Zaphod Beeblebrox, Otostopçunun Galaksi Rehberi'ndeki narsist Galaktik Başkan. Çift başlı ve üç elli olan bu arkadaş aynı zamanda egoistin de teki. Başkan olmaktaki en büyük amaçlarından biri, Heart of Gold isimli, Sonsuz Olasılıksızlık Motoru'na sahip uzay gemisini çalmak. Başkan olurken yapılan beyin taramalarında bu planı gözükmesin diye beyninin bir bölümünü diğerinden ayırmıştır. Fakat daha sonra bunu unutmuştur. Bunun üzerine arkadaşları ile arasında şöyle bir sohbet geçer:
Zaphod bir süre durakladı. Bir sessizlik oldu. Sonra kaşlarını çatıp devam etti. “Geçen gece yine beynimin bir kısmının gerektiği gibi çalışmamasından endişelendim. Sonra farkına vardım, beynim sanki bir başkası tarafından iyi fikirler elde etmek için kullanılıyor ve bana bunlar hakkında bir şey söylenmiyordu. İki fikri bir araya getirdim ve birilerinin bu amaçla beynimin kullanamadığım bir kısmını kilitlemiş olabileceğine karar verdim. Bunu doğrulamanın bir yolu olup olmadığını merak ettim.”
“Geminin tıp bölümüne gidip kendimi kafatası tarayıcı ekranına taktım. Her iki kafamı da belli başlı bütün görüntü testlerinden geçirdim... Başkan olmadan önce hükümet tıp memurları denetiminde geçirmek zorunda olduğum bütün testler teyit ediliyordu. Hiçbir şey görünmedi. En azından beklenmedik bir şeyler. Testler tahmin edebileceğiniz gibi benim zeki, hayal gücü kuvvetli, sorumsuz, güvenilmez, dışa dönük olduğumu gösterdi. Bunlar dışında hiçbir anormallik yoktu. Böylece rastgele yeni testler icat etmeye koyuldum. Hiçbir şey yoktu. Sonra bir kafamdan elde ettiğim sonuçları diğer kafamdan elde ettiklerimin üzerine koymayı denedim. Yine bir şey yoktu. Sonunda aptallaştım, yani davranışlarımı yalnızca bir paranoya krizi olarak ele alıp hepsini boş verdim. Her şeyi toparlamadan önce en son yaptığım şey üst üste çakıştırdığım görüntüleri yeşil bir renk filtresi altında incelemek oldu. Çocukken yeşil takıntımın olduğunu anımsıyor musun? Hep Ticaret filolarının birinde pilot olmak isterdim değil mi?
Ford başını salladı.
“Ve her şey karşımdaydı,” dedi Zaphod, “gün gibi ortada. Her iki beynimin ortasında çevrelerindeki hiçbir şey ile ilişkili olmayıp yalnız kendi aralarında iletişim kurabilen belli bir bölüm. Piçin biri bütün sinir düğümlerini dağlayıp beyinciğin iki lobunu çevrelerinden soyutlamıştı.”
Ford dehşet içinde ona baktı. Trillian bembeyaz kesilmişti.
“Bunu sana birileri mi yaptı?” diye fısıldadı Ford.
“Evet.”
“Kim olduğu hakkında bir fikrin var mı? Veya neden?”
“Neden? Bunu yalnızca tahmin edebilirim. Ama kimin yaptığını biliyorum.”
“Biliyor musun? Nereden biliyorsun?”
“Çünkü adının baş harflerini dağlanan sinir bağlarına yakarak yazmış. Benim görmem için orada bırakmış.”
Ford, derisinin büzüşmeye başladığını hissederek dehşetle ona baktı.
“Adlarının baş harfleri mi? Beynine mi yazılı?”
“Evet.”
“Peki, Tanrı aşkına neydi onlar?”
Zaphod bir an sessizce baktı onlara. Sonra bakışlarını uzaklara çevirdi.
“Z. B.” dedi sessizce.
O anda arkalarında çelik bir kapak kapandı ve odaya bir gaz dolmaya başladı.
Üçü de bayılırken Zaphod, nefesi kesilerek “Bunu size daha sonra anlatırım” dedi.
Zaphod bir süre durakladı. Bir sessizlik oldu. Sonra kaşlarını çatıp devam etti. “Geçen gece yine beynimin bir kısmının gerektiği gibi çalışmamasından endişelendim. Sonra farkına vardım, beynim sanki bir başkası tarafından iyi fikirler elde etmek için kullanılıyor ve bana bunlar hakkında bir şey söylenmiyordu. İki fikri bir araya getirdim ve birilerinin bu amaçla beynimin kullanamadığım bir kısmını kilitlemiş olabileceğine karar verdim. Bunu doğrulamanın bir yolu olup olmadığını merak ettim.”
“Geminin tıp bölümüne gidip kendimi kafatası tarayıcı ekranına taktım. Her iki kafamı da belli başlı bütün görüntü testlerinden geçirdim... Başkan olmadan önce hükümet tıp memurları denetiminde geçirmek zorunda olduğum bütün testler teyit ediliyordu. Hiçbir şey görünmedi. En azından beklenmedik bir şeyler. Testler tahmin edebileceğiniz gibi benim zeki, hayal gücü kuvvetli, sorumsuz, güvenilmez, dışa dönük olduğumu gösterdi. Bunlar dışında hiçbir anormallik yoktu. Böylece rastgele yeni testler icat etmeye koyuldum. Hiçbir şey yoktu. Sonra bir kafamdan elde ettiğim sonuçları diğer kafamdan elde ettiklerimin üzerine koymayı denedim. Yine bir şey yoktu. Sonunda aptallaştım, yani davranışlarımı yalnızca bir paranoya krizi olarak ele alıp hepsini boş verdim. Her şeyi toparlamadan önce en son yaptığım şey üst üste çakıştırdığım görüntüleri yeşil bir renk filtresi altında incelemek oldu. Çocukken yeşil takıntımın olduğunu anımsıyor musun? Hep Ticaret filolarının birinde pilot olmak isterdim değil mi?
Ford başını salladı.
“Ve her şey karşımdaydı,” dedi Zaphod, “gün gibi ortada. Her iki beynimin ortasında çevrelerindeki hiçbir şey ile ilişkili olmayıp yalnız kendi aralarında iletişim kurabilen belli bir bölüm. Piçin biri bütün sinir düğümlerini dağlayıp beyinciğin iki lobunu çevrelerinden soyutlamıştı.”
Ford dehşet içinde ona baktı. Trillian bembeyaz kesilmişti.
“Bunu sana birileri mi yaptı?” diye fısıldadı Ford.
“Evet.”
“Kim olduğu hakkında bir fikrin var mı? Veya neden?”
“Neden? Bunu yalnızca tahmin edebilirim. Ama kimin yaptığını biliyorum.”
“Biliyor musun? Nereden biliyorsun?”
“Çünkü adının baş harflerini dağlanan sinir bağlarına yakarak yazmış. Benim görmem için orada bırakmış.”
Ford, derisinin büzüşmeye başladığını hissederek dehşetle ona baktı.
“Adlarının baş harfleri mi? Beynine mi yazılı?”
“Evet.”
“Peki, Tanrı aşkına neydi onlar?”
Zaphod bir an sessizce baktı onlara. Sonra bakışlarını uzaklara çevirdi.
“Z. B.” dedi sessizce.
O anda arkalarında çelik bir kapak kapandı ve odaya bir gaz dolmaya başladı.
Üçü de bayılırken Zaphod, nefesi kesilerek “Bunu size daha sonra anlatırım” dedi.
