Kutlamalaı bilmiyorum, bir etkinliğe dahil olmadım.
Fakat bu 29 Ekim'de ilk defa bu kadar coşku hissettim içinde.
Konya'da yaşıyorum, bilirsiniz Anadolu insanını. Akrabalar, ailem aman aman bir Atatürk sempatisi beslemiyor, düşmanı değiller çok şükür fakat Atatürk aşkının olduğu bir ortamda büyümedim.
(Tekrar söylüyorum, ailem Atatürk'e karşı saygı duyan insanlar; sadece tipik anadolu insanı. Hayranı değiller, Atatürkçü bir zihniyete sahip değiller.)
Hâl böyle olunca siz de bu tarz şeyleri pek önemsemiyorsunuz, ama bu bayram farklı oldu.
Bu bayram, bazı şeylere olan özlemimi içten hissettim. Yaşın getirdiği olgunluk, ülkenin geldiği boktan hâl ve vatanın mültecilere emanet edilmesinden ötürü sanırım. Çok mutlu oldum, hiçbir bayramda mutlu olmam normalde. (Ramazan hariç, oruç bitince keyifleniyor insan)
Bazı şeyler, kendini yoklattırınca değerini belli ediyor. Umarım yüzlerce yıl bu bayramı çok daha coşkulu bir şekilde kutlarız.
Hepinizin Cumhuriyet bayramını kutluyorum, Atatürk ve silah arkadaşlarını, bu vatanın kurtuluşu için en ufak emeği olan insanlarını da saygıyla anıyorum. Güzel bir gündü, güzel hissettim.
Niye anlattım bilmiyorum, içimde kalmasın. Hayırlı geceler.