Ailem, çevrem, yaşadığım yer, ülkem veya başka bir ülke, herhangi bir insanı ne zaman hiç sorgulamadan görsem onun için çok üzülüyorum, neden bir insan ot gibi yaşamak ister ki? Neden araştırıp merak etmez? Örneğin bir dine aşırı bağlı olupta kutsal kitabını veyahut diniyle ilgili hiçbir şeyi bilmemesi ama konu onu savunmaya geldiğinde katil olmaya gidecek kadar ileriye gitmesi. Yıllardır bu konular hakkında çok fazla düşünüyorum ve neden bir insanın göz göre göre cahil olmak istediğini anlamıyorum cahilliğin mutluluk olduğunu mu düşünüyorlar yoksa gerçekten araştırmanın ne demek olduğunu mu bilmiyorlar? İnsanları anlamıyorum ve bu beni inanılmaz derecede yalnızlığa itiyor. En yakın arkadaşım bile bu konuları açtığım zaman boş ver, böyle konuları çok düşünme gibi şeyler söyleyip geçiştiriyor ama asla sorgulamıyor. Etrafımdaki ve ülkemdeki insanları görünce çok düşünüyorum nasıl insanlar böyle olabilir? Nasıl ot gibi yaşayıpta hiç sorgulamazlar, düşün(e)mezler? Bir de insanlarda en sevmediğim şeylerden biride kraldan çok kralcı olmalarıdır. Örneğin; bir ünlüyü çok seviyor fakat onun büyük bir yanlışını gördüğünde ve insanlar linçlediğinde ölümüne onu savunuyor ki o kişi bile kendini o kadar savunmuyordur. İnsanlar aynı zamanda sorgulamadıkları ve düşün(e)medikleri için tabiri caizse koyun gibi başlarında çoban olmadan karar verememesi. Nasıl bir insanın hür iradesi olamaz? Neden bir insan başkasının onun yerine karar vermesine ihtiyaç duyar? İçimde daha söylemek istediğim çok şey var ama bu kadar yeter diye düşünüyorum belki tekrar yazarım bilmiyorum ama söylemek istediklerimi tam olarak anlatamadım umarım beni anlamışsınızdır.