- Katılım
- 26 Nisan 2020
- Mesajlar
- 9.602
- Makaleler
- 49
- Çözümler
- 12
Merhaba,
Herkes bir fikir veriyor bana. Kimin fikrini dinlemek gerekiyor diye ortada kalıyorum. Sonra insanlar madem benim sözümü dinleyemeyeceksen neden soruyorsun diyor. Zaten kendi kararlarıma emin olamadığım için insanların dediklerine kulak asıyorum.
Mesela insanlarla konuşmak ve ortama dahil olmak istiyorum. Benim de bir çevrem olsun istiyorum. Akranım yok mesela. En sıkıntı mesele insanları aramak. Sebebi ise konuşmak. Herkesi arıyorum. Büyük çoğunluk açmıyor.
Açmayanlar benimle konuşmak istemiyordur diye düşünüyorum. Yüz yüze geldiğimiz zaman neden telefonlarımı açmadığını sordum. Meşguldüm diyor. 1 dakikanı bile ayıramaz mısın diye sorunca cevap bulamıyorlar. Her neyse; işte böyle oluyor.
Şunu eklemek gerekirse psikoloğum aynen şöyle söyledi: Bir insanın senin telefonu açmak, senle arkadaş olmak zorunda değil. Sen bireysin ve kendi kararlarını kendin vermelisin. İnsanlar senin telefonunu açmıyorsa, sende arama. Kendi kararını ver ve o yoldan devam et. Hiç kimse vazgeçilmez değildir. Birisi senle konuşmuyorsa; bırak engellesin. Ne olacak ki? Etrafından bir kişi daha çıkmış olur ve bundan dolayı üzülme.
Siz ne düşünüyorsunuz? Bu olayın içinde takılı kaldım. Tamam psikolog doğru söylüyor ama sizin de fikirlerinizi almak istiyorum.
İyi Sosyaller.
Herkes bir fikir veriyor bana. Kimin fikrini dinlemek gerekiyor diye ortada kalıyorum. Sonra insanlar madem benim sözümü dinleyemeyeceksen neden soruyorsun diyor. Zaten kendi kararlarıma emin olamadığım için insanların dediklerine kulak asıyorum.
Mesela insanlarla konuşmak ve ortama dahil olmak istiyorum. Benim de bir çevrem olsun istiyorum. Akranım yok mesela. En sıkıntı mesele insanları aramak. Sebebi ise konuşmak. Herkesi arıyorum. Büyük çoğunluk açmıyor.
Açmayanlar benimle konuşmak istemiyordur diye düşünüyorum. Yüz yüze geldiğimiz zaman neden telefonlarımı açmadığını sordum. Meşguldüm diyor. 1 dakikanı bile ayıramaz mısın diye sorunca cevap bulamıyorlar. Her neyse; işte böyle oluyor.
Şunu eklemek gerekirse psikoloğum aynen şöyle söyledi: Bir insanın senin telefonu açmak, senle arkadaş olmak zorunda değil. Sen bireysin ve kendi kararlarını kendin vermelisin. İnsanlar senin telefonunu açmıyorsa, sende arama. Kendi kararını ver ve o yoldan devam et. Hiç kimse vazgeçilmez değildir. Birisi senle konuşmuyorsa; bırak engellesin. Ne olacak ki? Etrafından bir kişi daha çıkmış olur ve bundan dolayı üzülme.
Siz ne düşünüyorsunuz? Bu olayın içinde takılı kaldım. Tamam psikolog doğru söylüyor ama sizin de fikirlerinizi almak istiyorum.
İyi Sosyaller.
Son düzenleyen: Moderatör:
