Bilmem hatırlar mısınız bir ara gazeteler kağıttan bebekler vermişti. Bunların gene kağıttan yapılmış ve uçların kıvrılarak bebeklerin bedenlerine oturtacağımız çeşit çeşit elbiseleri bulunurdu. Kovboy, asker, polis gibi tiplerle bunları giydirip oyunlar oynayabilirdiniz. İşte bu bebekler ben çocukken neredeyse her evde bulunurdu.Üstelik gazeteyle verilmez, parayla satılırdı. Geçen gün oyun oynarken bir anda aklıma bu geldi ve gözlerim açıldı. Aslında hala aynı şeyi yapıyoruz. World of Warcraft oynarken karakterimize daha iyi ve gösterişli zırhlar giydirmeye çalışıyoruz. Sonrada bununla arkadaşlarımıza hava atıyoruz ve mutlu oluyoruz. Küçükken oyuncak askerlerinizi nasıl birbiriyle savaştırdığınızı düşünün. O zamanlar mermi olarak parmaklarımızı yada misket vb oyuncaklarımızı, hatta bizzat askerlerin kendisini kullanırdık ve bu yüzden oyuncaklarımız kırılırdı. Şimdi ise bizim yerimize gözle görünmeyen zarlar karar verirken bebeğimizi yönetmekten başka bir şey yapmıyoruz. Psikologların söylediğine göre üstelik onlarla kendimizi bütünleştiriyoruz. Eh zaten çocukken de bundan farklı bir şey yapmıyorduk öyle değil mi ? Demek ki ister sayısal ister gerçek olsun oyununun temel kuralları hiç değişmiyor.