Savaşın ayak sesleri

Toplum artık milli bilinçten uzaklaşmaya başlıyor.

Devlet Baba kavramı ve zihni kalktı diyorlar ama nerede o günler diyeceğim.

İnsanlar artık: "-ben paramı alayım, kimse bana dokunmasın bende kimseye. Herkez kendi işine baksın, ben en lükse sahip olayım" mantığında ilerliyor.
Gündemde neler olup bittiği, ülkenin içinde ve dışında neler olduğu kimseyi ilgilendirmiyor.
Sizleri bilmem ama ilk Meşrutiyet yavaş yavaş geliyor bence.
En basit örneği basının gerçeklerden uzak tutulması ve gerçeklerin çarptırılması...

Ayranla değil medya ile uyutulan bir toplum oluyoruz.

Geçen gün bir abimizle konuştuğumuz gibi, toplum daha müslüman olmak ile Türk olmak arasındaki farkı bilmeyecek kadar bi boktan habersiz.

Ülkenin geleceği herzaman için yeni nesil gençlerdedir. Gençlerin derdi artık: "yaşamda tutunma mücadelesi veya kariyer, çevrede en iyi şeye sahip olmadan ibaret."

Haksızmıyım?

Yani Gençliğe Hitabe'de ki Türk Gençliği ve yerine getirmesi gerekenler yok.

Tershanelerimiz dağılmamış olabilir. Ordumuzda olabilir. Ama kim ve ne olduğumuza dair birşey yok.

Hayvanlar Çiftliğini okuyup izleyenler:

"-Tüm hayvanlar eşittir ama Bazıları dahada eşittir" sözünü bilirler. Şuanda birileri bizden daha eşit.

Tarihte de Türk devletleri savaşdan değil içten yıkma politikası ile gitmiştir zaten.
Şimdiki gidiş sebebimizde belli. Birilerinden fazla müslüman olmak.

Son olarak:

Bordo Klavyelik yapmak değil yorumlarımın amacı. Sadece gerçekleri kurallar çerçevesinde konuşuyoruz. Burada sizler veya bizler faydalı olucak bişeyler kapıyorsak başarıya ulaşırız.