Ergenlik yıllarımda bende aynı şeyleri yaşardım, ağladım, mutlu oldum. Bunlar gayet normal şeyler. Kısıtlama kendini ağlamak geliyorsa içinden ağla. Ama 2 3 sene sonra lise mezunu olacaksın artık bi yaşa geleceksin onun bilincinde olup ona göre bir kariyer planlaması yap. Bunu tabii ki 15 yaşındaki birinden bekleyemem çünkü her sene veya her 6 ayda bir hayalindeki meslek değişecek. Bende de oldu en son dil de kaldım ve ingilizce öğretmenliği hedefledim. Şu an YKS için çalışıyorum dil bölümünde. Tabii b planına da ihtiyacın var hayatta her zaman a planın 10 da 10 olacak diye bir şey yok.
Konservatuar okumak için onun için çalışacaksın, yetenek sınavlarına gireceksin. Belki kazanamayacaksan b planına yöneleceksin, belki de kazanıp üniversiteye gideceksin. Üniversite de 2. sınıfta bölümün sana göre olmadığını anlayıp b planını uygulayacaksın. Veya konservatuardan mezun olup, ajanslara katılıp oyuncu olacaksın. Oyuncu olman imkansız değil. 19 yaşta genç değil bu arada. Ben bu sene 20 yaşına gireceğim ve üniversiteye 20 yaşında başlayacağım. 25 yaşında mezun olacağım eğer hazırlık okursam. Ama hiç geç kaldığımı hissetmiyorum, ha 18 yaşında girmişim sınava ha 19. Yeter ki istediğim mesleği yapayım. Aynısı senin içinde geçerli.