret ediyorum yaşamakta istemiyorum ama ölümdden ise korkuyorum. Arada böyle 1 saniye önce ruh halim normal iken birden yaşam enerjimi kaybetmişim gibi yorgun hissediyorum yarına uyanana kadar ama sürekli tekrarlanıyor. Sık sık değil ama nadiren de değil. Yorulmaya başladım. Dediğim gibi ölmek istiyorum ama hem de ölmekten de çok korkuyorum: Tüm bu kötü özellikler neden beni buldu onu da bilmiyorum. Şimdi düşündüm de ben ölmek istemiyorum: Farkındayım düşüncelerim çok hızlı değişiyor ama aşırı özgür hissediyorum şu an kendimi.
Birisiyle konuşmaya ihtiyacın var, bu yollardan bende geçiyorum ve ne yapıp ne yapmayacağımı ve edindiğim tecrübeleri sana aktarabilirim. Eğer konuşmak istiyorsan söylemen yeterli özelden discord profilimi atarım eklemek istersen eklersin. Belki hayatında kötü şeylerı düzeltmende yardımım dokunabilir.
 
Bulunduğun çevre çok önemli. Çok fazla şeye tanık oldum neredeyse. Eğer yaşın büyükse ve bir hedefin varsa hedefin gerçekleştir ve paranı kazanıp o çevreden ayrıl. İnsanların hakkında düşündüklerini umursama, hatta birçok insanı umursama (bilim adamları dışında :d) çünkü toplum öyle bir seviyeye geldiki o kadar aşağılık olduki. Artık insanları umursamıyorum bile. Çünkü değersizler. İntihar işine gelecek olursam. Denemeni tavsiye etmem, şu an bu zamanda intihar edebilmek kolay değil. Eğer hayatta kalırsan. Psikolojin iki kat bozulur. Eğer konuşacak birisini arıyorsan bana ulaş. Emin ol. O dışarıdakı aşağılık ve dar görüşlü toplum ancak kendine yardım edebilir. Bizim gibi dışlanmışlar kendimize yardım edebiliriz. Benim düşünceme göre onlardan farklıyız ve özeliz.

Size ulaşmak istiyorum. Konuştuğum sadece birisi var hayatımda. O da ben yazmadan yazmıyor, yazsam 1 hafta sonra bakıyor, baksa cevap yazmıyor, cevap yazsa tek kelime...içimde dökecek pek fazla şey kalmadı ama eve gelip telefona bakınca +65 yaş akrabalarından başka rehberde kimse olmayınca pek iyi ruh halim oluşmuyor.
 
Size ulaşmak istiyorum. Konuştuğum sadece birisi var hayatımda. O da ben yazmadan yazmıyor, yazsam 1 hafta sonra bakıyor, baksa cevap yazmıyor, cevap yazsa tek kelime...içimde dökecek pek fazla şey kalmadı ama eve gelip telefona bakınca +65 yaş akrabalarından başka rehberde kimse olmayınca pek iyi ruh halim oluşmuyor.

Ben sorunumu anti depresyon ilaçları ile azıcık tedavi ettim, bundan önceki zamanlarda hiçbir dostum derdimi dinlemiyordu. Dediklerini çok iyi anlıyorum sana Discord profilimi buraya yazacağım. Bana arkadaş attığın gibi bu cevaba beğeni at, Discord profilimi silerim. (*)
 
Son düzenleme:
Hocam beni yanlış anladınız ben hayatımdan genel olarak mutsuz değilim. Gelecekte belki daha iyi olurum. Hatta eminim denilebilir. O ergenliğin getirdiği düşüncelerden dolayı daha fazla büyütüyorum sadece içimde. Dış görünüşümü vs düzeltirim ayrıca çok zayıfım ondan da bir öz güven eksikliği geliyor. Spora gidecektim çok zayıfım dalga geçerler diye gidemedim zaten. Gelecekte hallolacağına inanıyorum ben her şeyin. Ayrıca dediğiniz gibi sorunların üstüne gidecek bir tip değilim akışına bırakıyorum. Kendime belki içten içten zarar veriyorum ama umurumda sayılmaz pek. Her zaman gelecek ile ilgili olumlu şeyler düşünüp mutlu oluyorum. Sadece şu son yıllarımı çok boş geçirdim. Bende isterdim sırtımı yaslayacağım biri olsun gelecekte ama ne yaparsın ki? Artık ben aramaktan vazgeçtim birilerini. Kendi kendime yetmeye başladım.
yalanlarıma inanmayın. Gelecek hakkında güzel beklentilerim falan yok kendimi teselli ediyorum. Sadece yobaz cahil yaratığın tekiyim. Herkesten nefret ediyorum. Hoşlandığım kızdan bile nefret etmeye başladım. Herkes bana o küçümseyici gözlerle baktığı, gerçekleri yüzüme vurduğu için nefret etmeye devam edeceğim. Hedeflerim var, imkansız şeyler değil. Ama yapabileceğime inanmıyorum. Hayattan nefret ediyorum yaşamakta istemiyorum ama ölümdden ise korkuyorum. Arada böyle 1 saniye önce ruh halim normal iken birden yaşam enerjimi kaybetmişim gibi yorgun hissediyorum yarına uyanana kadar ama sürekli tekrarlanıyor. Sık sık değil ama nadiren de değil. Yorulmaya başladım. Dediğim gibi ölmek istiyorum ama hem de ölmekten de çok korkuyorum: Tüm bu kötü özellikler neden beni buldu onu da bilmiyorum. Şimdi düşündüm de ben ölmek istemiyorum: Farkındayım düşüncelerim çok hızlı değişiyor ama aşırı özgür hissediyorum şu an kendimi.

Şu anın tadını çıkar, dertlerin senin hareketinle bitebilecek şeyler. Kendini bir aslan sürüsünde olduğunu ve bir eşinin olduğunu farz et, bir gün eşini sürünün lideriyle beraberken yakalıyorsun, içinde hiddetti hiç olmayacak şekilde hissediyorsun fakat eğer sürü liderine saldırırsan diğer aslanlar üstüne üşüşecek, sürüden ayrılırsan yalnız kalıp ölecek, sürüde kalmaya devam edersen için içini yiyecek. Bizimkiler dert değil, bazen güzel bir kız görüyorum sonra onu hiçbir zaman elde edemeyeceğim hissine kapılıyorum ama dediğim gibi bu önceki anlattığımı göre bir hiç kalır.
 
Soruyorum soruyorum söylemiyor ne yüzüme bakıyor ne mesajıma görüldü de bırakıp gidiyor söylemek istediğin bir şey var mı dedim yine görüldü attı zaten sevildiğimi düşünmek en büyük hatamdı.
Hocam bu tarz durumda bence kafanda bir denge koysan iyi olur. Çok sinirlendiğin an onun seni mutlu ettiği anları aklına getirmeye çalış. Çok mutluyken de buruk anlarını bilip öyle hareket et derim ben. Soğuk yaptığı için ayrılmamışsın bence, artık gördüğün gibi görmemişsin. Sevildiğini düşünmek senin hatân değil bence, kendini böyle üzmene hiç gerek yok. 1 yıllık ilişki yaşamışsın bu boşa değildir. Eğer boşaysa yine soğuk yaptığı için ayrılmamışsın, öyle demen çok garip olurdu. Şimdi nasılsın Hocam, iyi misin?
 
Hocam bu tarz durumda bence kafanda bir denge koysan iyi olur. Çok sinirlendiğin an onun seni mutlu ettiği anları aklına getirmeye çalış. Çok mutluyken de buruk anlarını bilip öyle hareket et derim ben. Soğuk yaptığı için ayrılmamışsın bence, artık gördüğün gibi görmemişsin. Sevildiğini düşünmek senin hatân değil bence, kendini böyle üzmene hiç gerek yok. 1 yıllık ilişki yaşamışsın bu boşa değildir. Eğer boşaysa yine soğuk yaptığı için ayrılmamışsın, öyle demen çok garip olurdu. Şimdi nasılsın hocam, iyi misin?

İyiyim hocam sağ olsun bana çok şey kattı Mart'ın 5'inde spora yazılmıştım 22 kg verdim birazcıkda kas yaptım ama son 4-5 aydır siber güvenlikten kariyerimi ilerletmeye karar verince bırakmıştım tekrardan göbeğim çıktı ama olsun. Bir daha da sevgilim olmadı lolüde bıraktım. Siz nasılsınız?
 
İyiyim hocam sağ olsun bana çok şey kattı Mart'ın 5'inde spora yazılmıştım 22 kg verdim birazcıkda kas yaptım ama son 4-5 aydır siber güvenlikten kariyerimi ilerletmeye karar verince bırakmıştım tekrardan göbeğim çıktı ama olsun. Bir daha da sevgilim olmadı lolüde bıraktım. Siz nasılsınız?
Hocam dert ediyor musunuz bilmiyorum ama etmeyin sevgili işini ya. Ben pek iyi sayılmam, ancak yaşam bu, sürekli bir gidiş durumundayız. Nereye kadar bakalım.. Siber güvenlik alanı çok güzel, umuyorum kariyerinizde daha başarılı bir seyir gösterirsiniz.
 
Hocam dert ediyor musunuz bilmiyorum ama etmeyin sevgili işini ya. Ben pek iyi sayılmam, ancak yaşam bu, sürekli bir gidiş durumundayız. Nereye kadar bakalım. Siber güvenlik alanı çok güzel, umuyorum kariyerinizde daha başarılı bir seyir gösterirsiniz.

Etmiyorum hocam umurumda değil genellikle, sizin neyiniz var.
 

Blog girdisi detayları

Ekleyen
basimAC
Görüntüleme
2.796
Yorumlar
37
Son güncelleme

Hayat kategorisindeki diğer girdiler

basimAC adlı kullanıcının diğer girdileri

Bu girdiyi paylaş

Geri
Yukarı