Dedikoduyu ben de sevmiyorum, konuştuğum akrabam sayısını sorarsan: 0. Ne zaman konuşmaya kalksam dedikodu yapıyorlar, telefon numaramı değiştirdim. Bunun yerine zamanımı koşuya harcıyorum. Mutlu ve sağlıklı olman dileğimle. Kendine iyi bak. Bol su iç. Koşu yap. Hayallerinden sakın vazgeçme. Beslenme ve uyku çok önemli, bunlara da dikkat et. Stres yapıp da hasta olma. Kendini ve seni seven insanları düşün @Chester Bennington. Ömür boyu böyle gitmez.Bende aile sorunları ile ilgili konularda kendimi tutamam, ağlarım genelde. Kötü düşünmemek en doğrusu, haklısınız. Zaman ayırıp cevap yazdığınız için çok teşekkür ederim.
Hocam sohbeti kestim gerçekten çok rahatladım. Hep negatif konuşuyorlar insan dinlerken bunalıyor. Dedikoduları saymıyorum bile. Sosyal medyayı bıraktım hocam ama burada aktifim. Çok teşekkür ederim.
Yazını okuyunca gözlerim doldu, kardeşim ailenle iyi vakit geçir. Stres gerçekten çok sıkıntılı bir durum, tartışma başladığında haklı veya haksız olsan bile anneni kırmadan, incitmeden konuyu kapatmaya çalış gerekirse haklı olduğun halde özür dile ama anneni, aileni asla üzme. Bende annem ile çok tartışıyorum, yeri geliyor o beni ben onu kırıyoruz birbirimizi ama asla o sınırı ben sınırımı aşmıyorum. Onlar bizim gittikten sonra (Allah hepimizin annesine uzun ömür versin.) Bir daha geri gelmeyecek meleklerimiz. Değerini şimdi bilmezsek gittikten sonra vicdan azabı çekeriz. Bak kendimden örnek vererek devam edeyim. Ben dediğim gibi annem ile çok tartışıyorum, ama sonradan üzülüyorum. Çünkü ister istemez o benden daha çok kırılıyor. Onu bir gün kırdıysam ikinci gün onu eğlendirmek için elimden geleni yapıyorum. Şimdi ufak tefek yemek yapmayı öğrendim ve hatta bugün kahvaltıyı ben hazırladım ve annemi de davet ettim, belki de sevindi belki de sevinmedi. Ama ben onu mutluk etmek için elimden geldiğince çabalıyorum. Bazen uyandığımda selamlaşıyoruz, tokalaşıyoruz yani bir şekilde eğleniyoruz. Sende annen ile iyi zamanlar geçir, yemek yaparken yardım et. Ben bu dönemler annemin yanında daha sık durmaya çalışıyorum. Dedem kanser hastası ve bu durum annemi çok üzüyor ama ben elimden geldiğince bazen gözle göremesem de duyguyla onu mutlu etmeye çalışıyorum. Demem o ki güzel kardeşim, bu yalan dünyada ailemizin mutluluğu için elimizden geleni yapmalıyız. Anneler cam gibidir çabuk kırılırlar, onları kırmamalıyız, üzmemeliyiz. Ben normalde kolay kolay ağlamam ama bu mesajları okurken ve bu mesajı yazarken ağlayasım geldi. Annenin sevdiği şeyleri yapmaya çalış. Dediğim şeyler hep aynı farkındayım ama diyecek kelimede bulamıyorum. Kendine iyi bak.
Dedikoduyu ben de sevmiyorum, konuştuğum akrabam sayısını sorarsan: 0. ne zaman konuşmaya kalksam dedikodu yapıyorlar, telefon numaramı değiştirdim. Bunun yerine zamanımı koşuya harcıyorum. Mutlu ve sağlıklı olman dileğimle. Kendine iyi bak. Bol su iç. Koşu yap. Hayallerinden sakın vazgeçme. Beslenme ve uyku çok önemli, bunlara da dikkat et. Stres yapıp da hasta olma. Kendini ve seni seven insanları düşün @Chester Bennington. Ömür boyu böyle gitmez.
Öncelikle merhaba, annemle bu aralar sürekli tartışıyoruz. Sürekli durduk yere bir tartışma çıkıyor.
Sürekli bir tartışma, trip atma gerçekten çok sıkıldım. Normalde ailemle dertlerimi paylaşan birisi değilim, neden mi? Anneme bir şey anlattığım zaman ertesi gün halamlardan duyuyorum, üstü kapalı bir şekilde gönderme yapıyorlar. Bundan dolayı da muhabbeti kestim diyebilirim, Full odamdayım ve gerçekten tek olmaktan mutluyum. Muhabbeti kesmemden dolayı da annem tartışmaya meyilli. Mesela ufak bir olay olur, tartışmaya başlayıp beni sinir ediyor. Sonunda da hem o hem ben kırgın olarak kalıyoruz.
Son zamanlarda bu tartışmalar çok arttı. Ben annemle tartışmak istemiyorum, çünkü annemi çok seviyorum, onu kırmak istemiyorum. Ama gerçekten çok sinir ediyor, bir kere din konusunda muhabbet açıldı, kendi fikrimi söyleyince sanki birden düşman kesildi, kendimi açıklamaya çalışıyorum ama işe yaramıyor. Bende araştırmadım, anlamıyorum dedim, konuyu kapattım. Daha sonra halamlara gittik, durduk yere bir din konusu açıldı ve bana bir şeyler anlatmaya çalıştılar. Orada zaten annemin bunu da anlattığını anladım. Ya kardeşim niye her şeyi millete anlatıyorsun? Senle konuştuktan bir süre sonra başkasından duymak zorunda mıyım?
En ufak bir tartışmada bile aşırı toksik davranıyor (neredeyse tüm akrabalarımda bu sorun var, örneğin: Söz kesme, trip atma, vs.). Kendimi anlatırken haklı çıkacağımı görünce trip atıyor, ben daha çok sinir oluyorum. Bir şey dememek için kendimi odaya kapatıyorum. Bu sefer de evde yalnız kalıyor, ona üzülüyorum.
Beni en çok üzen şey annemin sağlığı pek iyi değil, bazı sorunları var ve stres olmaması lazım. Bazı sorunları onu stres ediyor. Elimden geldiğince ters bir şey söylememeye çalışıyorum ama bazen sinirliyken ağzımdan kaçıyor. Birkaç kere ağladığını fark ettim, bende ağladım. Ağlarken beni görüp üzülmesin diye hep odamda ağlıyorum.
Sürekli stresten dolayı başına bir şey gelecek diye çok korkuyorum. Bugün biyoloji dersi vardı okulda, hoca kansere neden olan etkenleri söylûyordu ve stres deyince direkt aklıma annem geldi ve çok kötü oldum. Eve gelincede ufak bir tartışma oldu. Bundan dolayı canım çok sıkıldı, üzgünüm. İçimi buraya dökmek istedim.
Bu kadar uzun yazıp zamanınızdan çaldıysam özür dilerim ama içimi dökecek başka kimsem yok. Sizce bu durumu nasıl düzeltebilirim?
Kral merak ettim yaklaşık olarak konunun üzerinden 1 yıl geçse de annenle aran düzeldi mi?
Umarım aranız daha iyi olurKonuyu açtığım zamanlara göre aram daha iyi diyebilirim hocam. Ama nesil farkından olsa gerek, çoğu konuda anlaşamıyorum. Tartışma falan çıkmasın diye genellikle sohbet etmek için falan odamdan çıkmıyorum artık.
Umarım aranız daha iyi olur.
Annen ile barışmana epey sevindim. Fakat yazdığına göre annenin sağlık durumu pek iyi değilmiş. Siz haklı olsanız bile anlayış gösterip karşılık vermeyin. Çoğu zaman bende böyle yapıyorum, annemin sağlık durumu maalesef pek iyi değil.
Annenizin sağlık durumu umarım iyi olur hocam, sağlık sorunlarından dolayı gelecekte ne olur diye düşünmek gerçekten insanın canını sıkıyor.