10 yıldır aynı hastalığı ben de çekiyorum, gerçekten en kötü hastalıklardan biridir.
Dünyayı zindan eder, yaşamının her anı işkencedir.
Lakin eskiye göre bir nebze iyi sayılırım.
Tıbbi tedaviler işe yaramıyor, tamamen kendi psikolojini kontrol altına almakla alakalı.
Bunu nasıl yapacaksın?
1- İnsanlara olduğundan fazla değer vermeyeceksin.
2- Dünyada güzel şeylerle kötü şeyler birlikte vardır, kötü şeyler de yaşamın bir parçası olduğunu kabulleneceksin.
3- Küçük şeylerden de tebessüm çıkarmaya çalışacaksın, çünkü aslında bir çok şey küçük birer komediden ibarettir.
4- Yardım edeceksin ama asla karşılığında bir şey beklemeyeceksin, yardım etmiş olmak dahi tek başına mutluluktur.
5- Dünyayı ve üzerindekileri çok da önemsemeyeceksin, dediğim gibi bu dünya aynı zamanda sana acı çektiren bir yapıya sahip.
Şİmdilik aklıma gelenler bu kadar.
Akıl hastanesine gitme, asıl deliler dışarıdadır, bu delilere takılmak daha eğlencelidir.