İlkokuldan sonra benim de hayatımın devamı olmadı hocam, yaş 25. İşimde gücümdeyim artık, böyle geldik böyle gidicez. Diğer insanlar gibi olamadim hiç, hep içime kapanık yasadim. Bu durum beni daha fazla asosyalliğe itti, hem de aşırı sekilde. Bilgisayar başında 7/24 Knight Online'da sabahlayıp geçirdim ben de en güzel yıllarımı. Tabi yaşım daha da ilerleyince yalnızlığa alışma durumu oldu artık. Bir şeyleri yalnız başıma yapmak daha fazla mutluluk veriyor. Mesela bir kafeye gidip kahveni, sigaranı tek başına içip oturmak, sinemaya yalnız gitmek, arabayla yalnız dolaşmak, alışverişini yalnız yapmak gibi. Bu duruma hâlâ alisamadiysan yapacak bir sey yok.
Bazı şeyleri düzene oturtmak artık zor.