18 yaşından küçük biri tek başına psikiyatri uzmanına gidebilir mi?

icasilverballers

Hectopat
Katılım
31 Aralık 2020
Mesajlar
1.574
Çözümler
3
Yer
İstanbul
Şu sıralar psikolojik olarak gittikçe kötüye gidiyorum ve neredeyse kendime zarar vereceğim diyebilirim. Psikoloğa gitmek istiyorum fakat aileme üzülürler diye söyleyemiyorum. Annem tek derdimin dersler olduğunu düşünmekte. Gidip kendim görüşebiliyor muyum aileden gizli olarak?
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Devlet 18 yaş altına tek bakmıyor diye biliyorum, ama özele gideceksen bakabilirler gene de ailene danış içini dök.
 
19 yaşında biri olarak, neredeyse yaşıt sayılırız. Bu ülkenin çoğu gencinde bu sıkıntılar görülmekte. Ekonomik sıkıntılar olsun, gelecek kaygısı, sınav vs... Ben de sevdiklerimi kaybettim, hayat benim için çok zordu annem psikolojik destek almamı söylüyordu ama hiçbir zaman gerek duymadım. Kardeşim çok çalışkan zeki bir çocuktu psikoloğa gittikten sonra hiçbir şeyi umursamaz oldu en basit şeyi kendine dert ederdi ama artık çok rahat aldığı ilaçlar sayesinde hiçbir şeyi önemsemiyor ona çok üzülüyorum bu yüzden gençlerin psikolojik destek almasına karşıyım ilaçlar düpedüz insan beynini kemiriyor, zihnini köreltiyor sana tavsiyem filmler ve kitaplar bundan daha iyi psikolojik destek bulamazsın.
 
19 yaşında biri olarak, neredeyse yaşıt sayılırız. Bu ülkenin çoğu gencinde bu sıkıntılar görülmekte. Ekonomik sıkıntılar olsun, gelecek kaygısı, sınav vs... Ben de sevdiklerimi kaybettim, hayat benim için çok zordu annem psikolojik destek almamı söylüyordu ama hiçbir zaman gerek duymadım. Kardeşim çok çalışkan zeki bir çocuktu psikoloğa gittikten sonra hiçbir şeyi umursamaz oldu en basit şeyi kendine dert ederdi ama artık çok rahat aldığı ilaçlar sayesinde hiçbir şeyi önemsemiyor ona çok üzülüyorum bu yüzden gençlerin psikolojik destek almasına karşıyım ilaçlar düpedüz insan beynini kemiriyor, zihnini köreltiyor sana tavsiyem filmler ve kitaplar bundan daha iyi psikolojik destek bulamazsın.

Psikolojik destek ilaçlardan ibaret değil, konuşmanın faydası gerçekten var.

İlaçlar da yerine göre yardımcı olabilen şeyler ama ayarı önemli. Daha hiç kullanmadım, ama faydalı olabileceği ihtimalini de silmedim.
 
Aileme en ufak bir olayı anlatsam komşulara, akrabalara, hatta varlığından haberimin bile olmadığı insanlara kadar gidiyor. Onlara içimi dökerek zamanında çok hata yaptım.

Üzdü. O zaman yapacak bir şey yok dostum yani ailen öyle birisi olmasa içini dökerdin seni olumlu karşılasalar baban, annen veya herhangi yakınınla giderdin ama tek gitsen devlet 18 yaş altına bakmıyor.
 
Psikolojik destek ilaçlardan ibaret değil, konuşmanın faydası gerçekten var.

İlaçlar da yerine göre yardımcı olabilen şeyler ama ayarı önemli. Daha hiç kullanmadım, ama faydalı olabileceği ihtimalini de silmedim.
Aynen, senin düşüncelerini önemsemeyen seninle konuşuyormuş gibi yapan ama aslında öğrendiği kalıplaşmış kelimeleri sana söylemesi çok yararlı duruyor... Duvara konuşur, ağlarım daha güzel bir tedavi olur.
 
Daha açık olsun diye şöyle anlatayım: 2 sene önce anneme güvenip açığa çıkması halinde hayatımın kararabileceği bir sırrımı anlatmıştım ve ertesi gün dışarıda komşudan duydum ve ne haddineyse ondan azar işittim, eve çıktığımdaysa mutfakta annemin komşulara sessiz bir şekilde anlattığını duydum. Sinirlendiğimde ise abimden bir güzel dayak yedim. Abimin annemi savunma konuşmasını hiç unutmam. "demek ki sırrın annene ağır gelmiş içini rahatlatmak için anlatmış birilerine sanane böyle şeylere kafa yoracağına defol git ders çalış" O günden sonra hiç ama hiç kimseye güvenmemeyi ögrendim dolayısıyla her şeyi içime attım. Ama artık dayanamayacak seviyeye geldim. Uzmanla da görüşemiyorum 18 yaş sınırı yüzünden. Eskiden muhabbet kuşuma anlatırdım dertlerimi bir tek ona güvendiğim için. O da vefat etti. Acaba duvar beni ciddiye alır mı?
 

Geri
Yukarı