Anneannemi gayet severim oda beni sever. Ama diğer arkadaşa anlattığım gibi anneanneme anlatsam bunları kızar ama annemler takmaz. Keşke anne tarafındaki dedem ben küçükken ölmeseydi herşey daha iyi olabilirdi.
Bende aynı durumdayım. Benim her iki dedem ölü 90 yaşına yakın vefat ettiler zamanında.Hatta 155 arama durumuna kadar geleceğimi düşündüm. Amcam beni tehdit ediyor hep, dayimlardan iki tanesi hariç diğerleri iyi ama yardımcı olmazlar. Durumun farkındalar ama göz yummayı tercih ediyorlar.
Birini çağırsam biri yere avare miyim derler, bir yere giderler geleyim mi diyorum, onlarda efendi misin diyorlar. Üstüne beni sağlık raporumla tehdit ediyor babam, yok eğer sözümü dinleyen piyon olmazsan seni Elazığ deliler hastanesine yollarım ve yaparda. Nedeniyse hepsi yalancı şahit olur, her yemini ederler, sonuçta hakim birini suçlu göstermesi gerekiyor, oda beni suçlu gösterirler ve deliler hastanesine yollarlar.
Ekpss kazanmayı isterdim, neden mi? bana daire alacak birini bile arıyorum ama bulamıyorum, 7 yıl onla beraber yaşayıp sonrası o evi bana armağan etmesini dilerdim. Babam diyir neden evden hep çıkmıyorsun , odanı kilitliyorsun, onlara diyemiyorum, amcam, dayım hatta siz beni tehdit ediyorsunuz, bende onun yerine dışarda düşmanım var diye söylüyorum. Ne yapacağımı bende bilmiyorum. Bide babam yaşımı da bahane edip, seni evden attırırım ve bu hanedandan men ederim tehdidiyle bana söyleniyor... Yaşım 23... Cidden bende senin gibi zor durumdayım. Herkese göre güzel hayat yaşıyorum ama diğer yüzü düzensiz bir hayat ve karanlık bir hayattayım. Kimse bunu anlamıyor, anlatsam yaramıyor, unutursun geçersin bahanesiyle hep çıldırtıyorlar. Şikayet etsem , ben zor durumda kalıyorum, bir ekpss sınavı kazanamadan bu evden ayrılıp gidemem. O yüzden yanlızım hatta dostum bile yok. Cidden kimseye güvenim bile yok. Kendime bile güvenim yok.