Sevmeyebilirsin ama saygı duymak zorundasın. Mesela bir yabancının Atatürk'ü sevmesi için onunla bir şekilde bir bağı olması gerekir. Ben Atatürk'ü; doğru, dürüst, örnek, çalışkan, cesur, iyi bir lider olduğu için, aynı zamanda şu anda rahat yaşayabildiğim canım vatan toprağını canla kanla silah arkadaşlarıyla ve on milyonlarca vatandaşla savunduğu ve hayatta değer verilecek daha önemli şeylerin olduğunu gösterdiği için seviyorum.
İnsanlar bunun aksini iddia edebilir -ki ediyorlar da-, Atatürk'ü yalanlayabilir, hatta ve hatta bu ülkeyi onun kurmadığını bile söyleyebilir. Fakat yine de gerçeğin ne olduğunu hepimiz biliyoruz. Gazilerimiz bunu daha iyi biliyor. O yüzden bu topraklarda halk neye saygı duyuyorsa, azınlık da buna saygı duymak zorundadır.
Örneğin; Hindistan'da bir ineği kesmenin cezası ölümdür. Sen Hindistan'a gidip de "Ben ineğe inanmıyorum, ona tapmıyorum, ona saygı duymuyorum!" dersen seni linç edip ateşlerde yakarlar. Neden? Çünkü halkın saygı duyduğu, halkın her şeyi olana, en değerlisine küfrediyorsun. Orada bunları asla yapamazsın ama bizim halkımız o kadar rahat, o kadar içine her şeyi atmış, o kadar sinmiş ki kurucumuz, atamız Gazi Mustafa Kemal Atatürk'e dil uzatanların dilini kesip köpeklere yedirmiyor, ki bunun adına modernizm deniyor. Modern olmak böyle bir şey değildir. Biraz ansiklopedi okunması gerekir.
Teröristlerin bile meclise girmesine izin veriliyorsa bir ülkede, bazı değerler yitip gitmiş demektir.
Atatürk benim zaafımdır kusura bakmayın. Bu konuda çok doluyum. Bazı vatan hainleri aramızda iken dolmamak elde değil.