20 Percent
Kilopat
- Katılım
- 10 Mayıs 2016
- Mesajlar
- 3.871
- Çözümler
- 9
Gerçekten bu mesaja Technopat Sosyal gibi yaş ortalamasının 14 civarı olduğu bir ortamda bu kadar "kızgın" ve "hahaha" ifadesi gelmesi beni yeni nesilin aileyi algılayış şekliyle ilgili düşüncelere sevk etti. Bizim kültürümüzde anne babaya "öf" bile denmez. (Bu kaide, meşru dairenin dışındaki isteklerini yerine getireceğiniz anlamına gelmez tabii). Konu sahibi kişiyi annesiyle arasını düzeltmesini ve hatasını anlayıp öfke kontrol sorunu yaşama durumundan kurtarma için öneriler vereceğinize sayfalar dolusu gazlayıp durmuşsunuz. Umarım bu durum ergenlik döneminizle alakalıdır da zamanla düzelirsiniz sevgili "kızgın"cı ve "hahaha"cılar.Hiçbir şart ve koşulda annene el kaldırmak gibi bir hakkın yok. Kesinlikle git özür dile bir şekilde gönlünü almaya çalış. Annenle teyzen arasındaki muhabbet seni ilgilendirmez.
Dedigin gibi, 'anneye' denmez.Gerçekten bu mesaja Technopat Sosyal gibi yaş ortalamasının 14 civarı olduğu bir ortamda bu kadar "kızgın" ve "hahaha" ifadesi gelmesi beni yeni nesilin aileyi algılayış şekliyle ilgili düşüncelere sevk etti. Bizim kültürümüzde anne babaya "öf" bile denmez.
Anlatın zaten üzüldüğümüz kadar üzüldük.
Babanızın yanına oturup sakin sakin konuşun. Ne yazık ki bizim anne babalarımızın nesline, boşanmanın iffetsizlik olduğu, ayıp, utanılacak, ölüm gibi bir şey olduğu anlatılmış nedense. Bu nedenle boşanmaktan korkuyorlar ne yazık ki. Tek tek anlatın. Bunun sizin için daha iyi olacağını, maddi sıkıntılar karşısında hukukun size yardımcı olabileceğini, ona (annenize) bağımlı olmadığınızı, hayatınızdaki sıkıntıların büyük bir bölümünün sebebinin bu mutsuz evliliğin olduğunu, başta boşanmak onu üzecek olsa da, bunun sizi daha mutlu, huzurlu hale getireceğini açıklayın, bu şekilde, babanızın da sakin olduğu bir zamanda ikna etmeye çalışın.Yaklaşık 3-4 yıldır her kavgalarından sonra söylüyorum boşanmaları gerektiğini. Hatta davayı annem açmıştı 2 sene kadar önce ama babam yine yavlardı geri geldi annem. Bu kez umarım boşanırlar.
Babam zaten eski kafalı bir insan değil annem öyle. Annem zaten seve seve boşanacaktır. Babama dediğiniz gibi yıllardır anlatıyorum ama annemsiz yapamayacağını düşünüyor. İkna ederim umarım.Babanızın yanına oturup sakin sakin konuşun. Ne yazık ki bizim anne babalarımızın nesline, boşanmanın iffetsizlik olduğu, ayıp, utanılacak, ölüm gibi bir şey olduğu anlatılmış nedense. Bu nedenle boşanmaktan korkuyorlar ne yazık ki. Tek tek anlatın. Bunun sizin için daha iyi olacağını, maddi sıkıntılar karşısında hukukun size yardımcı olabileceğini, ona (annenize) bağımlı olmadığınızı, hayatınızdaki sıkıntıların büyük bir bölümünün sebebinin bu mutsuz evliliğin olduğunu, başta boşanmak onu üzecek olsa da, bunun sizi daha mutlu, huzurlu hale getireceğini açıklayın, bu şekilde, babanızın da sakin olduğu bir zamanda ikna etmeye çalışın.
Eğer boşanmayı anneniz teklif ederse, annenizin kararını desteklediğinizi ve boşanmanın sizler için bir kurtuluş olacağını söyleyin babanıza.
Umarım en kısa zamanda işler sizin için yoluna girer ve mutlu olursunuz.
Umarım, takipteyim.İkna ederim umarım.
Dedigin gibi, 'anneye' denmez.
Öyle düşünmüyorum, bir kişi üredi diye kutsal olmaz. Eğer gerçekten annelik yaparsa, çocuğunu topluma hayırlı bir evlat olarak yetiştirirse kutsal olur. Annelik için söylüyorum. Yoksa sırf üredi diye öf dememek çok saçma, bu bir başarı değildirki. Dediğim gibi iyi bir evlat yetiştirirlerse başarı olur. Evet bu durumda da öf denmez.Gerçekten bu mesaja Technopat Sosyal gibi yaş ortalamasının 14 civarı olduğu bir ortamda bu kadar "kızgın" ve "hahaha" ifadesi gelmesi beni yeni nesilin aileyi algılayış şekliyle ilgili düşüncelere sevk etti. Bizim kültürümüzde anne babaya "öf" bile denmez. (Bu kaide, meşru dairenin dışındaki isteklerini yerine getireceğiniz anlamına gelmez tabii). Konu sahibi kişiyi annesiyle arasını düzeltmesini ve hatasını anlayıp öfke kontrol sorunu yaşama durumundan kurtarma için öneriler vereceğinize sayfalar dolusu gazlayıp durmuşsunuz. Umarım bu durum ergenlik döneminizle alakalıdır da zamanla düzelirsiniz sevgili "kızgın"cı ve "hahaha"cılar.
Zaten senin dedigine katiliyorum. Anne kelimesini bilerek tirnak icine aldim.Öyle düşünmüyorum, bir kişi üredi diye kutsal olmaz. Eğer gerçekten annelik yaparsa, çocuğunu topluma hayırlı bir evlat olarak yetiştirirse kutsal olur. Annelik için söylüyorum. Yoksa sırf üredi diye öf dememek çok saçma, bu bir başarı değildirki. Dediğim gibi iyi bir evlat yetiştirirlerse başarı olur. Evet bu durumda da öf denmez.
Ne demek hocam duymak isterim.Bir şeyler yazacağım fakat haddime değil diye düşündüm, sildim. (Yanlış anlaşılmasın, buradaki yazan arkadaşlara sözüm yok. Hatta destekliyorum. Zaten söyleyeceğim şeyler, burada belirtilmiş.)