yigidyum
Kilopat
- Katılım
- 24 Ağustos 2017
- Mesajlar
- 2.292
- Makaleler
- 1
- Çözümler
- 5
Selam dostlar. Dün gece 3 senelik sevilimle ayrıldık. Sebebi de sevgilimin bu yaşlara göre fazla ciddi bir ilişki yaşadığımızı, ot gibi yaşadığımızı, monotonlaşmaya başladığımızı söylemesi idi. Ben karşı cinsten arkadaşlarıyla samimi olmasından vs rahatsızlık duyuyordum, bu güne kadar hakkını yemeyeyim hep saygı duydu temkili yaklaştı. Birisi iletişime geçerse hemen haber verdi falan yani. OKB hastalığım da var, onda da biraz takıktım. Ancak artık büyüdüğünü ve sosyalleşmek istediğini dile getirdi.
Ben evliliğe kadar gider gözüyle bakıyordum çünkü "ciddi" diyebileceğimiz bir problem de yoktu açıkçası. Zaten ayrıldıktan 1 saat sonra arayıp ben bazı şeylere göz yummaya devam ederim senin için dedi. Ben de içinden gelmeyecekse ne anlamı var, seni zorlamak istemiyorum tarzı bir şey dedim.
Tatlı tatlı geçen 1 saaatlik konuşmanın sonunda sana sadece bir şey sormak istiyorum dedim. Seninle önümüzdeki zamanlarda bu konu yüzünden tekrar tartışacağımızı düşünüyor musun dedim (ayda 1 kez falan bu tarz konulardan tartışıyorduk çok büyük olmasa da). Evet dedi. O zaman zorlamanın manası yok dedim.
Şimdi de çok mu sıktım acaba diye kendimi suçluyorum. Bu güne akdar evli gibi, karşı cinsle iletişim kurmadan hatta gerçekten yakınları harici herkesi hesaplarıdan bile silerek ilerlemiştik. Sorun etmemişti. Ama yurt dışına gidip gelince falan farklı hayatlar olduğunu gördü sanırım. Kimseyi hayata bakışını yaşam tarzını yargılamam ve ben de yargılanmak istemem. Ancak başka erkeklerle oyun oynamak istemesi, kız kıza yurt dışına çıkmak istemesi falan bana bir tık ters. Dediğim gibi kimseyi yargılamam.
Gerçekten çok çok severek ve çok güzel ayrıldık, sadece hayata bakış açılarımız farklı diye. Böyle güzel bir kimya yakalamışke hayat tarzlarımız farklı olduğu içi ilişki bitirmeye değer mi?
20 yaşındayız çok mu erken davranıyoruım bu kadar ciddi düşünerek? Gerçekten hiç iyi hissetmiyorum kendimi. Kafamda kurduğum gelecek, kurduğumuz gelecek aiden yıkıldı gözümün önüde. Ağlaya ağlaya ayrıldık. Mantık ayrılığı gibi. Ne yapmam gerek gerçekten bilmiyorum.
Ben evliliğe kadar gider gözüyle bakıyordum çünkü "ciddi" diyebileceğimiz bir problem de yoktu açıkçası. Zaten ayrıldıktan 1 saat sonra arayıp ben bazı şeylere göz yummaya devam ederim senin için dedi. Ben de içinden gelmeyecekse ne anlamı var, seni zorlamak istemiyorum tarzı bir şey dedim.
Tatlı tatlı geçen 1 saaatlik konuşmanın sonunda sana sadece bir şey sormak istiyorum dedim. Seninle önümüzdeki zamanlarda bu konu yüzünden tekrar tartışacağımızı düşünüyor musun dedim (ayda 1 kez falan bu tarz konulardan tartışıyorduk çok büyük olmasa da). Evet dedi. O zaman zorlamanın manası yok dedim.
Şimdi de çok mu sıktım acaba diye kendimi suçluyorum. Bu güne akdar evli gibi, karşı cinsle iletişim kurmadan hatta gerçekten yakınları harici herkesi hesaplarıdan bile silerek ilerlemiştik. Sorun etmemişti. Ama yurt dışına gidip gelince falan farklı hayatlar olduğunu gördü sanırım. Kimseyi hayata bakışını yaşam tarzını yargılamam ve ben de yargılanmak istemem. Ancak başka erkeklerle oyun oynamak istemesi, kız kıza yurt dışına çıkmak istemesi falan bana bir tık ters. Dediğim gibi kimseyi yargılamam.
Gerçekten çok çok severek ve çok güzel ayrıldık, sadece hayata bakış açılarımız farklı diye. Böyle güzel bir kimya yakalamışke hayat tarzlarımız farklı olduğu içi ilişki bitirmeye değer mi?
20 yaşındayız çok mu erken davranıyoruım bu kadar ciddi düşünerek? Gerçekten hiç iyi hissetmiyorum kendimi. Kafamda kurduğum gelecek, kurduğumuz gelecek aiden yıkıldı gözümün önüde. Ağlaya ağlaya ayrıldık. Mantık ayrılığı gibi. Ne yapmam gerek gerçekten bilmiyorum.
Son düzenleyen: Moderatör:
