17 yaşında futbola devam edilir mi?

Sormak istediğiniz sorunun altındaki mesajı da çok iyi anlıyorum. Şu an 28 yaşındayım, 12 yaşından pandemiye kadar olan sürece kadar amatörden profesyonele bir yolculuğum oldu. Sağ bek ve stoper olarak oynadım.

Aralıksız 6 sene beslenmemi ödül günleri hariç hiç bozmadığım süreci biliyorum. %10 yağ seviyelerinde kalarak haftanın 4 günü 8km koşu ve salon antrenmanları + kas uzunluğu ve patlayıcı gücü arttırmak için pilates ve crossfit antrenmanları... bu o zamanlar hem çok keyif aldığım hem de meslek olarak düşündüğüm için çok keyifliydi. Ancak ilk cümlemde de dediğim gibi: Ben de tam o yaşlarda profesyonel oynamama rağmen bazen bir aydınlanma geliyor insana ve "ben o seviyelere çıkacak yeteneğe sahip değilim" diyor. Seviyeme göre iyi kulüplerde yedek kaldığım dönemler de oldu ve bütün bu süreçlerde kendimi hep hazır tuttum. Hatta bulunduğum takımlarda antrenörler tarafından hep çok sevildim disiplin ve istikrar yüzünden ama yetenek sonradan çok da yükseltilebilecek bir şey değil -en azından benim için öyle oldu-

Burada benim naçizane tavsiyem, maalesef o kadar çok torpilin ve adamcılığın döndüğü noktalarda eğer müthiş bir yeteneğin de yoksa hiçbir zaman arttırabilecek paralar kazanamıyorsun. Bu sebeple bunu yapmaktan keyif alıyorsan gerçekten tam anlamıyla, kendine yatırım yaparak, beslenmeni düzenleyerek, diyetisyenle ve doktorla kontrollerini sürdürerek, farklı spor dallarıyla vücudunu destekleyerek, yaptığın işe saygını kaybetmeden ama bir kazanç beklemeden devam etmen. Ancak benim bunları böyle sürdürdüğüm süreçte maalesef yaşam masrafları bu kadar pahalı değildi ve ben bunları gerçekleştirirken zorlanmıyordum. Şu an çok daha zor her şey. Çok büyük paralar kazanmak hep bir hayal olarak kalmalı, bunun için emek harcanmalı fakat hayatı da ıskalamamalısın. Olursa oluyor ve hayat öyle ilerliyor ama olmadığında bunu bekliyor olmak gerekiyor. Benim hikayemdeki tek iyi ki dediğim şey okul da okudum, meslek de öğrendim. Spordan beklediğimi alamadığımda bunalıma girip her şeyi bırakmadım. Belki o kadar çok kazandığım bir hayatım olmadı ancak şu anki kazancımı elde edebileceğim deneyime ulaşmış olmak beni geçmişi pişmanlıkla değil de iyi hatırlamamı sağladı.

brkclsn dedi:

Sormak istediğiniz sorunun altındaki mesajı da çok iyi anlıyorum. Şu an 28 yaşındayım, 12 yaşından pandemiye kadar olan sürece kadar amatörden profesyonele bir yolculuğum oldu. Sağ bek ve stoper olarak oynadım.

Aralıksız 6 sene beslenmemi ödül günleri hariç hiç bozmadığım süreci biliyorum. %10 yağ seviyelerinde kalarak haftanın 4 günü 8km koşu ve salon antrenmanları + kas uzunluğu ve patlayıcı gücü arttırmak için pilates ve crossfit antrenmanları... bu o zamanlar hem çok keyif aldığım hem de meslek olarak düşündüğüm için çok keyifliydi. Ancak ilk cümlemde de dediğim gibi: Ben de tam o yaşlarda profesyonel oynamama rağmen bazen bir aydınlanma geliyor insana ve "ben o seviyelere çıkacak yeteneğe sahip değilim" diyor. Seviyeme göre iyi kulüplerde yedek kaldığım dönemler de oldu ve bütün bu süreçlerde kendimi hep hazır tuttum. Hatta bulunduğum takımlarda antrenörler tarafından hep çok sevildim disiplin ve istikrar yüzünden ama yetenek sonradan çok da yükseltilebilecek bir şey değil -en azından benim için öyle oldu-

Burada benim naçizane tavsiyem, maalesef o kadar çok torpilin ve adamcılığın döndüğü noktalarda eğer müthiş bir yeteneğin de yoksa hiçbir zaman arttırabilecek paralar kazanamıyorsun. Bu sebeple bunu yapmaktan keyif alıyorsan gerçekten tam anlamıyla, kendine yatırım yaparak, beslenmeni düzenleyerek, diyetisyenle ve doktorla kontrollerini sürdürerek, farklı spor dallarıyla vücudunu destekleyerek, yaptığın işe saygını kaybetmeden ama bir kazanç beklemeden devam etmen. Ancak benim bunları böyle sürdürdüğüm süreçte maalesef yaşam masrafları bu kadar pahalı değildi ve ben bunları gerçekleştirirken zorlanmıyordum. Şu an çok daha zor her şey. Çok büyük paralar kazanmak hep bir hayal olarak kalmalı, bunun için emek harcanmalı fakat hayatı da ıskalamamalısın. Olursa oluyor ve hayat öyle ilerliyor ama olmadığında bunu bekliyor olmak gerekiyor. Benim hikayemdeki tek iyi ki dediğim şey okul da okudum, meslek de öğrendim. Spordan beklediğimi alamadığımda bunalıma girip her şeyi bırakmadım. Belki o kadar çok kazandığım bir hayatım olmadı ancak şu anki kazancımı elde edebileceğim deneyime ulaşmış olmak beni geçmişi pişmanlıkla değil de iyi hatırlamamı sağladı.

Genişletmek için tıkla...

Çok güzel yazmışsın hocam. Şu an önümde tyt ayt gibi büyük bosslar var. Onlara çalışıp kendimi hazırlayıp tüm sosyal, asosyal hayattan çekip derslere abanabilirim. Ya da futbol, iş, ticaret ordan burdan bir şeyler koparmaya çalışıp hayatıma bakabilirim. Benim olmadı bari kardesimin olsun diye 2. Sınıftan beri onu kulplere götürüyorum. Şu an 9. Sınıfa geçti. Bisikletin önüne atıp idmanlara götürüp maçlarını izlerdim. Arada takılırdım. Şu an için u14 te sağ kanat u15 te 9 oynuyor. Ligte zaten birinciler ama bu bir şey ifade etmiyor. Bölgedeki çöp takımlarla karşılaşıp duruyorlar. Size şöyle diyeyim o kadar güçlüler ki 2-3 yıldır kalecilerinin gol yediği maç yok. Geçen sene Antalya mi İzmir mi ne playoffa taşıyacak maçta son dk penaltı golü yiyip 1-0 elenip gidemediler. Oraya gitse scoutlar falan görür belki secilirlerdi. Dün gece kafam çok karışıktı bir anda gaza geldim konuyu açtım. Aradan zaman geçince kafam yine bulandı. Çok dalgın birisiyim kafam hep başka yerlere gidiuor sürekli düşünüyorum. Geçmişte ve şimdi olduğu gibi kardeşime tekrardan tam desteğe devam edip ondan bir şeyler olması için elimi taşın altına koyup kendimi de derslere hazırlayıp sınav senemi iyi geçirebilirim. Ya da kendime odaklanıp cidden kafaya koyup kendimde bir şeyler için çabalayabilirim. Önümde göz gibi bir engel var ama lens aldım onla çözdüm onu da. Ben biraz da Allah'a emanet oynuyorum. Mevkiim belli değil. O konuda da kararsızım. Alsa da yine dandik benim kulubume devam edebilirim ama okulla inan yürümüyor. Ben çok maymun iştahlı da bir insanım ama 1 karşılık gördüğüm şeye 100 katını veririm. O konuda sıkıntı yok. Kafam çok allak bullak memleketten 2-3 güne döneceğim arkadaşlara söyleyip beraber bir kulübe yazdiriliriz ya da tek giderim. Ya da kulübümde devam eder belki göz önüne çıkarım ya da hepsini boş verip önüme bakarım.

tahtakapı dedi:

Çok güzel yazmışsın hocam. Şu an önümde tyt ayt gibi büyük bosslar var. Onlara çalışıp kendimi hazırlayıp tüm sosyal, asosyal hayattan çekip derslere abanabilirim. Ya da futbol, iş, ticaret ordan burdan bir şeyler koparmaya çalışıp hayatıma bakabilirim. Benim olmadı bari kardesimin olsun diye 2. Sınıftan beri onu kulplere götürüyorum. Şu an 9. Sınıfa geçti. Bisikletin önüne atıp idmanlara götürüp maçlarını izlerdim. Arada takılırdım. Şu an için u14 te sağ kanat u15 te 9 oynuyor. Ligte zaten birinciler ama bu bir şey ifade etmiyor. Bölgedeki çöp takımlarla karşılaşıp duruyorlar. Size şöyle diyeyim o kadar güçlüler ki 2-3 yıldır kalecilerinin gol yediği maç yok. Geçen sene Antalya mi İzmir mi ne playoffa taşıyacak maçta son dk penaltı golü yiyip 1-0 elenip gidemediler. Oraya gitse scoutlar falan görür belki secilirlerdi. Dün gece kafam çok karışıktı bir anda gaza geldim konuyu açtım. Aradan zaman geçince kafam yine bulandı. Çok dalgın birisiyim kafam hep başka yerlere gidiuor sürekli düşünüyorum. Geçmişte ve şimdi olduğu gibi kardeşime tekrardan tam desteğe devam edip ondan bir şeyler olması için elimi taşın altına koyup kendimi de derslere hazırlayıp sınav senemi iyi geçirebilirim. Ya da kendime odaklanıp cidden kafaya koyup kendimde bir şeyler için çabalayabilirim. Önümde göz gibi bir engel var ama lens aldım onla çözdüm onu da. Ben biraz da Allah'a emanet oynuyorum. Mevkiim belli değil. O konuda da kararsızım. Alsa da yine dandik benim kulubume devam edebilirim ama okulla inan yürümüyor. Ben çok maymun iştahlı da bir insanım ama 1 karşılık gördüğüm şeye 100 katını veririm. O konuda sıkıntı yok. Kafam çok allak bullak memleketten 2-3 güne döneceğim arkadaşlara söyleyip beraber bir kulübe yazdiriliriz ya da tek giderim. Ya da kulübümde devam eder belki göz önüne çıkarım ya da hepsini boş verip önüme bakarım.

Genişletmek için tıkla...

Öyleyse anlattıklarına istinaden son bir şey daha söyleyeyim: Bu hayatta her şey etikettir. Önce kendini mutlu hissettiğin, oynarken kafanın dağılmadığı ve yeteneğinin yetersiz kalmadığı mevkiye karar ver. Buna karar verebilecek kadar fazla maç sayın olduğunu düşünüyorum. Yine bir örnek vereceğim ama pekiştirmek açısından bahsediyorum bunlardan, kendimden bahsetmeyi sevdiğim için değil yanlış anlama.

Ben 17 yaş kategorisinde oynarken, fiziksel olarak bek oyuncusuna göre daha iri ve kuvvetliydim (bahsettiğim irilik ortalama bir oyuncudan 2 kat falan değil. Sadece daha atletik). Bu sebeple de yedek kaldığım o dönem, hoca sırf rakip savunmayı yıpratmam için, pres ve duran top etkinlikleri için beni hücuma alıyordu. Sol kanat ve Pres yapan forvet tarzıyla bir turnuva geçirdik. Biraz da beklentinin üzerimde olmamasından, zaten kötü oynasam da bu adam ne anlar derler diye düşünerek rahat oynadığım bu -tamamına sonradan girdiğim maçlarda- 12 gol ile turnuvayı gol krallığında lider olarak tamamladım. Sonra hoca sordu, burada da değerlendirebiliriz kanatta formayı veririm yedek de kalmazsın diye. Ama o an bu adımı atamadım. Atamamak da ziyade bunu keyif alarak yapabileceğimi düşünmedim. Oyunu okumak, ne zaman nerede kademeye gireceğini bilmek, geriden oyun kurmak vs. bütün bunlar bana daha çok zevk veriyordu ve ben kendi mevkimde oynarken maçın her anını her saniyesini çok iyi takip edip oyunda kalıyordum. Nitekim kanat seçseydim muhtemelen kariyerim çok daha kısa sürecekti ve sonraki transferlerimi yapamayacaktım belki de çünkü rakiplerim hep daha teknik olacaktı.

Bahsetmek istediğim kısım da bu. Siz, sizi rahat ettiren ve oynarken kafanızın dağılmayacağı her an her hatayı kovalayabilecek ve odaklanabileceğiniz bir mevki seçin öncelikle. Antrenörlerin gözünde de "benim mevkim yok" imajı, başarısız ve nereye koyarsam koyayım uygun olmayacak izlenimi yaratır. Önceliğiniz mevki belirleme ve belirledikten sonra pozisyonunuz hakkında olabildiğince kaynaktan teknik ve oyun bilgisi okuyarak, videolar izleyerek, bir idol belirleyerek kendisini o pozisyonda geliştirerek bir etiket oluşturmak. Binlerce kişi de olsa izleyen sadece 2-3 arkadaş da olsa birisi sizi izlediğinde sizin için "bu gördüğüm en iyi defansif orta saha" demesi inanız paha biçilemez. Son olarak, arkadaşınız olmasa da beraber gitmek için siz devam edin. Hatta tek gidebilirseniz daha iyi. Kimseye bağımlı olmayın. İyi forumlar.

@brkclsn hocam dediklerinizi tekrardan okudum bir kez daha teşekkür ederim. Peki kulüp seçiminde eski kulubume tekrar devam mı edeyim, yoksa yeni kulup arayışı seçmelere vesaire mı gideyim? Ek olarak krampon işinde lescondan aldığım bir kramponum var şu an durumu iyi sorun yok ama canım Nike'tan güzel bir krampon almak istiyor. Phantom GX 2 falan. Kramponunda oyuna etkisi var diyorlar. Onun dışında mevkiye göre de krampon seçiminin yapıldığını duymuştum. Bu konularda da beni aydınlatırsanız sevinirim.

tahtakapı dedi:

@brkclsn hocam dediklerinizi tekrardan okudum bir kez daha teşekkür ederim. Peki kulüp seçiminde eski kulubume tekrar devam mı edeyim, yoksa yeni kulup arayışı seçmelere vesaire mı gideyim? Ek olarak krampon işinde lescondan aldığım bir kramponum var şu an durumu iyi sorun yok ama canım Nike'tan güzel bir krampon almak istiyor. Phantom GX 2 falan. Kramponunda oyuna etkisi var diyorlar. Onun dışında mevkiye göre de krampon seçiminin yapıldığını duymuştum. Bu konularda da beni aydınlatırsanız sevinirim.

Genişletmek için tıkla...

Yani tabii ki etki ediyor. Ama burada oluşturulacak konfor alanı senin seçimin. Ayak bileğine taktığın bir bandaj da, formanın bol olması da hatta saçlarının uzunsa açık olması da bence krampon kadar etkiliyor. Kendi konfor alanını oluşturman gerekiyor. En rahat oynadığın anı, kendin için hazırlamalısın. Ben abartı gelecek belki ama antrenmanlarda senelerce aynı kramponu giydiğimi biliyorum. Ayağını vurmasın, sıkmasın, topa vururken rahatsız hissetme yeterli. Geri kalanı yok kanguru derisi olursa top daha az kayar vs muhabbetlerinde bahsedilen fark inan çok çok üst düzey futbolcuların fark edebileceği detaylar. Yani seni çok zora sokacaksa tercih etmeyebilirsin. Psikolojik olarak bile fark yaratır daha iyi hissederim dersen de o da bir sebep tabii ki.

Takım seçimi hakkında oynadığın takımın durumunu vs bilmeden çok detaylı yorum yapamam. Ancak takım seçiminde şunu gözleyebilirsin: Antrenörlerin gerçekten misyonu ve vizyonu olan insanlar mı yoksa emeklilikte bir aktivite olsun diye gelip vakit geçiren iki üç kuruş paraya tamam diyen insanlar mı? takım resmi lisanslı futbolcu çıkarıp transfer yapıyor mu başka kulüplere ya da basamak olarak kullanacağın kadar daha iyi takımların radarında bir takım mı? hep yenilen ya da hep kazanan takımlar da risklidir, rekabet ortamı nasıl, seni her zaman hazır tutacak yerine alternatif isimler var mı? yoksa 3 ay antrenman yapmasam elimi kolumu sallayarak oynarım mı diyorsun vs vs. olabildiğince profesyonel düşünen insanlardan ayrılmamalısın dostum. Yolun açık olsun. Unutma, futbol büyük bir zevk işidir. Önce oynarken eğlenmeye bak.