"Her istediğin olunca bir hedefin kalmaz, hayat amaçsız gelir" nedir ya?
İstediğini elde edebildiğin bir hayat yaşamak var iken, stres insanı canlı tutar demek bana komik geliyor.
Hayata bir kez gelebiliyoruz, onda da uzun yıllar çalışıp, Türkiye gibi bir ülkede (2022) yılında bir tane lüks araba cekemiyoruz altimiza. Yaşımdan büyük arabam var, gaz fiyatları uçmuş gitmiş, bu beni diri mi tutuyor şimdi? Sömürge altinda olan bir ülkede yaşasak hadi neyse, böyle gelmiş boyle gider dersin. Her gün küfür ederek uyanıyorum ben bu sisteme. Sadece kendimi değil, asgari ücret ile yaşamaya çalışanları, çocuğuna 2 kilo meyve alamadı diye intihar edenleri, geçim derdinden kendini sac kurutma makinasıyla asanları da düşünüyorum. Aşırı refah iyidir, aksini düşünen hayatında hiç zorluk çekmemiştir.