Derealizasyon hastaları gibi hissediyorum, psikolojim çok bozuk, hayatım boyunca birisi tarafından da sevilmeyeceğimi hissediyorum. 20 yaşındayım, ve evden 1 sene önce kovuldum. Ailemle sürekli sorun yaşıyordum zaten, ben de abimin arkadaşının moteli var, orada pansiyonda kalıyorum. Garsonluk yapıyorum ve deli gibi uyuyorum sadece günde 2 paket sigara içip. 1.5 gündür yemek yemiyorum, 1.5 litre su bile içmemişimdir. Psikolojim bozuk gibi hissediyorum. 20 yaşıma geldim hayatım boyunca bir kız arkadaşım olmadı, kafamı yastığa koyunca düşünüyorum, sevilmek nasıl bir duygu? Birisi tarafından özellikle. (Bunları duygu sömürüsü için söylemiyorum aklımdan ve zihnimden geçenler) 20 yaşında evi bile olmayan pansiyonda kalan bir erkeği ne yapsınlar zaten? 1.5 sene önce de en yakın arkadaşım sattı beni haince, güvenemiyorum kimseye. Bir şeyden tat alamıyorum, başlayınca çabucak sıkılıyorum. Yani anlatması zor bir durum. Ne yapmam lazım arkadaşlar?
Son düzenleyen: Moderatör:
