Anneme görüşmek istemediğimi nasıl söyleyebilirim?

Erdi Batın

Decapat
Katılım
28 Temmuz 2021
Mesajlar
180
Çözümler
2
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Arkadaşlar şu an yazacaklarım troll değil hepsini yaşadım ve içime attım patlama noktasına geldim.

Ben yaklaşık 8 yaşındayken annem başka bir adam için babam ve beni terk etti ( bunu yazarken16 yaşındayım).babam çalıştığı içinde beni köye anneannem ve dedemin yanına bıraktı. Ben orada ilkokul ve ortaokulu bitirdim ve lise olarak artık babamın yanına gelmek zorunda kaldım babam sağ olsun desteğini hiç eksik etmedi bu zamana kadar. Anneannem beni annemle görüştürdü nadirende olsa yine gördüm biraz ve annemin 1 erkek çocuk yaptığını ve kocasının onu darp ettiğini öğrendim neden ayrılmıyosun deyincede gidecek yerim yok katlanmak zorundayım şimdilik dedi ve artık babamın yanına geldim ve liseye başladım. Annem bizim evin yakınına kumrucu açmış ve tam da yolumun üstünde ve her okula gidişimde onu görüyorum ama ona karşı hiçbir sevgi beslemiyorum artık. Geçenlerde okuldan dönerken önüme atladı ve beni dükkana soktu ve benimle duygusal duygusal konuşmaya başladı ama ben 1 damla gözyaşı dökmedim. Bana "geri dönmemi ister misin" diye sordu. Bende isterim dedim ama bunca zaman bana ve babama verdiğin hasarı ben unutabilsem bile babam unutamaz dedim. 1 hafta kadar dükkana uğrayıp onla konuştum. Babamla telefonla konuşmasını söyledim ve babamın söylediklerinin genel özeti olumsuz yönündeydi. Bu duruma çok üzülmedim çünkü yolda gördüğüm kadınlardan farksızdı artık benim için zamanında onun yüzünden köyde kaldım okulda tanışma olunca annen ne iş yapıyor denilince dilim tutuluyordu anne kelimesini söylemiyordum bildiğiniz. Hem bu sefer bana yaşattıklarını o çocuğuna yaşatmasın en azından o çocuğu düzgün bir hayat sürsün. Ben onsuz yaşabilirim artık alıştım. Psikolojim çok iyi değil ama dışarı vurmamaya çalışıyorum hani sınıfta herkesi güldüren çocuk olur ya ben o'yum işte genelde çoğu şeyi içime attım bu zamana kadar. Geçende babamın telefonunu gizlice karıştırdım ve görüştüğü bir kadın olduğunu öğrendim hatta biraz evlilik hakkındada söz etmişlerdi ben açıkçası çok karşı değilim üvey anneye iyi bir kadın olduğu sürece. Ve ben artık annemle görüşmek istemiyorum her seferinde ona görünmek istemiyorum beni unutmasını istiyorum bunu ona nasıl söyleyebilirim hayatımdan nasıl çıkmasını söyleyebilirim artık onu sevmiyorum.
Arkadaşlar hep benimle görüşüp kafamı karıştırmasını istemiyorum. Sizide üzdüysem hakkınızı helal edin yardımınızı bekliyorum iyi günler.
 
Zor bir durum. Herkes anne-baba olamıyor maalesef. Biyolojik annenin seni daha çocuk yaşta kendi zevkleri doğrultusunda bırakıp gitmesini ben olsam asla affetmem. Açıkçası bunu kendisiyle konuşmaktan başka çaren yok. Artık seni hayatımda istemiyorum diyerek başlayabilirsin.

Deneyebilirim teşekkürler
 
Arkadaşlar şu an yazacaklarım troll değil hepsini yaşadım ve içime attım patlama noktasına geldim.

Ben yaklaşık 8 yaşındayken annem başka bir adam için babam ve beni terk etti ( bunu yazarken16 yaşındayım).babam çalıştığı içinde beni köye anneannem ve dedemin yanına bıraktı. Ben orada ilkokul ve ortaokulu bitirdim ve lise olarak artık babamın yanına gelmek zorunda kaldım babam sağ olsun desteğini hiç eksik etmedi bu zamana kadar. Anneannem beni annemle görüştürdü nadirende olsa yine gördüm biraz ve annemin 1 erkek çocuk yaptığını ve kocasının onu darp ettiğini öğrendim neden ayrılmıyosun deyincede gidecek yerim yok katlanmak zorundayım şimdilik dedi ve artık babamın yanına geldim ve liseye başladım. Annem bizim evin yakınına kumrucu açmış ve tam da yolumun üstünde ve her okula gidişimde onu görüyorum ama ona karşı hiçbir sevgi beslemiyorum artık. Geçenlerde okuldan dönerken önüme atladı ve beni dükkana soktu ve benimle duygusal duygusal konuşmaya başladı ama ben 1 damla gözyaşı dökmedim. Bana "geri dönmemi ister misin" diye sordu. Bende isterim dedim ama bunca zaman bana ve babama verdiğin hasarı ben unutabilsem bile babam unutamaz dedim. 1 hafta kadar dükkana uğrayıp onla konuştum. Babamla telefonla konuşmasını söyledim ve babamın söylediklerinin genel özeti olumsuz yönündeydi. Bu duruma çok üzülmedim çünkü yolda gördüğüm kadınlardan farksızdı artık benim için zamanında onun yüzünden köyde kaldım okulda tanışma olunca annen ne iş yapıyor denilince dilim tutuluyordu anne kelimesini söylemiyordum bildiğiniz. Hem bu sefer bana yaşattıklarını o çocuğuna yaşatmasın en azından o çocuğu düzgün bir hayat sürsün. Ben onsuz yaşabilirim artık alıştım. Psikolojim çok iyi değil ama dışarı vurmamaya çalışıyorum hani sınıfta herkesi güldüren çocuk olur ya ben o'yum işte genelde çoğu şeyi içime attım bu zamana kadar. Geçende babamın telefonunu gizlice karıştırdım ve görüştüğü bir kadın olduğunu öğrendim hatta biraz evlilik hakkındada söz etmişlerdi ben açıkçası çok karşı değilim üvey anneye iyi bir kadın olduğu sürece. Ve ben artık annemle görüşmek istemiyorum her seferinde ona görünmek istemiyorum beni unutmasını istiyorum bunu ona nasıl söyleyebilirim hayatımdan nasıl çıkmasını söyleyebilirim artık onu sevmiyorum.
Arkadaşlar hep benimle görüşüp kafamı karıştırmasını istemiyorum. Sizide üzdüysem hakkınızı helal edin yardımınızı bekliyorum iyi günler.

Git yüzlerine söyle. Beni bırakırken iyiydi de. Seni nasıl bırakıp hayatını zehir ettilerse sende onların geleceğinin içine et.
 
Yaşına göre çok olgun birisin. Annen senin için sıradan bir kadınsa ona ''Yüzünü görmek istemiyorum'' demeye çekinmemelisin. Çünkü annen zamanında seni terk etmişti, unutma. Senin ''Yüzünü görünce mutsuz oluyorum'' demen onun seni terk etmesinden çok çok daha hafif. Bu konuda açıksözlü ol, sen güçlü birisin.
 
Zor bir durum ama kendi zevkleri için seni ve babanı bırakmış. Seninle görüşmek istemiyorum demekte hakkın var ama ne kadar seni bıraksa bile çok acı çekecektir sen böyle dediğin için ama senin ne acılar çektiğini bile bilmiyor aslında... Gerçekten zor durum Allah yardımcın olsun.
 
O şahısa 'anne' lakabi bile fazla geliyor. Affedilmeyecek kadar buyuk sucu var. Kucuk yasta seni birakip sonradan karsina gelip. Yeni esim beni darp ediyor demesi ve tekrardan donmek istemesi igrenc bir durum. 16 yasina kadar bakmayan kadinin simdi sana gelip kendini acindirmasi caresizlik sadece. Ben olsam affetmem, affettirmem. Hayatimdan cikarirdim.
 
Yaşına göre çok olgun birisin. Annen senin için sıradan bir kadınsa ona ''Yüzünü görmek istemiyorum'' demeye çekinmemelisin. Çünkü annen zamanında seni terk etmişti, unutma. Senin ''Yüzünü görünce mutsuz oluyorum'' demen onun seni terk etmesinden çok çok daha hafif. Bu konuda açıksözlü ol, sen güçlü birisin.
Zor bir durum ama kendi zevkleri için seni ve babanı bırakmış. Seninle görüşmek istemiyorum demekte hakkın var ama ne kadar seni bıraksa bile çok acı çekecektir sen böyle dediğin için ama senin ne acılar çektiğini bile bilmiyor aslında... Gerçekten zor durum Allah yardımcın olsun.
O şahısa 'anne' lakabi bile fazla geliyor. Affedilmeyecek kadar buyuk sucu var. Kucuk yasta seni birakip sonradan karsina gelip. Yeni esim beni darp ediyor demesi ve tekrardan donmek istemesi igrenc bir durum. 16 yasina kadar bakmayan kadinin simdi sana gelip kendini acindirmasi caresizlik sadece. Ben olsam affetmem, affettirmem. Hayatimdan cikarirdim.
çok teşekkürler arkadaşlar cesaretimi toplayıp hayatımdan git diyeceğim artık bu kadar şey yaşattırdıktan sonra görüşmeye devam edemem 💙
 
Yani biraz düşündüm de. Aynı olay benim başıma gelseydi muhtemelen bende görüşmek istemezdim, çünkü her gördüğümde aklıma kötü olaylar gelecektir.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı