Tarik Sade
Hectopat
- Katılım
- 31 Aralık 2020
- Mesajlar
- 601
- Çözümler
- 2
Hocam bu biraz ağır oldu.
Yazdıkların umarım kurgudur dedim çünkü gerçekse çok acı. Sürekli sevilmek istiyorsun. İnsanlar sana değer versin istemiyorsun. Rahatsızlığını kullanarak ilgi çekmeye çalışıyorsun. Sevilmek için bir şey yapmıyorsun. Sürekli kendine üzülüyorsun, acıyorsun. Yazdığın yazıda sürekli sevilmediğinden bahsetmişsin, hastalığından bahsetmişsin, sevgilinin aldattığından bahsetmişsin. Şu yazıyı okuyan biri seninle empati kuramaz bile. Sadece sana acır. İnsanlara kendini acındırıp bundan zevk almanı engellediğim için özür dilemeyeceğim. Benim yaptığım kabalık değil, gerçekleri söylemek. Cevap olarak da hemen "siz benim neler yaşadığımı nereden bileceksiniz" kartını kullanıyorsun. Kimse kimsenin neler yaşadığını bilemez zaten.
Dostum 17 yaşında birinin sürekli kendini acındırarak sevilmeye çalışması beni kızdırdı açıkcası. Sevgi böyle birşey değil. Tamam bir sürü olaylar yaşanmış, rahatsızlıklar varmış ama yazdığı her yazı kendini acındırma üzerine kurulu. Yok ölümden döndüm, yok aldatıldım, yok anneme ben baktım ama sonrasında nankörlük yaptı. Sürekli ama sürekli kendini acındırıyor. Şimdiye kadar bu şekilde değer görmüş. Çevresindeki kimse yanlış yaptığını söylememiş.Hocam bu biraz ağır oldu.
1-şu zamana kadar hastalığımı kullanarak hiç bi zaman kimsenin ilgisini üstüme çekmedim öyle bişey yapmam istesemde yapmam çünkü hastalığının şakası veya ilgi çekmek için kullanacak bi araç gibi görmem bunu karaktersiz insanlar yapar ben karaktersiz biri değilim 2- ben kendimi acındırmıyorum kimsenin bana acımasından zevk alıcak biri değilim yalancı iki yüzlü biri değilim sadece hayatım boyunca yaşadıklarımı artık içimde tutmaktan çok yoruldum bende bu forumda içimi dökmek istemiştim ama yanılmışım sanırım herkese yaşadıklarımı anlatmakta yasak 3-sevilmek için bişey yapmadığımı nerden biliyorsunuz o acıları çeken siz benim yanımdamıydınız ? veya şöyle diyim hayatımı düzeltmek için defalarca çabaladım ailem beni sevsin istedim arkadaşlarım beni satmasın beni sevsin istedim şu dünyada bikere bile yalan söylemedim ben kimse hakkında kötü bişey düşünmedim herkes mutlu olsun istedim ben size sadece içimi döktüm ama derdimi anlatmak suçsa özür dilerim bidaha kimseye derdimi anlatmam olur biter bu kadar kaba olmanıza zaten hiç gerek yoktu hocam.Yazdıkların umarım kurgudur dedim çünkü gerçekse çok acı. Sürekli sevilmek istiyorsun. İnsanlar sana değer versin istemiyorsun. Rahatsızlığını kullanarak ilgi çekmeye çalışıyorsun. Sevilmek için bir şey yapmıyorsun. Sürekli kendine üzülüyorsun, acıyorsun. Yazdığın yazıda sürekli sevilmediğinden bahsetmişsin, hastalığından bahsetmişsin, sevgilinin aldattığından bahsetmişsin. Şu yazıyı okuyan biri seninle empati kuramaz bile. Sadece sana acır. İnsanlara kendini acındırıp bundan zevk almanı engellediğim için özür dilemeyeceğim. Benim yaptığım kabalık değil, gerçekleri söylemek. Cevap olarak da hemen "siz benim neler yaşadığımı nerden bileceksiniz" kartını kullanıyorsun. Kimse kimsenin neler yaşadığını bilemez zaten.
Kendimi acındırdığım filan yok hocam anladınız mı bu kadar kaba olmaya bu kadar duygusuz biri olmanıza hiç gerek yoktu zaten benim kimsenin ilgisine empatisine ihtiyacım yok anladınız mı ben kimse gibi yalandan konu açmam kendimi acındırmam kimsenin ilgisine gerek duymam bi konu açtım yıllarca yaşadıklarımı içime attım sadece içimi dökmek istedim suç mu Allah aşkına ben naptım bu kadar kötü davranıyosunuz bana.Dostum 17 yaşında birinin sürekli kendini acındırarak sevilmeye çalışması beni kızdırdı açıkcası. Sevgi böyle birşey değil. Tamam bir sürü olaylar yaşanmış, rahatsızlıklar varmış ama yazdığı her yazı kendini acındırma üzerine kurulu. Yok ölümden döndüm, yok aldatıldım, yok anneme ben baktım ama sonrasında nankörlük yaptı. Sürekli ama sürekli kendini acındırıyor. Şimdiye kadar bu şekilde değer görmüş. Çevresindeki kimse yanlış yaptığını söylememiş.
Öyle yapıcam hocam 18imi bekliyorum kimse benim için endişelenmiyo üzülmüyo ben neden başkaları için üzüleyim ki bu yaşıma kendimden çok hep başkalarını düşündüm bi kez olsun kendim için bişey yapmadım.18 yaşını gelince düzenli bir işte çalışmaya başlayıp eve çık
Ben fikirlerini önemseyeceğin bir otorite değilim. Neyi yapıp yapmayacağını ben sana söyleyemem. Yazdıklarının bende uyandırdığı duyguları yazdım sadece. Kabalık yaptığımı düşünmüyorum. Diğer sosyal kullanıcılarının aksine ben sana gerçekleri söyledim. Yaptıklarını yapmaya devam edersen hayatın aynı şekilde devam eder.1-şu zamana kadar hastalığımı kullanarak hiç bi zaman kimsenin ilgisini üstüme çekmedim öyle bişey yapmam istesemde yapmam çünkü hastalığının şakası veya ilgi çekmek için kullanacak bi araç gibi görmem bunu karaktersiz insanlar yapar ben karaktersiz biri değilim 2- ben kendimi acındırmıyorum kimsenin bana acımasından zevk alıcak biri değilim yalancı iki yüzlü biri değilim sadece hayatım boyunca yaşadıklarımı artık içimde tutmaktan çok yoruldum bende bu forumda içimi dökmek istemiştim ama yanılmışım sanırım herkese yaşadıklarımı anlatmakta yasak 3-sevilmek için bişey yapmadığımı nerden biliyorsunuz o acıları çeken siz benim yanımdamıydınız ? veya şöyle diyim hayatımı düzeltmek için defalarca çabaladım ailem beni sevsin istedim arkadaşlarım beni satmasın beni sevsin istedim şu dünyada bikere bile yalan söylemedim ben kimse hakkında kötü bişey düşünmedim herkes mutlu olsun istedim ben size sadece içimi döktüm ama derdimi anlatmak suçsa özür dilerim bidaha kimseye derdimi anlatmam olur biter bu kadar kaba olmanıza zaten hiç gerek yoktu hocam.
Tamam hocam teşekkür ederim yanlış bişey dediysem özür dilerim.Ben fikirlerini önemseyeceğin bir otorite değilim. Neyi yapıp yapmayacağını ben sana söyleyemem. Yazdıklarının bende uyandırdığı duyguları yazdım sadece. Kabalık yaptığımı düşünmüyorum. Diğer sosyal kullanıcılarının aksine ben sana gerçekleri söyledim. Yaptıklarını yapmaya devam edersen hayatın aynı şekilde devam eder.
Dostum 17 yaşında birinin sürekli kendini acındırarak sevilmeye çalışması beni kızdırdı açıkçası. Sevgi böyle bir şey değil. Tamam bir sürü olaylar yaşanmış, rahatsızlıklar varmış ama yazdığı her yazı kendini acındırma üzerine kurulu. Yok ölümden döndüm, yok aldatıldım, yok anneme ben baktım ama sonrasında nankörlük yaptı. Sürekli ama sürekli kendini acındırıyor. Şimdiye kadar bu şekilde değer görmüş. Çevresindeki kimse yanlış yaptığını söylememiş.
bende17 yaşımdayım. Bu yaşıma kadar ailem tarafından hiç sevilmedim hep dışlandım. Herkes tarafından arkadaşlarım olsun okul olsun hiç kimse tarafından sevilmedim.
Ben de isterdim ailem beni sevsin beni anlasın çok mu bir şey istemiştim. Yanımda olsunlar destek olmadılar. Hep nefret ettiler benden. Annemin ağızından bir kere bile seni seviyorum oğlum lafını duymadım. Kendi oğlunu sever önemser beni sevmez kendi oğlunun doğum gününü kutlar benimkini kutlamaz. Oğlu çalışıyor ben çalışamıyorum hastalığım var. Hep bana bahane yapıyorsun diyorlar. Senden adam olmaz diyorlar. Tedavi aldım sürekli zaten önceki konuları okuyan arkadaşlar bilir beni. Arkadaşlar bende bir de dissosiyatif kimlik bozukluğu diye bir hastalığım var. Kafamın içinde çok kişilik var s. Esler var anlamıyorlar beni. Odamdan çıkınca çok mutsuz oluyorum ağlıyorum sürekli. Beni hiç sevmediler zaten beni. Herkes tarafından dışlandım. Arkadaşım bile yok beni seven 14 Ocak doğum günüm hediye istemiştim annemden bana bunu alır mısın diye param yok ona veremem dedi. Oysaki oğlu istese her şeyi yapar. Bende telefonumu satacağım PC'ye RAM alacağım zaten değersizim önemsemiyorlar beni. Hayatım boyunca insanlar beni sevsin ailem beni sevsin istedim. Ben ne yaptım anlamıyorum. Sırf temiz kalpliyim safım diye mi bana yapılanlar bunlar? Çok yoruldum artık
Sana saygı duymayan insanlara saygı duyma. Bak ben sana kendin için çabala diyorum. Başka bir şey değil. Ben sen mutlu ol diye yukarıda söylediklerimi söylüyorum. Evet, kabul ediyorum seni anlayamam. Ne senin sahip olduğun hastalıklara sahibim ne de seninle aynı acıları çektim. Ama görüyorum ki şu anki düşüncelerinin sana hiç bir kârı yok. Annene açıkça sor bakalım anne beni seviyor musun diye. Ne diyecek? Yok, sevmiyorum. Ben "oğlumu" seviyorum, sen kimsin? mi diyecek?1-şu zamana kadar hastalığımı kullanarak hiç bi zaman kimsenin ilgisini üstüme çekmedim öyle bişey yapmam istesemde yapmam çünkü hastalığının şakası veya ilgi çekmek için kullanacak bi araç gibi görmem bunu karaktersiz insanlar yapar ben karaktersiz biri değilim 2- ben kendimi acındırmıyorum kimsenin bana acımasından zevk alıcak biri değilim yalancı iki yüzlü biri değilim sadece hayatım boyunca yaşadıklarımı artık içimde tutmaktan çok yoruldum bende bu forumda içimi dökmek istemiştim ama yanılmışım sanırım herkese yaşadıklarımı anlatmakta yasak 3-sevilmek için bişey yapmadığımı nerden biliyorsunuz o acıları çeken siz benim yanımdamıydınız ? veya şöyle diyim hayatımı düzeltmek için defalarca çabaladım ailem beni sevsin istedim arkadaşlarım beni satmasın beni sevsin istedim şu dünyada bikere bile yalan söylemedim ben kimse hakkında kötü bişey düşünmedim herkes mutlu olsun istedim ben size sadece içimi döktüm ama derdimi anlatmak suçsa özür dilerim bidaha kimseye derdimi anlatmam olur biter bu kadar kaba olmanıza zaten hiç gerek yoktu hocam.