Kabullenilmiş acıdaki çaresizlikti; seni sevmek, yaşamımı varlığına saklamışlar ezeliyetten.
Sana yaklaştıkça uzaklaşıyordum hayattan, ismimden siliniyordum yavaşça.
Ölmemek gayesiyle başlamıştı; nefesi çektiğimde ciğerim haykırıyordu adını.
İlerledi hikâye, sonra dilimden südur ettin; gizleyememiştim seni.
Benimle konuşan herkes seni tanıyordu artık; ağzımdan çıkan cümlelerde silüetin varmış.
Sona doğru yaklaşırken gözlerimi de esir aldın; adım atmadığın araziye bakamaz oldum.
Kalbimi de kaybetmiştim, fikrimde sen yokken atmıyordu artık.
Anla beni, tüm hayatım sana yaşam iğnesiyle batık.
Sana yaklaştıkça uzaklaşıyordum hayattan, ismimden siliniyordum yavaşça.
Ölmemek gayesiyle başlamıştı; nefesi çektiğimde ciğerim haykırıyordu adını.
İlerledi hikâye, sonra dilimden südur ettin; gizleyememiştim seni.
Benimle konuşan herkes seni tanıyordu artık; ağzımdan çıkan cümlelerde silüetin varmış.
Sona doğru yaklaşırken gözlerimi de esir aldın; adım atmadığın araziye bakamaz oldum.
Kalbimi de kaybetmiştim, fikrimde sen yokken atmıyordu artık.
Anla beni, tüm hayatım sana yaşam iğnesiyle batık.
