İTÜ'den mezun, severek mimarlık mesleğini seçmiş, 10 senedir bu işi yapan biri olarak mühendis olan arkadaşlarımın yarı maaşına, hiç bir sosyal hak olmadan çalışıyorum şu anda.
Bu arada vasat bir mimar olduğumu sanmıyorum. Sektörün mimara biçtiği değer bu maalesef. Çalışma saatleri desen, çoğu yer Cumartesi çalışır. Hafta içi akşam şantiyeleri olur, gece çalışırsın kimi yerde... Bu böyle devam eder.
Demek istediğim, "Her durumda ben mutlu olurum, sevdiğim iş bu," diyorsanız, okey, tabii ki belki mutlu azınlıktan olursunuz ama bu yukarıda anlattığım ihtimallerin yüksek olduğunun farkında olarak seçin derim. Zamanında benim de annem beni sizinki gibi uyardı ama dinlemedim.
Pişman mıyım? Kesinlikle...
İnsan kendi emeğine değer veren bir yerde çalışınca o işi de seviyor bence. Artık böyle düşünüyorum. Biraz uzun oldu ama umarım doğru kararı verirsiniz. Bol şans!