Anlat Kurtul

Asosyal oldum, en yakın iki arkadaşımla küstüm, dersler çok strese sokuyor ve hiç çalışasım gelmiyor, gelecek kaygısı felaket derecede yoruyor ve sevdiğim kızdan red yedim. Olum düşünmediğimden yazınca farkettim baya kötü durumdaymışım alşsdjkşlawkdlşakd.
 
Evet kilo alıyorum, hala evlenmedim, kız arkadaşım yok, okul okumaya devam ediyorum ve bilgisayarımla mutlu olduğum kadar kız arkadaşımla mutlu olmuyorum. Asosyal dedikleri için bunu söylemiyorum.

Bir üstad derki :
-İnsanların aşk dediği hayvanların çiftleşmeye zorlayan kimyasal bir reaksiyondur. Sert başlar Morty, yavaşça kaybolur, seni başarısız bir evliliğe mahkum eder.
 
Herhangi birine ilk yazmayı bıraktım, arada reels atan arkadaşım hariç mesaj gelmiyor 2 haftadır. Evet 2 haftadır kimse tarafından merak edilmiyorum, yalnızım diye ağlayan arkadaşlara söylüyorum bunu. 🙂 Bir ara kız vardı arada tavuk dürüm gömüyorduk, o da başkasına mı ne gitti. Annemi gururlandırayım, az buçuk bir yerlere geleyim diye uğraşıyorum o kadar.
 
Herhangi birine ilk yazmayı bıraktım, arada reels atan arkadaşım hariç mesaj gelmiyor 2 haftadır. Evet 2 haftadır kimse tarafından merak edilmiyorum, yalnızım diye ağlayan arkadaşlara söylüyorum bunu. 🙂 Bir ara kız vardı arada tavuk dürüm gömüyorduk, o da başkasına mı ne gitti. Annemi gururlandırayım, az buçuk bir yerlere geleyim diye uğraşıyorum o kadar.
Aynıyız vallaha hele o reels olayında.
 
Ne kız arkadaş ne düz arkadaş meselesi. Derine eşeledikçe mantıksızlığının farkına varıyor insan bu dünyanın. Herhangi bir biyolojik varlıktan farksız olduğumuz gibi değer bakımından da onları gördüğümüz kadar alçağız özünde. Ben gözümü yumduktan sonra ister bu dünya batsın, ister gökten tonla altın yağsın ne fark eder? İnsan varlığını ele alınca insan aklı da işin içine giriyor, insan varlığında ilerledikçe insan aklının sebep olduğu varoluşsal problemler meydana çıkıyor. Bu da beni yiyip bitiriyor.
 
Onca sene okudum, sınavlara girdim, üniversiteyi bitirdim, esnaf oldum. Esnafı da kendi isteğimle değil babam ağır hasta olduğu için zorunlu bir şekilde esnaf oldum. Çünkü olmasaydım aç kalırdım, kalırdık, başkasına muhtaç olurduk. Ben hayatta ölmeyi yeğlerim başkasına muhtaç olmaktansa. Keşke dükkana daha önceleri gelip başlasaydım diyorum. Sizin olsun torpiller, sizin olsun işe almanız. Ve evet kızlara gelince onların gözünde böyle doktor ya da prestijli bir iş adamı olamadım. Zaten kendileri de öyle birisi ile evlenmediler. Evlenenler de maks. memur ile evlendiler. Onlara göre prestijli olabilir. Ama ben daha fazla kazanıyorum. Zaten böyle düşünen kızlardan da mutluluk beklemeyin. Böyle düşünmeyen kızlar çok nadir. Kimseden bir şey beklemeyin.
Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.
 
Asosyal değilim, sosyal olmak istiyorum, ama korkudan olamıyorum. Sanırım sosyal fobi sorunum var. Hiçbir işi becerememekten korkuyorum, o yüzden şu yaşıma kadar maksimum 10-15 gün çalıştım. Yeni bir işe girmekten, yeni insanlarla tanışmaktan çok çekiniyorum, korkuyorum. Aslında bir kere yapınca gerisi geliyor, yani sosyal fobili değilmişim gibi bir halim oluyor ama bir işi başlatana kadar dokuz doğuruyorum. Lise sondan beri (yaklaşık üç yıldır) evde yatıyorum. Üniversite kazandım fakat sorunum yüzünden okulda karşılaştığım ufak problemleri büyütüp, aşamadım ve okulumu dondurmak zorunda kaldım. Hala yatıyorum, abimin yanında işe girme şansım var, eğer o olursa düzelmeyi umuyorum. Yoksa durum çok vahim. Benim gibisi daha yok bu dünyada, kendi işini kendi beceremeyen, becermekten korkan biriyim. Tembelim. Sırf bu yüzden iki yıldır ehliyeti erteliyorum, sanki gidip yazılsam ne olacak, beni mi öldürecekler, ama bunu beynime anlatamıyorum. Beynim beni ele geçirmiş gibi, ya da ben öyle sanıyorum.

Senin gibisi var dostum. Buradayım, ayakta kalmaya çalışıyorum.
 
Senin gibisi var dostum. Buradayım, ayakta kalmaya çalışıyorum.

Merhaba dostum, yazdıklarımdan sonra abimin çalıştığı yerde işe girdim, hala 3 senedir çalışıyorum, ehliyetimi de tek seferde aldım, hatta 3-4 ay sonra askere gideceğim. Hala sıkıntılarım devam ediyor ve 3 senedir sosyallik adına hiçbir adım atmadım. Her şeyi askerden sonrasına erteliyorum :D Benden tavsiye almak ister misin bilmiyorum ama sana vereceğim en büyük tavsiye: Asla erteleme!
 

Yeni konular

Geri
Yukarı