Bu tarz konular kesinlikle artmalı, çok güzel bir şiirmiş.
Şiirin bir de ham halini paylaşayım buradan yola çıkarak yazdım bunu
İnsan mıyız bu devirde? Özellikle bu dönemde insanlık garip bir şey. Kötü olanı seviyoruz ya da çıtamızı aşan şeylere iyi demiyoruz. İyilik yapana “saf” diyoruz, “enayi” diyoruz. Sebep ne peki? Fazla iyi olmak mı suç? Yani insan fazla iyi olunca kullanılıyor mu? Neden peki? Saf olmamız mı gözlerinde? Hayır, saf değiliz biz. Biz insanlarız. Gerçek olan insanlarız. Onlar gibi kötü olamayan, kötü düşünemeyen insanlarız. Her şeye umutla bakan, destekçi olan insanlarız.
Değeri fazlasıyla veren ama karşılığında sadece kırıntı alan insanlarız. En ufak bir şeyde mutlu olabilen insanlarız. Biz kötü olamıyoruz; çünkü aynı temiz duyguları her zaman içinde taşıyan insanlarız. Ancak bu duygular yanlış kişiye verildiğinde, ne kadar kırılsak da susan taraf oluyoruz. Görmezden geliyoruz, nezaketle yaklaşıyoruz. Nezaket görmemiş insanlar, nezaketin ne olduğunu bilmez. Biz onlara göre anormal sayılırız, halbuki anormal olanlar bizim gözümüzde onlardır.
Biz gerçekten insan olanlar neden kötü insanlara yöneliyoruz? Neden iyi insanlara rastlamıyoruz? Çok mu azız, yoksa hiç mi yokuz? Kullanılıyoruz, adeta yara bandı gibi... O yarayı geçirmek için elimizden geleni yapıyoruz. Ve sonunda yine biz kırılıyoruz.
Kendimize zarar vermemek için değerimizi bilelim, değer verelim. Düzgün insanlarla tanışalım, eğlenelim, güzel zaman geçirelim. Güzel anılarımız, güzel mutluluklarımız olsun. Bazen içimize bazı şeyleri atmaktansa, tutmayalım; söyleyelim, gitsin. Bir zararı olmaz. Dürüst oluruz ama onlar bunu yanlış anlar. “sivri dilli” deyip geçerler.
Bende böyleyim çünkü bende kültür etkinliği yok gezi yok hatta telefon bile yok, sadece 3 il gezdim. O yüzden mutsuzum ve kötüyüm.
Bakın kültür etkinliği bende de pek yok kendi şehrimde olan yerleri bile daha gezmedim resmen il derseniz 4 5 yere gittim bir gün şöyle bir şey oldu ben staj görüyorum kendi paramı da alıyorum o dönemde 17 18 yaşındaydım 1.5 yıl oldu sayılır aileme dedimki 1 hafta öncesinden ben Ankara'ya gidiyorum haberiniz olsun Ankara biletimi her şeyimi aldım ayarladım bizimkiler inanmadı başta o gün geldi ben yarın Ankara'ya gezmeye gidiyorum haberiniz olsun dedim 1 hafta oldu size bunu diyeli hem dedim şaşırdılar ben yine de gittim ama sabahın 6'sı tren bileti 8 gibi oradayım akşam 18'e kadar gezdim dolaştım eğlendim Anıtkabir'e meclis binalarına gittim bayağı dolu dolu geçirdim o vaktimi.
Bu tarz konular kesinlikle artmalı, çok güzel bir şiirmiş.
Şu an sanırım aktif olarak şiir paylaşan benim forum da.
